Revised Common Lectionary (Complementary)

⁷ Þú hefir gjört oss að þrætuefni nágranna vorra, og óvinir vorir gjöra gys að oss.

⁸ Guð hersveitanna leið oss aftur til þín og lát ásjónu þína lýsa, að vér megum frelsast.

⁹ Þú kipptir upp vínvið úr Egyptalandi, stökktir burt þjóðum, en gróðursettir hann,

¹⁰ þú rýmdir til fyrir honum, hann festi rætur og fyllti landið.

¹¹ Fjöllin huldust í skugga hans og sedrustré Guðs af greinum hans.

¹² Hann breiddi út álmur sínar til hafsins og teinunga sína til Fljótsins.

¹³ Hví hefir þú brotið niður múrveggina um hann, svo að allir vegfarendur tína berin?

¹⁴ Skógargeltirnir naga hann, og öll dýr merkurinnar bíta hann.

¹⁵ Guð hersveitanna, æ, snú þú aftur, lít niður af himni og sjá og vitja vínviðar þessa

6 Flýið, Benjamínítar, út úr Jerúsalem! Þeytið lúður í Tekóa og reisið upp merki í Betkerem, því að ógæfa vofir yfir úr norðurátt og mikil eyðing.

² Dóttirin Síon, hin fagra og fínláta, er þögul.

³ Til hennar koma hirðar með hjarðir sínar, slá tjöldum hringinn í kringum hana, hver beitir sitt svæði.

⁴ "Vígið yður til bardaga móti henni! Standið upp og gjörum áhlaup um hádegið!" Vei oss, því að degi hallar og kveldskuggarnir lengjast.

⁵ "Standið upp og gjörum áhlaup að næturþeli og rífum niður hallir hennar!"

⁶ Svo segir Drottinn allsherjar: Fellið tré hennar og hlaðið virkisvegg gegn Jerúsalem. Það er borgin, sem hegna á. Undirokun ríkir alls staðar í henni.

⁷ Því eins og vatnsþróin heldur vatninu fersku, þannig heldur hún illsku sinni ferskri. Ofbeldi og kúgun heyrist í henni, frammi fyrir augliti mínu er stöðuglega þjáning og misþyrming.

⁸ Lát þér segjast, Jerúsalem, til þess að sál mín slíti sig ekki frá þér, til þess að ég gjöri þig ekki að auðn, að óbyggðu landi.

⁹ Svo segir Drottinn allsherjar: Menn munu gjöra nákvæma eftirleit á leifum Ísraels, eins og gjört er á vínviði með því að rétta æ að nýju höndina upp að vínviðargreinunum, eins og vínlestursmaðurinn gjörir.

¹⁰ Við hvern á ég að tala og hvern á ég að gjöra varan við, svo að þeir heyri? Sjá, eyra þeirra er óumskorið, svo að þeir geta ekki tekið eftir. Já, orð Drottins er orðið þeim að háði, þeir hafa engar mætur á því.

⁴⁰ Þá sögðu nokkrir úr mannfjöldanum, sem hlýddu á þessi orð: "Þessi er sannarlega spámaðurinn."

⁴¹ Aðrir mæltu: "Hann er Kristur." En sumir sögðu: "Mundi Kristur þá koma frá Galíleu?

⁴² Hefur ekki ritningin sagt, að Kristur komi af kyni Davíðs og frá Betlehem, þorpinu þar sem Davíð var?"

⁴³ Þannig greindi menn á um hann.

⁴⁴ Nokkrir þeirra vildu grípa hann, en þó lagði enginn hendur á hann.

⁴⁵ Nú komu þjónarnir til æðstu prestanna og faríseanna, sem sögðu við þá: "Hvers vegna komuð þér ekki með hann?"

⁴⁶ Þjónarnir svöruðu: "Aldrei hefur nokkur maður talað þannig."

⁴⁷ Þá sögðu farísearnir: "Létuð þér þá einnig leiðast afvega?

⁴⁸ Ætli nokkur af höfðingjunum hafi farið að trúa á hann, eða þá af faríseum?

⁴⁹ Þessi almúgi, sem veit ekkert í lögmálinu, hann er bölvaður!"

⁵⁰ Nikódemus, sem kom til hans fyrrum og var einn af þeim, segir við þá:

⁵¹ "Mundi lögmál vort dæma mann, nema hann sé yfirheyrður áður og að því komist, hvað hann hefur aðhafst?"

⁵² Þeir svöruðu honum: "Ert þú nú líka frá Galíleu? Gáðu að og sjáðu, að enginn spámaður kemur úr Galíleu."