Revised Common Lectionary (Complementary)
11 Ego autem in innocentia mea ingressus sum; redime me, et miserere mei.
12 Pes meus stetit in directo; in ecclesiis benedicam te, Domine.
19 Melior est pauper qui ambulat in simplicitate sua quam dives torquens labia sua, et insipiens.
2 Ubi non est scientia animae, non est bonum, et qui festinus est pedibus offendet.
3 Stultitia hominis supplantat gressus ejus, et contra Deum fervet animo suo.
4 Divitiae addunt amicos plurimos; a paupere autem et hi quos habuit separantur.
5 Testis falsus non erit impunitus, et qui mendacia loquitur non effugiet.
6 Multi colunt personam potentis, et amici sunt dona tribuentis.
7 Fratres hominis pauperis oderunt eum; insuper et amici procul recesserunt ab eo. Qui tantum verba sectatur nihil habebit;
8 qui autem possessor est mentis diligit animam suam, et custos prudentiae inveniet bona.
9 Falsus testis non erit impunitus, et qui loquitur mendacia peribit.
10 Non decent stultum deliciae, nec servum dominari principibus.
11 Doctrina viri per patientiam noscitur, et gloria ejus est iniqua praetergredi.
12 Sicut fremitus leonis, ita et regis ira, et sicut ros super herbam, ita et hilaritas ejus.
13 Dolor patris filius stultus, et tecta jugiter perstillantia litigiosa mulier.
14 Domus et divitiae dantur a parentibus; a Domino autem proprie uxor prudens.
15 Pigredo immittit soporem, et anima dissoluta esuriet.
16 Qui custodit mandatum custodit animam suam; qui autem negligit viam suam mortificabitur.
17 Foeneratur Domino qui miseretur pauperis, et vicissitudinem suam reddet ei.
11 quoniam haec est annuntiatio, quam audistis ab initio, ut diligatis alterutrum.
12 Non sicut Cain, qui ex maligno erat, et occidit fratrem suum. Et propter quid occidit eum? Quoniam opera ejus maligna erant: fratris autem ejus, justa.
13 Nolite mirari, fratres, si odit vos mundus.
14 Nos scimus quoniam translati sumus de morte ad vitam, quoniam diligimus fratres. Qui non diligit, manet in morte:
15 omnis qui odit fratrem suum, homicida est. Et scitis quoniam omnis homicida non habet vitam aeternam in semetipso manentem.
16 In hoc cognovimus caritatem Dei, quoniam ille animam suam pro nobis posuit: et nos debemus pro fratribus animas ponere.
17 Qui habuerit substantiam hujus mundi, et viderit fratrem suum necessitatem habere, et clauserit viscera sua ab eo: quomodo caritas Dei manet in eo?