Chronological
Pinatunayan ni Job na Masagana ang Buhay ng Masama
21 Ang sagot ni Job,
2 “Pakinggan ninyong mabuti itong aking sasabihin;
ituturing ko nang ito'y pag-aliw sa akin.
3 Ako muna'y inyong pagsalitain,
at pagkatapos nito, saka na ninyo laitin.
4 “Di laban sa tao itong aking hinanakit,
may sapat akong dahilan, kung bakit hindi makatiis.
5 Tingnan ninyo ang hitsura ko, hindi pa ba ito sapat
upang tumahimik na kayo at walang salitang mabigkas?
6 Tuwing iisipin ko itong sinapit ko,
ako'y nanginginig at nanlulumo.
7 Bakit kaya ang masama'y hinahayaan pang mabuhay,
tumatanda pa at nagtatagumpay?
8 Mayroon silang mga anak at mga apo,
naabutan pa nila ang paglaki ng mga ito.
9 Hindi pinipinsala ang kanilang mga tahanan;
parusa ng Diyos ay di nila nararanasan.
10 Ang pagdami ng kanilang mga hayop ay mabilis,
ang inahin nilang baka'y nasa ayos kung magbuntis.
11 Ang kanilang mga anak ay naghahabulan, parang tupang naglalaro at mayroon pang sayawan.
12 Umaawit sa saliw ng tamburin at lira, umiindak, nagsasayaw sa tunog ng mga plauta.
13 Ang buong buhay nila'y puspos ng kasaganaan;
at mapayapa ang kanilang pagharap sa kamatayan.
14 “Sinasabi nila sa Diyos, ‘Huwag mo kaming pakialaman.
Ayaw naming alamin ang iyong kalooban!
15 Sino ba ang Makapangyarihang Diyos upang sambahin namin?
At ano bang mapapala kung sa kanya'y mananalangin?’
16 Ang akala nila, sa sariling lakas galing ang tagumpay,
ngunit di ako sang-ayon sa kanilang palagay.
17 “Ilawan ba ng masama'y pinatay nang minsan?
Sila ba ay dumanas ng matinding kahirapan,
at ang parusa ng Diyos, sa kanila ba'y ipinataw?
18 Itinulad ba sa dayaming nililipad nitong hangin
o ipang walang laman, tinatangay sa papawirin?
19 “Sinasabi ninyong ang anak ay pinaparusahan dahil sa sala ng kanyang magulang.
Parusahan sana ng Diyos ang mismong may kasalanan!
20 Sa gayo'y mararanasan nila ang kahirapang sasapitin;
sa parusa ng Makapangyarihang Diyos, sila ang pagdanasin.
21 Kapag ang isang tao'y binawian ng buhay,
ano pang pakialam niya sa pamilyang naiwan?
22 Sinong makakapagturo ng dapat gawin ng Diyos,
na siyang humahatol sa buong sansinukob?
23 “May taong namamatay sa gitna ng kasaganaan,
panatag ang katayuan, maginhawa ang kabuhayan.
24 Katawan niya ay malusog,
at malalakas ang tuhod.
25 Mayroon namang namamatay sa kahirapan,
ni hindi nakalasap kahit kaunting kaligayahan.
26 Ngunit pareho silang sa alabok nahihimlay,
at kapwa inuuod ang kanilang katawan.
27 “Alam ko kung ano ang binabalak ninyong gawin
at ang masamang iniisip ninyo laban sa akin.
28 Tiyak na itatanong ninyo kung nasaan ang tahanan
ng taong namuhay sa kasamaan.
29 “Hindi ba ninyo naitatanong sa mga manlalakbay,
mga ulat nila'y hindi ba ninyo pinaniniwalaan?
30 Sa panahon ng kahirapan at kasawiang-palad,
di ba't ang masama ay laging naliligtas?
31 Sa kanyang kasamaa'y walang nagpapamukha,
walang naniningil sa masama niyang gawa.
32 Kapag siya ay namatay at inihatid na sa hukay,
maraming nagbabantay sa kanyang libingan.
33 Napakaraming sa kanya'y maghahatid sa libing,
pati lupang hihigan niya, sa kanya ay malambing.
34 Ngunit pang-aaliw ninyo'y walang kabuluhan,
pagkat lahat ng sagot ninyo'y pawang kasinungalingan!”
Ang Ikatlong Sagutan(A)
22 Ang sagot ni Elifaz na taga-Teman:
2 “Ang(B) tao ba'y may maitutulong sa Diyos na Manlilikha,
kahit na siya'y marunong o kaya ay dakila?
3 May pakinabang ba ang Makapangyarihang Diyos kung ikaw ay matuwid,
may mapapala ba siya kung ikaw man ay malinis?
4 Dahil ba sa takot mo sa kanya, kaya ka niya sinasaway,
pinagsasabihan at dinadala sa hukuman?
5 Hindi! Ito'y dahil sa napakalaki ng iyong kasalanan,
at sa mga ginagawa mong mga kasamaan.
6 Mga kapatid mo'y iyong pinaghuhubad,
upang sa utang nila sa iyo sila'y makabayad.
7 Ang mga nauuhaw ay hindi mo pinainom;
hindi mo pinakain ang mga nagugutom.
8 Lakas mo ang ginagamit kaya lupa'y nakakamkam,
at ibinibigay ito sa iyong kinalulugdan.
9 Hindi mo na nga tinulungan ang mga biyuda,
inaapi mo pa ang mga ulila.
10 Kaya napapaligiran ka ngayon ng mga bitag,
at bigla kang binalot ng mga sindak.
11 Paligid mo'y nagdidilim kaya di ka makakita,
maging tubig nitong baha ay natatabunan ka.
12 “Di ba't ang Diyos ay nasa mataas na kalangitan,
at ang mga bituin sa itaas ay kanyang tinutunghayan?
13 Ngunit ang sabi mo, ‘Ang Diyos ay walang nalalaman,
at hindi tayo mahahatulan, pagkat sa ulap siya'y natatakpan.’
14 Akala mo'y dahil sa ulap ay di na siya makakakita,
at sa ibabaw ng himpapawid, ay palakad-lakad lang siya.
15 “Talaga bang nais mong lakaran ang dating daan,
landas na tinahak ng mga nasanay sa kasamaan?
16 Kahit wala pa sa panahon sila'y tinatangay na ng baha,
sapagkat ang kanilang pundasyon ay lubos na nagiba.
17 Sinabi nila sa Diyos na sila'y kanyang layuan,
at wala naman daw magagawa sa kanila ang Diyos na Makapangyarihan.
18 Sa kabila nito, sila pa rin ay pinagpala;
di ko talaga maunawaan ang pag-iisip ng masama.
19 Natutuwa ang matuwid, ang mabuti'y nagagalak
kapag nakita nilang ang masama'y napapahamak.
20 Sabi nila, ‘Ang mga kaaway nati'y nalugmok,
at ang mga ari-arian nila ay natupok.’
21 “Sumang-ayon ka sa Diyos, makipagkasundo ka sa kanya,
ang buhay mo'y gaganda at magiging maginhawa.
22 Makinig ka sa kanyang itinuturo,
mga sinasabi niya'y itanim mo sa iyong puso.
23 Manumbalik ka sa Makapangyarihan, ikaw ay magpakumbaba,
at alisin mo sa iyong tahanan lahat ng gawaing masama.
24 Ang lahat mong kayamanan ay itapon mo sa alabok,
at ang mamahaling ginto ay ihagis mo na sa ilog.
25 Ang Diyos na Makapangyarihan ang ituring mong yaman,
na siyang ginto't pilak na iyong papahalagahan.
26 Sa Makapangyarihang Diyos ka palaging magtiwala,
at ang Maykapal ang pagkukunan mo ng tuwa.
27 Papakinggan niya ang iyong panalangin,
kaya't ang mga panata mo ay iyong tuparin.
28 Lagi kang magtatagumpay sa iyong mga balak,
at ang landas mo ay magliliwanag.
29 Ang mga palalo'y ibinabagsak nga ng Diyos,
ngunit inililigtas ang mapagpakumbabang-loob.
30 Ililigtas ka niya kung wala kang kasalanan,
at kung ang ginagawa mo ay nasa katuwiran.”
Nais ni Job na Iharap sa Diyos ang Kanyang Kalagayan
23 Ito naman ang sagot ni Job:
2 “Hanggang ngayon ay masama pa itong aking loob,
bagama't ako'y nananangis, pinaparusahan pa rin ng Diyos.
3 Kung alam ko lamang kung saan siya matatagpuan,
pupuntahan ko siya sa kanyang kinaroroonan.
4 Ihaharap ko sa kanya ang aking kalagayan
at ilalahad kong lahat ang aking katuwiran.
5 Gusto kong malaman ang isasagot niya sa akin;
nais kong maunawaan ang kanyang sasabihin.
6 Gagamitin kaya sa akin ang lahat niyang kapangyarihan?
Hindi! Sa halip, hinaing ko'y kanyang papakinggan.
7 Sapagkat ako'y taong matuwid na haharap sa kanya,
kanyang ipahahayag na ako'y walang sala.
8 “Sa dakong silangan, hindi ko siya natagpuan;
hindi ko rin siya nakita sa gawing kanluran.
9 Di ko rin siya nakita sa dakong hilaga,
at sa bandang timog, ni bakas ay wala.
10 Ngunit alam ng Diyos ang aking bawat hakbang;
kapag sinubok niya, lalabas ang kadalisayan.
11 Pagkat landas niya'y aking nilakaran,
hindi ako lumihis sa ibang daanan.
12 Ako'y hindi lumalabag sa kanyang kautusan,
at ang kanyang mga salita ay aking iniingatan.
13 “Hindi siya nagbabago at di kayang salungatin,
walang makakapigil sa nais niyang gawin.
14 Isasakatuparan niya ang plano niya sa akin,
ang marami niyang balak ay kanyang gagawin.
15 Kaya ako'y natatakot na sa kanya'y humarap;
isipin ko lamang ito, ako ay nasisindak.
16 Pinanghihina ng Diyos ang aking kalooban,
tinatakot ako ng Makapangyarihan.
17 Sapagkat kadiliman ang nasa aking palibot,
dilim nitong taglay sa mukha ko ay bumalot.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.