Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 118 Psalm
1 Jäft Dank to däm Herr Gott, dan Hee es goot; wiels sien Erboarme es fa emma.
2 Lot Iesrael nu saje daut sien Erboarme fa emma es.
14 Dee Herr Gott es miene Krauft un mien Leet, un Hee es miene Radunk.
15 Dee Stem fonn Froo senne un dee Radunk es enn dee Jerajchte äare Woninj; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.
16 Däm Herr Gott siene rajchte Haunt es je-eat; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.
17 Ekj woa nijch stoawe, oba ekj woa läwe un däm Herr Gott siene Woakje bekaunt moake.
18 Dee Herr Gott haft mie seeha jestroft; oba Hee haft mie nijch to dän Doot äwajäft.
19 Moak dee Jerajchtijchkjeits Puate op fa mie, ekj woa doa derjch gone; ekj woa däm Herr Gott danke.
20 Dit es däm Herr Gott siene Puat; dee Jerajchte woare doaderjch gone.
21 Ekj woa die danke, dan du hast mie jeauntwuat, un best miene Radunk.
22 Dee Steen dän dee Bülied auntsied schmeete es dee Akjsteen jeworde.
23 Dit es fonn däm Herr Gott, un daut es wunndafoll enn onse Uage.
24 Dit es dee Dach dän dee Herr Gott jemoakt haft; wie woare onns freihe, un froo senne doarenn.
12 En grootet Teakjen wea em Himel to seene; ne Fru dee met de Sonn bekjleet wea, en de Mon unje aeare Feet, en opp aea Kopp wea ne Kroon met twalf Stearns,
2 en see wea met Kjint, en schreach enn Jeburtsweedoag, en wea enn Not daut Kjint to Welt to brinje.
3 Donn wea noch en aundret Teakjen to seene em Himel, en kjikj! en groota roda Drache dee saewen Kjap en tean Heana haud, en opp dee saewen Kjap soo aus saewen Kroone,
4 en sien Tsoagel reet daut dredde poat fonn dee Stearens em Himel met sikj, en schmeet dee oppe Ead. En dee Drache stunt fer dee Fru dee daut Kjint to Welt brinje sull, daut, wan daut Kjint to Welt kjeem, hee daut oppfraete wudd.
5 En see brocht en Saen to Welt, dee aewa aule Natsjoone rejeare wudd met ne Iesastang; en daut Kjint wort enopp jenome no Gott en sien Troon.
6 En dee Fru fluach enne Wiltnes enenn, wua Gott ne Staed fa aea reed jemoakt haud, daut see doa kunn fesorjcht woare fa dusent tweehundat en tsastich Doag.
7 En doa wea Kjrich em Himel, Miechael en siene Enjel muake Kjrich met daem Drache. En dee Drache kjriejd met siene Enjel,
8 en felua, soo daut siene Staed em Himel nich emol kunn jefunge woare.
9 En dee groote Drache wort erut jeschmaete, dee oole Schlang, dee Diewel heet, en Soton, dee de gaunse Welt fefead, daem wort met siene Enjel toop oppe Ead jeschmaete.
10 En ekj head ne lude Stem utem Himel saje: "Nu es onns Gott siene Radunk, siene Krauft, sien Rikjdom, en sien Christus siene Follmacht jekome; dan nu es onns Breeda aea Fekjlaeaja erut jeschmaete, dee an Dach en Nacht fer Gott fekloage deed.
11 See ha jewonne derch daut Laum sien Bloot, en derch daut Wuat fonn aea Zeichnes, en see ha aea Laewe nich leef jehaut bottem Doot.
12 Doaromm freit junt, jie Himels en dee doabenne wone. Oba wee daen dee oppe Ead en em Maea sent, wiel de Diewel es erauf jekome no junt, en es seeha Doll, dan hee weet daut siene Tiet seeha kort es."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer