Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 121 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Ekj woa miene Uage nehejcht häwe no dee Boaj; fonn wua saul miene Help kome?
2 Miene Help kjemt fonn däm Herr Gott, dee de Himmels un dee Ead muak.
3 Hee woat nijch erlaube daut dien Foot jleppe sull; dee die bewoat, woat nijch schlope.
4 See, dee Iesrael bewoat, woat nijch schlope!
5 Dee Herr Gott es dien Bewoara; dee Herr Gott es dien Schaute aun diene rajchte Haunt.
6 Dee Sonn woat die nijch stäakje bie Dach, uk nijch de Mon bie Nacht.
7 Dee Herr Gott woat die bewoare fonn aulet Beeset; Hee woat diene Seel bewoare.
8 Dee Herr Gott woat dien rut gone un dien enenn kome bewoare; fonn nu aun un wieda bott enne Eewijchkjeit.
26 Donn saed Agripa to Paul: "Du hast Frieheit fa die selfst to raede". Don strakjt Paul siene Haunt ut, en feteidijd sikj selfst.
2 "Kjeenich Agripa, ekj sie froo mie fonndoag fer die to feteidje waeajen dee Sache met dee de Jude mie beschuldje,
3 besondasch wiel du goot bekaunt best met dee Jude aeare Site en aeare Froag. Doaromm pracha ekj die mie enn Jedult ut to heare.
4 Aul dee Jude weete omm mien Waundel fonn miene Jugent, to eascht mank miene Natsjoon en uk enn Jerusalem,
5 en kjande mie fonn Aunfank, wan see daut bezeije wele, daut ekj no dee stregnste Sakjte enn onnse Rilejoon soo aus en Farisaea jelaeft ha.
6 En nu sto ekj hia en woa jerecht fa dee Hopninj dee Gott aun onnse Fodasch fesproake haud,
7 daut onnse twalw Jeschlajchte hope to kjreahe, en Gott opp earenst Nacht en Dach aunbaede. Waeajen dise Hopninj, O Kjeenich, woa ekj fonn dee Jude beschuldicht.
8 Wuaromm es daut bie junt soo onnjleeflich daut Gott Doodes oppwakjt?
9 Ekj docht werklijch to eene Tiet to mie selfst daut ekj fael jaeajen Jesus fonn Natsaret sien Nome sull doone;
10 waut ekj uk deed enn Jerusalem, en fael fonn dee Heilje ha ekj em Jefenknes jestoppt, en haud fonn dee Huagapriesta Follmacht jekjraeaje doatoo. En aus daen doot jemoakt wort, waeld ekj doafaea jaeajen an.
11 En enn aul dee Sienagoge ha ekj daen jestroft, en bedwunk an to lastre, en wea rietent doll aewa an, en fefolgd an sogoa bott Staede dee wiet auf weare.
12 Doarenn reisd ekj no Damaskus met Follmacht en Befael fonn dee Huagapriesta.
13 Oba opp Medach delengd daem Wajch, O Kjeenich, sach ekj fom Himel en Licht, dache aus de Sonn, daut romm mie en daen dee met mie weare, schiend.
14 Aus wie aule oppe Ead jefolle weare, head ekj ne Stem fom Himel dee to mie opp Hebraeaish saed: 'Saul, Saul, wuaromm fefolchst du mie? Daut es schwoa fa die jaeajen dee Stachle to schlone.'
15 En ekj saed: 'Herr, waea best du?' En de Herr saed: 'Ekj sie Jesus, daem du fefolchst.
16 Oba recht die opp en sto opp diene Feet; dan ekj sie no die jekome die aus mien Deena, en en Zeij to senne fonn daut waut du jeseene hast, uk daut met waut ekj noch fer die kome woa.
17 Ekj woa die rade fonn daut Follkj en fonn dee Natsjoone no daen ekj die schekje woa,
18 aeare Uage op to moake, an fonn de Diestanes no daut Licht to leide, en fonn daem Soton siene Macht no Gott, daut see Fejaewunk fe aeare Sinde kjriehe, en en Aundeel ha aun daen dee derch daen Gloowe jeheilicht sent.'
Copyright © 2001 by Elmer Reimer