Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 92 Psalm
En Psalm En Leet fa dän Saubat Dach.
1 Daut es goot däm Herr Gott Dank to jäwe, un Preis sinje to die Nome, O du Aulahechsta;
2 dien Erboarmunk bekaunt to moake, en diene Opprechtichkjeit jieda Nacht;
3 opp dee tian Seide, un opp dee Hoap – opp dee Jittoa met Musikj Jelud.
4 Dan du hast mie froo jemoakt met dien Woakj, O Herr Gott; ekj woa juble enn daut Woakj fonn diene Henj.
12 Dee Jerajchte selle jelinje soo aus en Palm Boom; dee woat soo wausse aus dee Zeeda enn Lebanon.
13 Dee enn däm Herr Gott sien Hus jeplaunt sent, enn onns Gott siene Fäaleew, selle jelinje.
14 Dee woare emm huaget Ella noch Fruchtboa senne; dee selle Fat un Fresch senne;
15 bekaunt to moaken daut dee Herr Gott Opprajcht es, mien groota Steen! Un enn Am es kjeene Onjerajchtichkjeit.
6 Aulsoo sent wie emma jetroost, dan wie weete daut soo lang aus wie enn dis Kjarpa sent, sent wie nich tus biem Herr;
7 dan wie laewe em Gloowe, nich em Seene.
8 Aulsoo sent wie jetroost en denkje daut wudd baeta senne, fonn onns Kjarpa wajch to senne, en biem Herr tus to senne.
9 Doaromm se wie bemeajcht am tom Jefaule to senne, auf wie hia Tus sent oda bie am Tus sent.
10 Dan wie motte aula fer Christus sien Rechtastool jeoppenboat woare, daut en jieda daut kjriehe kaun waut hee enn sien Kjarpa jedone haft, auf daut nu Goodet oda Schaljchtet es.
11 Wiel wie met daem Herr siene Forcht bekaunt sent, proow wie Mensche to aewaraede, en woare fer Gott jeoppenboat, en ekj hop wie sent uk enn jun Jewesse jeoppenboat worde.
12 Wie stale onns junt nich wada faea, oba jaewe junt ne Jelaeajenheit omm onns haulwe to puche, daut jie daut kjenne doone fa daen dee sikj nom aunseene puche, en nich nom Hoat.
13 Wan wie rosent sent, dan eset to Gott; sent wie enn onns rajchte Senn, dan esset fa junt.
14 Dan Christus siene Leew dwinjt onns, en raeakjne daut wiel eena fa aule Mensche jestorwe es, dan sent aula jestorwe;
15 en hee storf fa aulem, daut dee, dee laewe, nich meeha fa sikj selfst laewe sele, oba fa daem dee fa an jestorwe, en fom Dott oppjestone es.
16 Doaromm, fonn nu aun kjan wie kjeenem meeha nom Fleesch no; wan wie sogoa Christus nom Fleesch jekjant ha, kjan wie am nu nich meeha soo aus daut.
17 Aulsoo, es irjentwaea enn Christus, dan es hee ne niehe Kjreeatua; daut oole es fegone, daut es aules nie jeworde.
26 En hee saed: "Met daut Gottesrikj es daut soo aus wan en Maun Sot oppe Ead seit,
27 hee schlapt en steit opp, Dach en Nacht, en daut Sot kjient en waust, hee weet nich woo.
28 Dee Ead brinjt Frucht ut sikj selfst, eascht daut Grauss, dan dee Oa, dan dee folle Weit em Oa.
29 Dan wan daut eascht Riep es, fuats schekjt hee dee Sans enn daut Flekj, dan dee Tiet tom eifste es jekome."
30 En hee saed: "Met waut kje wie daut Gottesrikj fejlikje, oda waut fonn Jlikjnes kje wie faeastale?
31 Daut es soo aus en Sampkuarn, daut, wan daut enne Ead jeseit woat, es kjlanda aus aundret Sot oppe Ead,
32 oba wan daut jeseit es, kjemt daut opp en waust jrata aus aundre Plaunte en kjricht groote Asta, soo daut dee Faeajel unjarem Himel enn daem Schaute wone kjenne."
33 En derch fael soone Jlikjnese jeef hee an daut Wuat, soo aus see daut fecdroage kunne;
34 en oone Jlikjnese raed hee nich to an, oba siene Jinja deed hee em Jeheeme aules Kloa moake.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer