Chronological

6 Oh Panginoon, ^(A)huwag mo akong sawayin sa iyong galit,
^(B)Ni parusahan mo man ako sa iyong mahigpit na sama ng loob.
^2 (C)Maawa ka sa akin, Oh Panginoon; sapagka't ako'y naluluoy, Oh Panginoon, pagalingin mo ako; sapagka't ang aking mga buto ay nagsisipangalog.
³ Ang akin ding kaluluwa ay nababagabag na mainam:
At ikaw, Oh Panginoon, ^(D)hanggang kailan?
⁴ Bumalik ka, Oh Panginoon, palayain mo ang aking kaluluwa:
Iligtas mo ako alangalang sa iyong kagandahang-loob.
^5 (E)Sapagka't sa kamatayan ay walang alaala sa iyo;
Sa Sheol ay sinong mangagpapasalamat sa iyo?
⁶ Ako'y pagal ng aking pagdaing; Gabigabi ay aking pinalalangoy ang aking higaan;
Aking dinidilig ang aking hiligan ng aking mga luha.
^7 (F)Ang aking mga mata ay nangamumugto dahil sa kapanglawan;
Tumatanda ako dahil sa aking lahat na kaaway.
^8 (G)Magsilayo kayo sa akin, kayong lahat na manggagawa ng kasamaan:
Sapagka't narinig ng Panginoon ang tinig ng aking pagtangis.
⁹ Narinig ng Panginoon ang aking pananaing;
Tatanggapin ng Panginoon ang aking dalangin.
¹⁰ Lahat ng kaaway ko'y mapapahiya, at mababagabag na mainam:
Sila'y magsisibalik, sila'y mangapapahiyang kagyat.

8 Oh Panginoon, aming Panginoon,
^(A)Pagkarilag ng iyong pangalan sa buong lupa!
^(B)Na siyang naglagay ng inyong kaluwalhatian sa mga langit.
^2 (C)Mula sa bibig ng mga sanggol at ng mga sumususo ay iyong itinatag ang kalakasan,
Dahil sa iyong mga kaaway,
Upang iyong patahimikin ang kaaway at ang manghihiganti.
^3 (D)Pagka binubulay ko ang iyong mga langit, ang gawa ng iyong mga daliri,
Ang buwan at ang mga bituin na iyong inayos;
^4 (E)Ano ang tao upang iyong alalahanin siya?
At ang anak ng tao, upang iyong dalawin siya?
⁵ Sapagka't iyong ginawa siyang kaunting mababa lamang kay sa Dios,
At pinaputungan mo siya ng kaluwalhatian at karangalan.
^6 (F)Iyong pinapagtataglay siya ng kapangyarihan sa mga gawa ng iyong mga kamay;
^(G)Iyong inilagay ang lahat ng mga bagay sa ilalim ng kaniyang mga paa:
⁷ Lahat na tupa at baka,
Oo, at ang mga hayop sa parang;
⁸ Ang mga ibon sa himpapawid, at ang mga isda sa dagat,
Anomang nagdaraan sa mga kalaliman ng mga dagat.
^9 (H)Oh Panginoon, aming Panginoon,
Pagkarilag ng iyong pangalan sa buong lupa!

9 Ako'y magpapasalamat sa Panginoon ng aking buong puso;
Aking ipakikilala ang lahat na iyong kagilagilalas na mga gawa.
² Ako'y magpapakasaya at ^(I)magpapakagalak sa iyo:
Ako'y aawit ng pagpuri sa ^(J)iyong pangalan, Oh ikaw na kataastaasan.
³ Pagka ang aking mga kaaway ay magsisibalik,
Sila'y matitisod at malilipol sa iyong harapan.
⁴ Sapagka't iyong inalalayan ang aking matuwid at ang aking usap;
Ikaw ay nauupo sa luklukan na humahatol na may katuwiran.
⁵ Iyong sinaway ang mga bansa, iyong nilipol ang masama,
^(K)Iyong pinawi ang kanilang pangalan magpakailan man.
⁶ Ang kaaway ay dumating sa wakas, sila'y lipol magpakailan man;
At ang mga siyudad na iyong dinaig,
Ang tanging alaala sa kanila ay napawi.
⁷ Nguni't ang ^(L)Panginoon ay nauupong hari magpakailan man:
Inihanda niya ang kaniyang luklukan para sa kahatulan.
⁸ At ^(M)hahatulan niya sa katuwiran ang sanglibutan,
Siya'y mangangasiwa ng karampatang kahatulan sa mga tao.
⁹ Ang Panginoon naman ay magiging matayog na moog sa napipighati,
Matayog na moog sa mga panahon ng kabagabagan;
¹⁰ At silang nangakakaalam ng iyong pangalan ay ^(N)maglalagak ng kanilang tiwala sa iyo;
Sapagka't ikaw, Panginoon, ay hindi mo pinabayaan sila na nagsisihanap sa iyo.
¹¹ Magsiawit kayo ng mga pagpuri sa Panginoon, na nagsisitahan sa Sion:
^(O)Ipahayag ninyo sa gitna ng bayan ang kaniyang mga gawa.
¹² Sapagka't siyang ^(P)nagsisiyasat ng dugo ay umaalaala sa kanila:
Hindi niya kinalilimutan ang daing ng dukha.
¹³ Maawa ka sa akin, Oh Panginoon;
Masdan mo ang kadalamhatian na aking tinitiis sa kanila na mangagtatanim sa akin,
Ikaw na nagtataas sa akin mula sa mga ^(Q)pintuan ng kamatayan;
¹⁴ Upang aking maipakilala ang iyong buong kapurihan:
Sa mga pintuang-bayan ng anak na babae ng Sion,
^(R)Ako'y magagalak sa iyong pagliligtas.
¹⁵ Ang mga bansa ay ^(S)nangahulog sa balon na kanilang ginawa:
Sa silo na kanilang ikinubli ay kanilang sariling paa ang nahuli.
¹⁶ Ang Panginoon ^(T)ay napakilala, siya'y naglapat ng kahatulan:
Ang masama ay nasilo sa mga gawa ng kaniyang sariling mga kamay. (Higgaion. Selah)
¹⁷ Ang masama ay mauuwi sa Sheol,
Pati ng lahat ng mga bansa na ^(U)nagsisilimot sa Dios.
¹⁸ Sapagka't ang mapagkailangan ay hindi laging malilimutan,
^(V)Ni ang pagasa ^(W)ng dukha ay mapapawi magpakailan man.
¹⁹ Bumangon ka, Oh Panginoon; huwag manaig ang tao:
Mahatulan ang mga bansa sa iyong paningin.
²⁰ Ilagay mo sila sa katakutan Oh, Panginoon:
Ipakilala mo sa mga bansa na sila'y mga tao lamang. (Selah)

10 Bakit ka tumatayong malayo, Oh Panginoon?
Bakit ka nagtatago sa mga panahon ng kabagabagan?
² Sa kapalaluan ng masama ang dukha ay hinahabol na mainam;
^(X)Mahuli nawa sila sa mga lalang na kanilang inakala.
³ Sapagka't ang masama ay nagmamalaki sa nais ng kaniyang puso,
At ang mapagimbot ay nagtatakuwil, oo, nagwawalang kabuluhan sa Panginoon.
⁴ Ang masama, sa kapalaluan ng kaniyang mukha, ay nagsasabi, Hindi niya sisiyasatin.
Lahat niyang pagiisip ay, ^(Y)Walang Dios.
⁵ Ang kaniyang mga lakad ay panatag sa lahat ng panahon;
^(Z)Ang iyong mga kahatulan ay malayong totoo sa kaniyang paningin:
Tungkol sa lahat niyang mga kaaway, tinutuya niya sila.
⁶ Sinasabi niya sa kaniyang puso, ^(AA)Hindi ako makikilos:
Sa lahat ng sali't saling lahi ay hindi ako malalagay sa karalitaan.
^7 (AB)Ang kaniyang bibig ay puno ng panunungayaw, at pagdaraya, at pang-aapi:
Sa ilalim ng kaniyang dila ay kalikuan at kasamaan.
⁸ Siya'y nauupo sa mga pinakasulok na dako ng mga nayon:
^(AC)Sa mga kubling dako ay pinapatay niya ang walang sala;
Ang kaniyang mga mata ay natititig laban sa walang nagkakandili.
^9 (AD)Siya'y bumabakay sa kubli, na parang leon sa kaniyang lungga:
Siya'y nagaabang upang hulihin ang dukha:
Hinuhuli niya ang dukha, pagka kaniyang dinadala siya sa silo niya.
¹⁰ Siya'y naninibasib, siya'y nagpapakaliit,
At ang mga walang nagkakandili ay nangahuhulog sa kaniyang mga malakas.
¹¹ Sinasabi niya sa kaniyang puso: Ang Dios ay nakalimot:
^(AE)Kaniyang ikinukubli ang kaniyang mukha, hindi na niya makikita kailan man.
¹² Bumangon ka, Oh Panginoon, Oh Dios, ^(AF)itaas mo ang iyong kamay:
Huwag mong kalimutan ang dukha.
¹³ Bakit sinusumpa ng masama ang Dios,
At nagsasabi sa kaniyang puso: Hindi mo ^(AG)sisiyasatin?
¹⁴ Iyong nakita; sapagka't iyong minamasdan ang pahirap at pangduduwahagi upang mapasa iyong kamay:
Ang walang nagkakandili ay napakukupkop ^(AH)sa iyo; ^(AI)Ikaw ay naging tagakandili sa ulila.
^15 (AJ)Baliin mo ang bisig ng masama:
At tungkol sa masamang tao, pag-usigin mo ang kaniyang kasamaan hanggang sa wala ka nang masumpungan.
¹⁶ Ang Panginoon ay ^(AK)Hari magpakailan-kailan man.
Ang mga bansa ay nalilipol sa kaniyang lupain.
¹⁷ Panginoon, iyong narinig ang nasa ng mga maamo:
Iyong ihahanda ang kanilang puso, iyong pakikinggan ng iyong pakinig:
¹⁸ Upang ^(AL)hatulan ang ulila at ang napipighati,
Upang huwag nang makapangilabot ang tao na taga lupa.

14 ^(A)Ang ^(B)mangmang ay nagsabi sa kaniyang puso, Walang Dios:
^(C)Sila'y nangapapahamak, sila'y nagsigawa ng kasuklamsuklam na mga gawa;
Walang gumagawa ng mabuti,
² Tinutunghan ng Panginoon ang mga anak ng mga tao mula sa langit,
^(D)Upang tingnan, kung may sinomang nakakaunawa,
Na hinahanap ng Dios.
³ Silang lahat ay nagsihiwalay; sila'y magkakasama na naging kahalayhalay;
Walang gumagawa ng mabuti, wala, wala kahit isa.
^4 (E)Wala bang kaalaman ang lahat na manggagawa ng kasamaan?
^(F)Na siyang nagsisikain sa aking bayan na tila nagsisikain ng tinapay,
^(G)At hindi nagsisitawag sa Panginoon.
⁵ Doo'y nangapasa malaking katakutan sila:
Sapagka't ang Dios ay nasa lahi ng matuwid.
⁶ Inyong inilalagay sa kahihiyan ang payo ng dukha,
Sapagka't ang Panginoon ang kaniyang ^(H)kanlungan.
⁷ Oh kung ang kaligtasan ng Israel ay nanggagaling ^(I)sa Sion!
Kung ^(J)ibabalik ng Panginoon ang nangabihag ng kaniyang bayan,
Magagalak nga ang Jacob, at masasayahan ang Israel.

16 Ingatan mo ako, Oh Dios; sapagka't sa iyo nanganganlong ako.
² Oh kaluluwa ko, iyong sinabi sa Panginoon, Ikaw ay aking Panginoon:
Ako'y walang kabutihan liban sa iyo.
³ Tungkol sa mga banal na nangasa lupa,
Sila ang maririlag na mga kinalulugdan kong lubos.
⁴ Ang mga kalumbayan nila ay dadami, na nangaghahandog sa ibang dios:
Ang kanilang inuming handog na dugo ay hindi ko ihahandog,
Ni sasambitin man ang kanilang mga pangalan ^(A)sa aking mga labi.
^5 (B)Ang Panginoon ay siyang bahagi ng aking mana at ng ^(C)aking saro:
Iyong inaalalayan ang aking kapalaran.
⁶ Ang pising panukat ay nangahulog sa akin sa mga maligayang dako;
Oo, ako'y may mainam na mana.
⁷ Aking pupurihin ang Panginoon na nagbibigay sa akin ng payo:
^(D)Oo, tinuturuan ako sa gabi ng ^(E)aking puso.
^8 (F)Aking inilagay na lagi ang Panginoon sa harap ko:
Sapagka't kung siya ay ^(G)nasa aking kanan, hindi ako makikilos.
⁹ Kaya't ang aking puso ay masaya, at ang aking kaluwalhatian ay nagagalak:
Ang akin namang katawan ay tatahang tiwasay.
^10 (H)Sapagka't hindi mo iiwan ang aking kaluluwa sa ^(I)Sheol;
Ni hindi mo man titiisin ang iyong ^(J)banal ay makakita ng kabulukan.
¹¹ Iyong ituturo sa akin ^(K)ang landas ng buhay:
Nasa iyong harapan ^(L)ang kapuspusan ng kagalakan;
Sa iyong kanan ay may mga ^(M)kasayahan magpakailan man.

19 Ang ^(A)kalangitan ay nagpapahayag ng kaluwalhatian ng Dios;
^(B)At ipinakikilala ng kalawakan ang gawa ng kaniyang kamay.
² Sa araw-araw ay nagbabadya ng pananalita,
At sa gabi-gabi ay nagpapakilala ng kaalaman.
³ Walang pananalita o wika man;
Ang kanilang tinig ay hindi marinig.
^4 (C)Ang kanilang pangungusap ay lumaganap sa buong lupa,
At ang kanilang mga salita ay hanggang sa wakas ng sanglibutan.
Sa kanila inilagay niya ang tabernakulo na ukol sa araw,
⁵ Na gaya ng kasintahang lalake na lumalabas mula sa kaniyang silid.
^(D)At nagagalak na gaya ng malakas na tao na tatakbo ng kaniyang takbo.
⁶ Ang kaniyang labasan ay mula sa wakas ng mga langit,
At ang kaniyang ligid ay sa mga wakas niyaon:
At walang bagay na nakukubli sa pagiinit niyaon.
⁷ Ang kautusan ng Panginoon ay sakdal, na nagsasauli ng kaluluwa:
Ang ^(E)patotoo ng Panginoon ay tunay, ^(F)na nagpapapantas sa hangal.
⁸ Ang mga tuntunin ng Panginoon ay matuwid, na nagpapagalak sa puso:
^(G)Ang utos ng Panginoon ay dalisay, ^(H)na nagpapaliwanag ng mga mata.
⁹ Ang takot sa Panginoon ay malinis, na nananatili magpakailan man:
Ang mga kahatulan ng Panginoon ay katotohanan, at lubos na matuwid.
^10 (I)Mga pinipitang higit kay sa ginto, oo, higit kay sa maraming dalisay na ginto:
^(J)Lalong mainam kay sa pulot, at sa pulot-pukyutan.
¹¹ Higit dito'y sa pamamagitan ng mga iyo'y mapagpapaunahan ang iyong lingkod:
^(K)Sa pagiingat ng mga yaon ay may dakilang ganting-pala.
¹² Sinong makasisiyasat ^(L)ng kaniyang mga kamalian?
^(M)Paliwanagan mo ako ^(N)sa mga kubling kamalian.
^13 (O)Italikod mo rin ang iyong lingkod sa mga kapalaluang sala:
^(P)Huwag mong papagtaglayin ang mga yaon ng kapangyarihan sa akin: kung magkagayo'y magiging matuwid ako,
At magiging malinis ako sa malaking pagsalangsang.
^14 (Q)Maging kalugodlugod nawa ang mga salita ng aking bibig, at ang pagbubulay ng aking puso sa iyong paningin,
Oh Panginoon, na aking malaking bato, at aking ^(R)manunubos.

21 Ang hari ay magagalak sa iyong kalakasan, Oh Panginoon;
At ^(A)sa iyong pagliligtas gaano kalaki ang ikagagalak niya!
² Ibinigay mo sa kaniya ^(B)ang nais ng kaniyang puso,
At hindi mo ikinait ang hiling ng kaniyang mga labi. (Selah)
^3 (C)Sapagka't iyong sinalubong siya ng mga kapalaran na kabutihan:
Iyong pinuputungan ng isang ^(D)putong na dalisay na ginto ang kaniyang ulo.
⁴ Siya'y humingi ng ^(E)buhay sa iyo, iyong binigyan siya;
^(F)Pati ng kahabaan ng mga kaarawan magpakailan pa man.
⁵ Ang kaniyang kaluwalhatian ay ^(G)dakila sa iyong pagliligtas:
Karangalan at kamahalan ay inilalagay mo sa kaniya.
⁶ Sapagka't ginagawa mo siyang pinakamapalad magpakailan man:
^(H)Iyong pinasasaya siya ng kagalakan sa iyong harapan.
⁷ Sapagka't ang hari ay tumitiwala sa Panginoon,
At sa kagandahang-loob ng Kataastaasan ay ^(I)hindi siya makikilos.
⁸ Masusumpungan ng iyong kamay ang lahat ng iyong mga kaaway:
Masusumpungan ng iyong kanan yaong mga nangagtatanim sa iyo.
^9 (J)Iyong gagawin sila na gaya ng mainit na hurno sa panahon ng iyong galit.
Sasakmalin sila ng Panginoon sa kaniyang poot,
At susupukin sila ng ^(K)apoy.
^10 (L)Ang kanilang bunga ay iyong lilipulin mula sa lupa,
At ang kanilang binhi ay mula sa gitna ng mga anak ng mga tao.
¹¹ Sapagka't sila'y nagakala ng kasamaan laban sa iyo:
Sila'y nagpanukala ng lalang na hindi nila maisasagawa.
¹² Sapagka't iyong patatalikurin sila,
^(M)Ikaw ay maghahanda ng iyong mga bagting ng busog laban sa mukha nila.
¹³ Mataas ka, Oh Panginoon, sa iyong kalakasan:
Sa gayo'y aming aawitin at pupurihin ang iyong kapangyarihan.