Revised Common Lectionary (Complementary)

⁷ Þú hefir gjört oss að þrætuefni nágranna vorra, og óvinir vorir gjöra gys að oss.

⁸ Guð hersveitanna leið oss aftur til þín og lát ásjónu þína lýsa, að vér megum frelsast.

⁹ Þú kipptir upp vínvið úr Egyptalandi, stökktir burt þjóðum, en gróðursettir hann,

¹⁰ þú rýmdir til fyrir honum, hann festi rætur og fyllti landið.

¹¹ Fjöllin huldust í skugga hans og sedrustré Guðs af greinum hans.

¹² Hann breiddi út álmur sínar til hafsins og teinunga sína til Fljótsins.

¹³ Hví hefir þú brotið niður múrveggina um hann, svo að allir vegfarendur tína berin?

¹⁴ Skógargeltirnir naga hann, og öll dýr merkurinnar bíta hann.

¹⁵ Guð hersveitanna, æ, snú þú aftur, lít niður af himni og sjá og vitja vínviðar þessa

¹⁴ Er Ísrael þræll, eða er hann heimafætt þý? Hví er hann orðinn að herfangi?

¹⁵ Ljón grenjuðu móti honum, hófu upp öskur sitt og gjörðu land hans að auðn. Borgir hans voru brenndar, urðu mannauðar.

¹⁶ Nóf-menn og Takpanes-menn reyttu á þér skallann.

¹⁷ Hefir þú ekki bakað þér þetta með því að yfirgefa Drottin, Guð þinn, þá er hann leiddi þig á veginum?

¹⁸ Og nú, hvað þarft þú að fara til Egyptalands? Til þess að drekka vatn úr Níl? Og hvað þarft þú að fara til Assýríu? Til þess að drekka vatn úr Efrat?

¹⁹ Vonska þín mun aga þig og fráhvarf þitt refsa þér. Þú skalt fá að kenna á því og reyna það, hve illt og beiskt það er, að þú yfirgafst Drottin, Guð þinn. Þú hafðir ekki ótta fyrir mér _ segir herrann, Drottinn allsherjar.

²⁰ Fyrir löngu hefir þú sundurbrotið ok þitt, slitið böndin og sagt: "Ég vil ekki þjóna!" Því að á hverjum háum hól og undir hverju grænu tré lagðist þú niður og hóraðist.

²¹ En ég hafði gróðursett þig sem gæðavínvið, eintómt úrvalssæði, hvernig gastu breytst fyrir mér í villivínviðarteinunga.

²² Já, þótt þú þvægir þér með lút og brúkaðir mikla sápu á þig, þá verður samt misgjörð þín óhrein fyrir mér _ herrann Drottinn segir það.

¹⁶ Enginn skyldi því dæma yður fyrir mat eða drykk eða það sem snertir hátíðir, tunglkomur eða hvíldardaga.

¹⁷ Þetta er aðeins skuggi þess, sem koma átti, en líkaminn er Krists.

¹⁸ Látið þá ekki taka af yður hnossið, sem þykjast af auðmýkt sinni og engladýrkun og státa af sýnum sínum. Þeir hrokast upp af engu í hyggju holds síns

¹⁹ og halda sér ekki við hann, sem er höfuðið og styrkir allan líkamann og samantengir taugum og böndum, svo að hann þróast guðlegum þroska.

²⁰ Ef þér eruð dánir með Kristi undan valdi heimsvættanna, hvers vegna hagið þér yður þá eins og þér lifðuð í heiminum og látið leggja fyrir yður boð eins og þessi:

²¹ "Snertu ekki, bragðaðu ekki, taktu ekki á"? _

²² Allt þetta er þó ætlað til að eyðast við notkunina! _ mannaboðorð og mannalærdómar!

²³ Þetta hefur að sönnu orð á sér um speki, slík sjálfvalin dýrkun og auðmýking og harðneskja við líkamann, en hefur ekkert gildi, heldur er til þess eins að fullnægja holdinu.