Old/New Testament
Ang makasalanan ay hindi matatag.
5 Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo?
At sa kanino sa mga (A)banal babalik ka?
2 Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal,
At ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.
3 (B)Aking nakita ang hangal na umuunlad:
Nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
4 (C)Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan,
At (D)sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan,
Na wala mang magligtas sa kanila.
5 Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom,
At kinukuha na mula sa mga tinik,
At ang silo ay nakabuka sa kanilang pagaari.
6 Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok,
Ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;
7 (E)Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan.
Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.
8 Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios,
At sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:
9 Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita;
Ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:
10 (F)Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa,
At nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;
11 Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas (G)yaong nangasa mababa;
At yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.
12 (H)Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha,
Na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.
13 (I)Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha:
At ang payo ng suwail ay napapariwara.
14 Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw,
(J)At nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.
15 (K)Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig,
Sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.
16 Na anopa't ang dukha ay may pagasa,
(L)At ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.
Ang kagalingan ng parusa.
17 Narito, (M)maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios:
Kaya't (N)huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.
18 (O)Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal;
Siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.
19 Kaniyang ililigtas ka sa (P)anim na kabagabagan.
Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.
20 (Q)Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan;
At sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.
21 Ikaw ay makukubli (R)sa talas ng dila;
Na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.
22 Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka;
Ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.
23 (S)Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang;
At ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.
24 At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan;
At iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.
25 Iyo rin namang makikilala na ang (T)iyong binhi ay magiging dakila,
At ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.
26 Ikaw ay (U)darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan.
Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.
27 Narito, aming siniyasat, at gayon nga;
Dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.
Inilarawan ni Job ang kaniyang pagkasawi.
6 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip,
At ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
3 Sapagka't ngayo'y (V)magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat:
Kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
4 Sapagka't ang mga (W)palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin,
Ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa;
Ang mga (X)pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo?
O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang?
O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa;
Mga karumaldumal na pagkain sa akin.
8 Oh mangyari nawa ang (Y)aking kahilingan;
At ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako;
Na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan;
Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit;
Sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita (Z)ng Banal.
11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay?
At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato?
O ang akin bang laman ay tanso?
13 Di ba ako'y walang sukat na kaya,
At ang karunungan ay lumayo sa akin?
Ang kadayaan at kalupitan ng kaniyang mga kaibigan.
14 (AA)Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan;
Kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis,
Na parang daan ng mga batis na nababago;
16 Na malabo dahil sa hielo,
At siyang kinatunawan ng nieve:
17 Paginit ay nawawala:
Pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw;
Nagsisilihis sa ilang at nawawala.
19 Minasdan ng mga pulutong (AB)na mula sa Tema,
Hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa (AC)Seba.
20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa;
Sila'y nagsiparoon at nangatulig.
21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala;
Kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako?
O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pagaari?
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway?
O, Tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa;
At ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran!
Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita?
Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila,
At ginawa ninyong (AD)kalakal ang inyong kaibigan.
28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako;
Sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
29 (AE)Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan;
Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
30 May di ganap ba sa aking dila?
Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
Si Job ay nakipagkatuwiranan sa Dios.
7 Wala bang (AF)kapanahunan ng kaguluhan ang tao sa ibabaw ng lupa?
At hindi ba ang kaniyang mga kaarawan ay gaya ng mga kaarawan ng nagpapaupa?
2 Na gaya ng alipin na ninanasang mainam (AG)ang lilim,
At gaya ng nagpapaupa na tumitingin sa kaniyang mga kaupahan:
3 Gayon ako pinapagdaan ng mga (AH)buwan na walang kabuluhan
At mga gabing nakaiinip ang itinakda sa akin.
4 (AI)Pag ako'y nahihiga, aking sinasabi,
Kailan ako babangon at nakadaan na ang gabi?
At ako'y puspos ng pagkabalisa hanggang sa pagbubukang liwayway ng araw.
5 Ang aking laman ay nabibihisan ng mga (AJ)uod at ng libag na alabok;
Ang aking balat ay namamaga at putok putok.
6 Ang aking mga kaarawan ay matulin kay sa (AK)panghabi ng manghahabi,
At nagugugol na walang pagasa.
7 Oh (AL)alalahanin mo na ang aking buhay ay hinga:
Ang aking mata ay hindi na makakakita pa ng mabuti.
8 Ang matang tumingin sa akin ay hindi na ako mamamasdan:
Ang iyong mga mata ay sasa akin, nguni't wala na ako.
9 Kung paanong ang ulap ay napapawi at nawawala,
Gayon siyang bumababa sa Sheol ay hindi na aahon pa.
10 Siya'y hindi na babalik pa sa kaniyang bahay,
Ni malalaman pa man niya ang (AM)kaniyang dako.
11 Kaya't hindi ko pipigilin ang aking bibig;
Ako'y magsasalita sa kadalamhatian ng aking diwa;
Ako'y dadaing (AN)sa kahirapan ng aking kaluluwa.
12 Ako ba'y isang dagat, o isang malaking hayop dagat,
Na pinababantayan mo ako sa isang bantay?
13 (AO)Pag aking sinasabi, Aaliwin ako ng aking higaan,
Papayapain ng aking unan ang aking karamdaman;
14 Kung magkagayo'y pinupukaw mo ako ng mga panaginip,
At pinangingilabot mo ako sa mga pangitain:
15 Na anopa't pinipili ng aking kaluluwa ang pagkainis,
At ang kamatayan kay sa aking mga butong ito.
16 (AP)Aking kinayayamutan ang aking buhay; di ko na ibig mabuhay magpakailan man:
(AQ)Bayaan akong magisa; sapagka't ang aking mga kaarawan ay (AR)walang kabuluhan.
17 (AS)Ano ang tao, na iyong palalakhin siya,
At iyong ilalagak ang iyong puso sa kaniya,
18 At iyong dadalawin siya (AT)tuwing umaga,
At susubukin siya sa tuwi-tuwina?
19 Hanggang kailan di mo ako iiwan,
Ni babayaan man hanggang sa aking lunukin ang aking laway?
20 Kung ako'y nagkasala, ano ang aking magagawa sa iyo, Oh ikaw na bantay sa mga tao?
Bakit mo nga (AU)inilalagay akong pinakatanda sa iyo.
Na anopa't ako'y isang pasan sa aking sarili?
21 At bakit hindi mo ipinatatawad ang aking pagsalangsang, at inaalis ang aking kasamaan?
Sapagka't ngayo'y mahihiga ako sa alabok;
At (AV)ako'y hahanapin mong mainam, nguni't wala na ako.
8 At si Saulo ay sumangayon sa kaniyang pagkamatay.
At nang araw na yao'y nangyari ang isang malaking paguusig laban sa iglesia na nasa Jerusalem; at (A)silang lahat ay nagsipangalat sa lahat ng mga dako ng Judea at (B)Samaria, maliban na sa mga apostol.
2 At inilibing si Esteban ng mga taong masipag sa kabanalan, at siya'y tinangisan ng di kawasa.
3 Datapuwa't (C)pinuksa ni Saulo ang iglesia, na pinapasok ang bahay-bahay, at kinakaladkad ang mga lalake't mga babae, at sila'y ipinapasok sa bilangguan.
4 (D)Ang mga nagsipangalat nga ay nagsipaglakbay, na ipinangangaral ang salita.
5 At bumaba si (E)Felipe sa bayan ng Samaria, at ipinangaral sa kanila ang Cristo.
6 At ang mga karamiha'y nangagkakaisang nangakikinig sa mga bagay na sinasalita ni Felipe, pagkarinig nila, at pagkakita ng mga tanda na ginawa niya.
7 Sapagka't sa (F)maraming may mga karumaldumal na espiritu, ay nangagsilabas sila, (G)na nangagsisisigaw ng malakas na tinig: at maraming lumpo, at pilay, ang pinagaling.
8 At nagkaroon ng malaking kagalakan sa bayang yaon.
9 Datapuwa't may isang tao, na nagngangalang Simon, na nang unang panaho'y nanggagaway sa bayan, at (H)pinahahanga ang mga tao sa Samaria, at nagsasabing siya'y isang dakila:
10 Na siyang pinakikinggan nilang lahat, buhat sa kaliitliitan hanggang sa kadakidakilaan, na sinasabi, (I)Ang taong ito ang siyang kapangyarihan ng Dios na tinatawag na Dakila.
11 At siya'y pinakinggan nila, sapagka't mahabang panahong pinahahanga niya sila ng kaniyang mga panggagaway.
12 Datapuwa't nang magsipaniwala sila kay Felipe na nangangaral (J)ng mabubuting balita tungkol sa kaharian ng Dios at sa pangalan ni Jesucristo, ay nangabautismuhan ang mga lalake't mga babae.
13 At si Simon man ay naniwala rin: at nang mabautismuhan na, ay nanatili siyang kasama ni Felipe; at nang makakita ng mga tanda at ng mga dakilang himalang ginawa, ay napahanga siya.
14 Nang mabalitaan nga (K)ng mga apostol na nangasa Jerusalem na tinanggap ng Samaria ang salita ng Dios, ay sinugo nila sa kanila (L)si Pedro at si Juan:
15 Na nang sila'y makalusong, ay ipinanalangin nila sila, (M)upang kanilang tanggapin ang Espiritu Santo.
16 Sapagka't ito'y hindi (N)pa bumababa sa kanino man sa kanila: kundi sila'y nangabautismuhan (O)lamang sa pangalan ng Panginoong Jesus.
17 Nang magkagayo'y ipinatong (P)sa kanila ang kanilang mga kamay, at kanilang tinanggap ang Espiritu Santo.
18 Nang makita nga ni Simon na sa pamamagitan ng pagpapatong ng mga kamay ng mga apostol ay ibinigay ang Espiritu Santo, ay inalok niya sila ng salapi,
19 Na sinasabi, Bigyan naman ninyo ako ng kapangyarihang ito, upang sinomang patungan ko ng aking mga kamay, ay tumanggap ng Espiritu Santo.
20 Datapuwa't sinabi sa kaniya ni Pedro, Ang iyong salapi'y mapahamak na kasama mo, sapagka't (Q)inisip mong tamuhin ang kaloob ng Dios sa pamamagitan ng salapi.
21 Wala kang bahagi ni kapalaran man sa bagay na ito: sapagka't ang puso mo'y hindi matuwid sa harap ng Dios.
22 Magsisi ka nga sa kasamaan mong ito, at manalangin ka sa Panginoon, baka sakaling ipatawad sa iyo ang pagiisip ng iyong puso.
23 Sapagka't nakikita kong ikaw ay (R)nasa apdo ng kapaitan at sa tali ng katampalasanan.
24 At sumagot si Simon at sinabi, (S)Ipanalangin ninyo ako sa Panginoon, upang huwag mangyari sa akin ang alin mang bagay sa mga sinasabi ninyo.
25 Sila nga, nang makapagpatotoo at masabi na nila ang salita ng Panginoon, ay nangagbalik sa Jerusalem, at ipinangaral ang evangelio sa maraming nayon ng mga Samaritano.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978