Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 142 Psalm

En Unjarejchte fonn Doft, en Jebäd aus hee enn dee Heel wea.

¹ Ekj schrie to däm Herr Gott met miene Stem; ekj bäd to däm Herr Gott met miene Stem.

² Ekj doo mien Derjchdenkje utjeete fer Am; ekj moak fer am weete waut mien Trubbel es.

³ Wan mien Jeist enn mien beschwiemt, dan weetst Du mien Stijch; dee ha ne Schlenj festoake enn dän Stijch wua ekj go.

⁴ Ekj kjikj no dee rajchte Sied un see, un kjeene kjant mie; jiedat Utretse es fonn mie festoakje.

⁵ Ekj schreajch no die, O Herr Gott; ekj säd, Du best miene Schuts Städ, mien Poat enn dee Läwendja äa Launt.

⁶ Jeff Oobacht opp mien Schriehe; dan ekj sie seeha läajch jebrocht; rad mie fonn dän dee mie hinjaraun joage.

⁷ Brinj miene Seel rut fonn daut Jefenkjnis soo daut ekj Dank jäwe kaun to dien Nome; dee Jerajchte selle sikj romm mie toop saumle; dan du woascht Jenotte opp mie laje.

³¹ En Jesus saed: "Met waut kaun ekj dee Mensche fonn dit Jeschlajcht fejlikje? Wua likjne dee han?

³² dee sent soo aus Kjinje dee oppem Moakjtplauts sent en roope eena daen aundre aun en saje: 'Wie ha junt jepiept en jie ha nich jedaunst - wie kloagde en jie ha nich jehielt.'

³³ Dan Jehaun dee Deepa kjeem en aut nich Broot en drunk nich Wien, en jie saede: 'Hee haft en beese Jeist.'

³⁴ De Menschesaen es jekome en at en drinkt, en jie saje: 'Kjikjt! en Fraeta, en en Wiensupa, de Takskollakjta en Sinda aea Frint.'

³⁵ Oba Weisheit woat fonn aul aeare Kjinje jerachtfoadicht."