Bible in 90 Days
Pagbabalik mula sa Pagkabihag
14 Ngunit muling mahahabag si Yahweh sa sambahayan ni Jacob at muli niyang hihirangin ang bayang Israel. Papatirahin niya sila sa sarili nilang bayan at may mga dayuhan ring darating at maninirahang kasama ng sambahayan ni Jacob. 2 Tutulungan ang Israel ng ibang mga bansa upang makabalik sa sariling lupain at paglilingkuran nila ang mga Israelita bilang mga alipin. Magiging bihag ng mga Israelita ang mga dating bumihag sa kanila at masasakop nila ang noo'y nagpapahirap sa kanila.
3 Sa araw na pagpahingahin kayo ni Yahweh sa inyong paghihirap, pagtitiis at pagkaalipin, 4 hahamakin ninyo nang ganito ang hari ng Babilonia:
“Bumagsak na ang malupit na hari!
Hindi na siya makapang-aaping muli.
5 Winakasan na ni Yahweh ang kapangyarihan ng masama,
ang tagapamahala,
6 na walang awang nagpahirap sa mga tao,
buong lupit na naghari sa mga bansang kanilang sinakop.
7 Natahimik din sa wakas ang buong lupa,
at ang mga tao'y nag-aawitan sa tuwa.
8 Tuwang-tuwa ang mga sipres
at ang mga sedar ng Lebanon dahil sa nangyari sa hari.
Sinasabi nila: ‘Ngayong ikaw ay wala na,
wala na ring puputol sa amin.’
9 Ang daigdig ng mga patay ay abala sa iyong pagdating;
ito'y naghahanda upang ikaw ay salubungin;
ginising niya ang mga kaluluwa upang batiin ka,
ng mga dating makapangyarihan sa daigdig.
Pinatayo niya mula sa kanilang trono
ang hari ng mga bansa.
10 Lahat sila ay magsasabi sa iyo:
‘Ikaw pala'y naging mahina ring tulad namin!
At sinapit mo rin ang aming sinapit!’
11 Noo'y pinaparangalan ka ng tugtog ng alpa,
ngayo'y narito ka na sa daigdig ng mga patay.
Uod ang iyong hinihigan
at uod rin ang iyong kinukumot.”
12 “O(A) Maningning na Bituin sa umaga,
anak ng Bukang-liwayway!
Bumagsak ka rin sa lupa, at nahulog mula sa langit.
Ikaw na nagpasuko sa mga bansa!
13 Hindi(B) ba't sinabi mo sa iyong sarili?
‘Aakyat ako sa langit;
at sa ibabaw ng mga bituin ng Diyos,
ilalagay ko ang aking trono.
Uupo ako sa ibabaw ng bundok
na tagpuan ng mga diyos sa malayong hilaga.
14 Aakyat ako sa ibabaw ng mga ulap,
papantayan ko ang Kataas-taasan.’
15 Ngunit anong nangyari at nahulog ka sa daigdig ng mga patay?
Sa kalalimang walang hanggan?
16 Pagmamasdan ka ng mga patay
at magtatanong ang mga ito:
‘Hindi ba ang taong ito ang nagpayanig sa lupa,
at nagpabagsak sa mga kaharian?
17 Hindi ba't winasak niya ang buong daigdig,
at nilupig ang mga lunsod,
ang taong ayaw palayain ang mga bilanggo?
18 Lahat ng hari ng mga bansa'y mahihimlay
sa magagara nilang puntod.
19 Ngunit ikaw ay hindi ililibing sa iyong libingan,
ang bangkay mo'y itatapon na parang sangang walang kabuluhan.
Tatabunan ka ng mga bangkay ng mga napatay sa digmaan.
Ihuhulog kang kasama ng mga iyon sa mabatong hukay,
matutulad ka sa bangkay na tinatapak-tapakan.
20 Hindi ka malilibing na tulad ng ibang hari,
sapagkat winasak mo ang iyong sariling bayan
at nilipol mo ang iyong sariling nasasakupan.
Walang makakaligtas sa iyong masamang sambahayang tulad mo.
21 Simulan na ang paglipol sa kanyang mga anak
dahil sa kasalanan ng kanilang ama!
Hindi na sila muling maghahari sa mundo,
o maninirahan sa mga lunsod sa lupa.’”
Wawasakin ng Diyos ang Babilonia
22 Sinabi ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat: “Uusigin ko sila, at uubusin ko ang natitira sa kanilang lahi. Buburahin ko rin ang pangalan ng Babilonia. 23 Gagawin ko siyang isang latian, at tirahan ng mga kuwago. Wawalisin ko siya at pupuksain,” sabi ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat.
Wawasakin ng Diyos ang Asiria
24 Sumumpa(C) si Yahweh na Makapangyarihan sa lahat:
“Mangyayari ang aking balak,
matutupad ang aking layon;
25 lilipulin ko ang mga taga-Asiria sa aking lupain,
dudurugin ko siya sa aking kabundukan.
Palalayain ko ang aking bayan sa kanilang pang-aalipin,
at sa mabigat na pasaning kanilang dinadala.
26 Ito ang gagawin ko sa buong daigdig,
paparusahan ko na ang lahat ng bansa.”
27 Sino ang tututol sa pasya ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat?
Sino ang pipigil sa kanyang pagpaparusa?
Wawasakin ng Diyos ang mga Filisteo
28 Ang(D) mensaheng ito'y nahayag noong taóng mamatay si Haring Ahaz.
29 Huwag(E) mo munang ipagdiwang, bayang Filistia,
ang pagkabali ng pamalong inihampas sa iyo,
sapagkat sa lahi ng ahas maaaring lumitaw ang ulupong,
at mag-aanak ito ng lumilipad na dragon.
30 Ang mga mahihirap ay bibigyan ko ng pagkain,
at ang mga nangangailanga'y panatag na mamamahinga;
pababayaan kong mamatay ng gutom ang iyong lahi,
at lilipulin ko ang matitira.
31 Manangis kayo buong bayan, managhoy ang lahat ng mga lunsod ninyo;
manginig kayo sa takot, Filistia.
Pumapailanlang ang alikabok mula sa dakong hilaga,
sapagkat dumarating na ang matatapang na kawal.
32 Ano ang isasagot sa mga mensahero ng bansang iyon?
“Si Yahweh ang nagtatag ng Zion,
at ang mga kawawang nagdurusa sa kanyang bayan,
nakakasumpong ng matibay na tanggulan.”
Wawasakin ng Diyos ang Moab
15 Ito(F) ang pahayag tungkol sa Moab:
Noong gabing gibain ang Ar,
gumuho na ang Moab,
noong gabing wasakin ang Kir,
bumagsak na ang Moab.
2 Umahon sa mga templo ang mga taga-Dibon,[a]
upang sa mga burol sila ay manangis;
iniiyakan ng Moab ang Nebo at Medeba.
Bawat isa sa kanila'y nagpakalbo
at nag-ahit ng balbas dahil sa pagdadalamhati.
3 Lahat ay nagluluksa sa mga lansangan,
nanaghoy sila sa mga bubungan ng bahay
at sa mga liwasang-bayan.
4 Nananaghoy ang Hesbon at ang Eleale,
dinig hanggang Jahaz ang kanilang iyakan,
nasisindak pati mga mandirigma ng Moab,
silang mga kawal, ngayo'y naduduwag.
5 Nahahabag ako sa Moab,
nagsisitakas ang kanyang mamamayan
patungo sa lupain ng Zoar, hanggang Eglat-selisiya.
Lumuluha silang umahon sa gulod ng Luhit,
humahagulgol sa daang patungo sa Horonaim,
dahil sa kapahamakang kanilang sinapit.
6 Natuyo ang mga batis ng Nimrim,
natuyo ang mga damo, natigang ang mga kaparangan,
walang natirang sariwang halaman.
7 Kaya itinawid nila sa kabila ng Batis Herabim
ang lahat nilang kayamanan at ari-arian.
8 Laganap sa buong Moab ang iyakan,
abot sa Eglaim ang hagulgulan,
dinig na dinig hanggang sa Beer-elim.
9 Pumula sa dugo ang mga batis ng Dibon;
ngunit may iba pang sakunang inihanda ko para sa kanya:
Papatayin ng leon ang lahat ng matitira sa Moab.
16 Mula sa Lunsod ng Sela sa disyerto,
nagpadala ang mga taga-Moab ng mga batang tupa
bilang regalo sa namamahala sa Jerusalem.
2 Naghihintay sila sa baybayin ng batis ng Arnon,
pabalik-balik sa paglalakad na parang mga ibong nabulabog sa kanilang pugad.
3 Sasabihin nila sa mga taga-Juda:
“Sabihin ninyo sa amin ang aming gagawin;
at bigyan ng katarungan;
takpan ninyo kami, tulad ng lilim ng punongkahoy
kapag katanghaliang-tapat,
papagpahingahin ninyo kami
sa ilalim ng inyong mayayabong na sanga.
Itago ninyo kami sa mga humahabol sa amin;
kami'y mga takas, huwag ninyo kaming ibigay sa kanila.
4 Patirahin ninyo kami sa inyong bayan,
kaming mga pinalayas sa Moab.
Ingatan ninyo kami
sa nagnanais na pumatay sa amin.”
At lilipas ang pag-uusig,
mawawala ang mamumuksa,
at aalis ang nananalanta sa lupain.
5 At dahil sa wagas na pag-ibig, itatatag ang isang trono,
at uupo doon ang isang hahatol nang tapat;
magmumula siya sa angkan ni David,
isang tagapamahalang makatarungan,
at mabilis sa paggawa ng matuwid.
6 Sasabihin ng mga taga-Juda:
“Nabalitaan namin ang kataasan ng mga taga-Moab,
ang kanilang kasinungalingan at pandaraya,
ngunit walang saysay ang kanilang kayabangan.”
7 Kaya tatangisan ng mga taga-Moab ang kanilang lunsod,
sama-sama silang mananaghoy
dahil sa kanilang paghihirap,
sa tuwing maaalala nila ang masasarap na pagkain sa Kir-Hareset.
8 Sisirain ang mga bukiring malapit sa Hesbon,
at ang mga ubasan sa Sibma,
na pinagkukunan ng alak ng mga pinuno ng mga bansa.
Ubasang abot sa Jazer
hanggang sa disyerto,
at lampas pa hanggang sa kabila ng dagat.
9 Kaya tatangisan kong kasama ng Jazer
ang mga ubasan ng Sibma.
Didiligin ko ng luha ang Hesbon at Eleale
sapagkat wala silang aanihin upang magsaya ang bayan.
10 Maglalaho ang tuwa at kagalakan
sa kanyang masaganang bukirin.
Titigil ang kasayahan at awitan sa kanyang ubasan.
Wala nang alak na dadaloy sa kanyang pisaan
at tuluyang matatahimik ang masayang hiyawan.
11 Kaya parang malungkot na himig ng alpa ang aking pagdadalamhati sa sinapit ng Moab.
Nagdurugo ang puso ko sa sinapit ng Kir-heres.
12 Umahon man ang mga taga-Moab
sa kanilang mga altar sa mga sagradong burol,
at magpagod man sila ng pagsamba sa kanilang mga santuwaryo,
wala ring kabuluhan ang kanilang panalangin.
13 Ito ang sabi ni Yahweh noong una tungkol sa Moab. 14 Ngunit ito naman ang sinasabi niya ngayon: “Tatlong taon mula ngayon, malilimas ang malaking kayamanan ng Moab. Sa marami niyang tauhan ay ilan lamang ang matitira at mahihina pa.”
Paparusahan ng Diyos ang Damasco at ang Israel
17 Ganito(G) ang pahayag ni Yahweh tungkol sa Damasco:
“Mawawala ang Lunsod ng Damasco,
at magiging isang bunton na lamang ng mga gusaling gumuho.
2 Kailanma'y wala ng titira sa mga lunsod ng Siria.
Magiging pastulan na lamang siya
ng mga kawan ng mga tupa at baka at walang mananakot sa kanila.
3 Mawawasak ang mga tanggulan ng Efraim,
babagsak ang kaharian ng Damasco.
Matutulad sa sinapit ng Israel ang kapalarang sasapitin ng malalabi sa Siria.”
Ito ang sabi ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat.
4 “Sa araw na iyon
maglalaho ang kaningningan ng Israel,
ang kanyang kayamanan ay mapapalitan ng kahirapan.
5 Matutulad siya sa isang triguhan
matapos gapasin ng mga mag-aani.
Matutuyot siyang gaya ng bukirin sa Refaim
matapos simuting lahat ng mga mamumulot.
6 Ilang tao lamang ang matitira sa lahi ng Israel,
matutulad siya sa puno ng olibo na pinitas ang lahat ng mga bunga,
at walang natira kundi dalawa o tatlong bunga
sa pinakamataas na sanga,
apat o limang bunga
sa mga sangang dati'y maraming magbunga.”
Ito ang sabi ni Yahweh, ang Diyos ng Israel.
7 Sa araw na iyon lalapit ang mga tao sa Lumikha sa kanila, sa Banal na Diyos ng Israel. 8 Hindi na nila papansinin ang mga altar na sila na rin ang gumawa. Hindi na sila magtitiwala sa mga diyus-diyosang Ashera o sa mga altar na sunugan ng insenso na inanyuan ng kanilang mga kamay. 9 Sa araw na iyon, iiwan ng mga tao ang iyong mga lunsod. Tulad ng nangyari sa mga lunsod ng mga Hivita at Amoreo[b] noong dumating ang mga Israelita.
10 Kinalimutan ninyo ang Diyos na nagligtas sa inyo,
at hindi na ninyo naaalaala ang Bato na inyong kanlungan,
sa halip, gumawa kayo ng mga sagradong hardin
na itinalaga ninyo sa isang diyus-diyosan,
sa paniniwalang pagpapalain niya kayo.
11 Ngunit kahit tumubo man ang mga halaman
at mamulaklak sa araw na inyong itinanim,
wala kang aanihin pagdating ng araw
kundi pawang sakuna at walang katapusang kahirapan.
Tatalunin ang mga Kaaway na Bansa
12 Ang ingay ng napakaraming tao
ay parang ugong ng karagatan.
Rumaragasa ang mga bansa
na parang hampas ng mga alon.
13 Nagkakaingay ang mga bansa na tulad ng daluyong ng tubig,
ngunit pinigil sila ng Diyos, at sila'y tumakas,
parang alikabok na inililipad ng hangin sa ibabaw ng burol
at dayaming tinatangay ng ipu-ipo.
14 Sa gabi'y magsasabog sila ng sindak
ngunit pagsapit ng umaga'y wala na sila.
Ganyan ang mangyayari sa mga umaapi sa atin,
iyan ang sasapitin ng mga nagnakaw ng ating mga ari-arian.
Paparusahan ng Diyos ang Etiopia
18 Pumapagaspas(H) ang pakpak ng mga kulisap
sa isang lupain sa ibayo ng mga ilog ng Etiopia,[c]
2 mula roo'y may dumating na mga sugo
sakay ng mga bangkang yari sa tambo,
at sumusunod sa agos ng Ilog Nilo.
Bumalik na kayo, mabibilis na tagapagbalita,
sa inyong lupain na hinahati ng mga ilog,
sa inyong bayan na ang tao'y matatangkad at makikinis ang balat,
bayang kinagugulatan ng lahat, makapangyarihan at mapanakop.
3 Makinig kayong lahat na mga naninirahan sa daigdig!
Abangan ninyo ang pagtataas ng watawat sa ibabaw ng bundok,
hintayin ninyo ang tunog ng trumpeta!
4 Sapagkat ganito ang sabi sa akin ni Yahweh:
“Buhat sa aking kinaroroonan, tahimik akong nagmamasid,
parang sinag ng araw kung maaliwalas ang langit,
parang ulap na may dalang hamog sa tag-araw.
5 Sapagkat bago dumating ang anihan kapag tapos na ang pamumulaklak
at kapag nahinog na ang mga ubas,
ang mga sanga ay puputulin ng matatalas na karit
saka itatapon.
6 Ibibigay sila sa ibong mandaragit
at sa mababangis na hayop.
Kakainin sila ng mga ibon sa tag-araw
at ng mga hayop sa taglamig.”
7 Sa panahong iyon, dadalhin kay Yahweh na Makapangyarihan sa lahat
ang mga handog na galing sa lupaing ito, sa lupaing hinahati ng mga ilog.
Magpapadala ng kanilang handog ang malakas na bansa,
ang mga taong matatangkad at makikinis ang balat, na kinatatakutan sa buong daigdig.
Pupunta sila sa Bundok ng Zion,
sa lugar na nakalaan sa pagsamba kay Yahweh na Makapangyarihan sa lahat.
Paparusahan ang Egipto
19 Narito(I) ang pahayag tungkol sa Egipto:
Tingnan ninyo! Nakasakay si Yahweh sa isang mabilis na ulap patungo sa Egipto.
Nanginginig sa takot ang mga diyus-diyosan ng Egipto,
at ang mga Egipcio'y naduwag.
2 Ang sabi ni Yahweh:
“Paglalaban-labanin ko ang mga Egipcio:
Kapatid laban sa kapatid,
kasama laban sa kasama,
lunsod laban sa lunsod, kaharian laban sa kaharian.
3 Masisiraan ng loob ang mga Egipcio,
at guguluhin ko ang kanilang mga balak,
hihingi sila ng tulong sa mga diyus-diyosan,
sa mga mangkukulam, sa mga nakikipag-usap sa espiritu ng patay at manghuhula.
4 Ibibigay ko ang Egipto sa kamay ng isang malupit na panginoon;
isang mabagsik na hari ang sasakop sa kanila.”
Ito ang sabi ni Yahweh na Makapangyarihang Panginoon.
5 Bababaw ang tubig sa Ilog Nilo,
at unti-unting matutuyo.
6 Babaho ang mga kanal,
ang Ilog Nilo ng Egipto ay mauubusan ng tubig,
at matutuyo rin ang mga tambo at mga talahib.
7 Malalanta ang mga halaman sa pampang ng Nilo,
itataboy ng hangin, at hindi na muling makikita.
8 Magluluksa ang mga mangingisda,
at mananaghoy ang lahat ng namimingwit,
ang mga naghahagis naman ng lambat ay manlulupaypay.
9 Manghihina ang loob ng mga gumagawa ng kasuotang linen;
10 manlulupaypay ang mga humahabi ng tela,
at mawawalan ng pag-asa ang mga manggagawa.
11 Hangal kayong lahat, mga pinuno ng Zoan!
Kayong matatalinong tagapayo ng Faraon, pawang walang saysay ang inyong ipinapayo.
Paano ninyo masasabi sa Faraon:
“Ako'y mula sa lahi ng mga matatalino
at ang mga ninuno ko'y hari noong unang panahon?”
12 Nasaan, Faraon, ang iyong mga matatalino?
Bakit hindi nila sabihin sa iyo ngayon
ang plano ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat laban sa Egipto?
13 Hangal ang mga pinuno ng Zoan,
at baliw ang mga pinuno ng Memfis;
iniligaw nila ang Egipto tungo sa kapahamakan.
14 Ginulo ni Yahweh ang kanilang pag-iisip.
Iniligaw nila ang Egipto sa lahat nitong ginagawa,
animo'y lasing itong pasuray-suray at nagsusuka habang daan.
15 Walang sinuman sa Egipto,
dakila man o karaniwang tao ang makakapagbigay ng tulong.
Sasambahin na ng Egipto si Yahweh
16 Sa araw na iyon, ang mga Egipcio'y magiging parang mga babaing manginginig sa takot kapag iniunat na ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat ang kanyang kamay upang sila'y parusahan. 17 Masisindak ang mga Egipcio sa mga taga-Juda marinig lamang nila ang pangalan nito, dahil sa balak ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat laban sa kanila.
18 Sa araw na iyon, limang lunsod sa Egipto ang gagamit ng wikang Hebreo, at manunumpa sila sa pangalan ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat. Isa sa mga lunsod na ito ay tatawaging Lunsod ng Araw.
19 Si Yahweh ay ipagtatayo sa Egipto ng isang altar at siya'y pararangalan sa pamamagitan ng isang haliging bato sa may hangganan ng lupain. 20 Iyan ang magiging palatandaan na si Yahweh na Makapangyarihan sa lahat ay naroon at sila'y bibigyan niya ng tagapagtanggol kapag sila'y humingi ng tulong sa panahon ng pag-uusig. 21 Magpapakilala si Yahweh sa mga Egipcio at siya nama'y kanilang kikilanlin, sasambahin at aalayan ng handog na susunugin. Gagawa sila ng mga sinumpaang pangako kay Yahweh at ang mga iyon ay kanilang tutuparin. 22 Paparusahan ni Yahweh ang mga Egipcio, ngunit sila nama'y kanyang aaliwin. Manunumbalik sila sa kanya at sila'y kanyang diringgin at pagagalingin.
23 Sa araw na iyon, magkakaroon ng isang malawak na daan buhat sa Egipto patungo sa Asiria. Makakapunta sa Asiria ang mga Egipcio at ang mga taga-Asiria ay makakapunta sa Egipto; sila'y sama-samang sasamba.
24 Sa araw na iyon, ang Israel ay magiging kapanalig ng Egipto at Asiria, at sila'y magiging pagpapala sa buong daigdig. 25 Sa araw na iyon, sasabihin ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat: “Pagpapalain kita Egipto na aking bayan; ikaw Asiria na aking itinatag, at ikaw Israel na aking pinili.”
Paparusahan ang Egipto at Etiopia
20 Noong taon na ang Asdod ay salakayin at sakupin ng pinakamataas na heneral na sinugo ni Haring Sargon ng Asiria, 2 sinabi ni Yahweh kay Isaias na anak ni Amoz, “Hubarin mo ang iyong damit-panluksa at mag-alis ka ng sandalyas.” Gayon nga ang ginawa ni Isaias at lumakad siyang hubad at nakayapak. 3 Pagkatapos, sinabi ni Yahweh, “Kung paanong ang lingkod kong si Isaias ay tatlong taóng lumalakad na hubad at nakayapak, bilang tanda ng mga mangyayari sa Egipto at Etiopia,[d] 4 gayundin bibihagin ng hari ng Asiria ang mga Egipcio at mga taga-Etiopia. Matanda't bata'y kakaladkaring nakayapak at hubad na ang mga pigi ay nakalabas. O anong laking kahihiyan sa Egipto! 5 Dahil dito'y manlulumo at masisiraan ng loob ang lahat ng nagtiwala sa Etiopia na kanilang inaasahan at sa Egipto na kanilang ipinagmamalaki. 6 Sa araw na iyon, sasabihin ng mga naninirahan sa baybaying-dagat, ‘Tingnan ninyo ang nangyari sa mga bansang ating inaasahan! Sila pa naman ang inaasahan nating magtatanggol sa atin laban sa hari ng Asiria! Paano na tayo makakaligtas ngayon?’”
Ang Pagbagsak ng Babilonia
21 Ito ang pahayag tungkol sa Babilonia:
Parang ipu-ipong humahagibis mula sa disyerto
ang manlulupig ng Negeb mula sa isang nakakapangilabot na lupain.
2 Nakita ko ang isang pangitaing puno ng kalupitan,
kataksilan, at pagkawasak.
Sugod, Elam!
Sakupin mo, Media.
Wawakasan ko na
ang ginawang pagpapahirap ng Babilonia.
3 Dahil dito, nakadama ako ng matinding takot,
namilipit ako sa sakit
tulad ng isang babaing nanganganak;
ako'y nakayuko kaya hindi makarinig,
ako'y nalilito kaya hindi makakita.
4 Pinanghihinaan ako ng loob, nangangatal ako sa takot;
ang pananabik ko sa takipsilim
ay naging isang pagkasindak.
5 Sa aking pangitain ay handa na ang hapag-kainan;
nakalatag na rin ang mga alpombra upang upuan ng mga panauhin;
sila'y nagkakainan at nag-iinuman.
Ngunit isang utos ang biglang narinig:
“Tumayo kayo, mga pinuno, at langisan ang mga kalasag.”
6 At ganito ang sabi sa akin ni Yahweh:
“Lumakad ka na at maglagay ng bantay
at iulat ang kanyang mga nakikita.
7 Kung makakita siya ng mga kawal na nakasakay sa mga kabayo,
at mga kawal na nakasakay sa asno at kamelyo,
dapat siyang maging handa
at ang kahandaan niya'y kailangang maging lubos.”
8 Sumigaw ang bantay,[e]
“Maghapon po akong nasa tore.
Buong gabi'y nakabantay sa aking bantayan.”
9 Walang(J) anu-ano'y nagdatingan
ang mga kawal na nakakabayo, dala-dalawa,
at nag-ulat ang bantay,
“Bumagsak na! Bumagsak na ang Babilonia!
Nagkalat sa lansangan
ang durug-durog niyang mga diyus-diyosan!”
10 Bayan ko, matagal nang ikaw ay tila trigong ginigiik,
may magandang balita ako sa iyo mula kay Yahweh,
ang Makapangyarihan sa lahat, ang Diyos ng Israel.
Ang Pahayag tungkol sa Edom
11 Ito ang pahayag tungkol sa Edom:
May tumatawag sa akin mula sa Seir,
“Bantay, gaano pa ba kahaba ang gabi?
Gaano pa ito katagal?”
12 Sumagot ang bantay:
“Mag-uumaga na ngunit muling sasapit ang gabi;
bumalik na lang kayo
kung nais ninyong magtanong muli.”
Ang Pahayag tungkol sa Arabia
13 Ito ang pahayag tungkol sa Arabia:
Kayong manlalakbay na mga taga-Dedan,
na nakahimpil sa mga disyerto ng Arabia,
14 bigyan ninyo ng inumin ang mga nauuhaw.
Kayo naman, mga taga-Tema,
salubungin ninyo at pakanin ang mga bihag.
15 Sila'y tumatakas sa mga espadang nakaamba,
sa panang nakahanda,
at sa panganib na dulot ng digmaan.
16 Ganito ang sabi sa akin ni Yahweh: “Sa loob ng isang taon, ayon sa pagbilang ng upahang manggagawa, magwawakas ang kadakilaan ng Kedar. 17 Ilan lamang sa magigiting niyang kawal na mamamana ang matitira. Ito ang sabi ni Yahweh, ang Diyos ng Israel.”
Ang Pahayag tungkol sa Jerusalem
22 Ito ang pahayag tungkol sa Libis ng Pangitain:
Anong nangyayari sa inyo?
Bakit kayong lahat ay nagdiriwang sa bubong ng inyong mga bahay?
2 Ang buong lunsod ay nagkakagulo;
punô ng ingay at kasayahan.
Ang mga anak mo'y namatay hindi sa pamamagitan ng espada;
hindi sila nasawi sa isang digmaan.
3 Nagsitakas nang lahat ang inyong mga pinuno
ngunit nahuling walang kalaban-laban.
Ang lahat ninyong mandirigma ay nabihag na rin
kahit nakatakas na at malayo na ang narating.
4 Kaya sinabi ko,
“Pabayaan ninyo ako!
Hayaan ninyong umiyak ako nang buong pait;
huwag na kayong magpumilit na ako'y aliwin,
dahil sa pagkawasak ng aking bayan.”
5 Sapagkat ito'y araw
ng kaguluhan, pagyurak at pagkalito
na itinalaga ni Yahweh, ang Makapangyarihang Panginoon,
sa Libis ng Pangitain.
Araw ng pagpapabagsak ng mga pader;
araw ng panaghoy na maririnig sa kabundukan.
6 Dala ng mga taga-Elam ang kanilang mga pana,
sakay ng kanilang mga karwahe at kabayo,
at dala naman ng mga taga-Kir ang kanilang kalasag.
7 Ang magaganda ninyong libis ay puno ng mga karwahe,
at sa mga pintuan ng Jerusalem ay nakaabang ang mga kabayuhan.
8 Durog na ang lahat ng tanggulan ng Juda.
Kapag nangyari ito, ilabas ninyo ang mga sandata mula sa arsenal. 9 Sa araw na iyon nakita ninyo na maraming sira ang tanggulan ng Lunsod ni David at nag-imbak kayo ng tubig mula sa ibabang tipunan. 10 Binilang ninyo ang mga bahay sa Jerusalem at giniba ninyo ang ilan sa mga iyon upang gamitin ang mga bato sa pagpapatibay sa pader ng lunsod. 11 Gumawa kayo ng imbakan ng tubig sa pagitan ng dalawang pader, at pinuno ninyo iyon ng tubig mula sa Lumang Tipunan. Ngunit hindi ninyo naisip ang Diyos na siyang nagplano nito noon pang una at nagsagawa nito.
12 Nanawagan sa inyo si Yahweh, ang Makapangyarihang Panginoon,
upang kayo'y manangis at managhoy,
upang ahitin ninyo ang inyong buhok at magsuot ng damit-panluksa.
13 Ngunit(K) sa halip, nagdiwang kayo at nagpakasaya,
nagpatay kayo ng tupa at baka
upang kainin, at nag-inuman kayo ng alak.
Ang sabi ninyo:
“Kumain tayo at uminom,
sapagkat bukas, tayo'y mamamatay.”
14 Ganito ang ipinahayag sa akin ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat:
“Ang kasalanang ito'y hindi ipapatawad sa inyo, hanggang sa kayo'y mamatay.”
Babala Laban kay Sebna
15 Ganito ang sabi sa akin ni Yahweh, ang Makapangyarihang Panginoon:
“Puntahan mo si Sebna,
ang katiwala ng palasyo
at sabihin mo sa kanya:
16 ‘Anong karapatan mong pumarito?
Sinong nagpahintulot sa iyo na humukay ng sariling libingang bato na inukab sa gilid ng bundok?
17 Sino ka man ay dadamputin ka ni Yahweh
at itatapon sa malayo!
18 Parang bola kang dadamputin at ihahagis sa malayong lupain.
Doon ka mamamatay, sa tabi ng ipinagmamalaki mong mga karwahe,
ikaw ang nagdadala ng kahihiyan sa sambahayan ng iyong panginoon.’
19 Aalisin kita sa iyong katungkulan,
palalayasin kita sa iyong kinalalagyan.
20 Tatawagin ko sa araw na iyon ang aking lingkod,
si Eliakim na anak ni Hilkias.
21 Siya ang pagsusuutin ko ng iyong buong kasuotan,
ibibigay ko sa kanya ang iyong kapangyarihan,
siya ang magiging ama ng mga taga-Jerusalem at ng mga taga-Juda.
22 Ibibigay(L) ko sa kanya ang susi ng sambahayan ni David;
walang makakapagsara ng anumang buksan niya,
at walang makakapagbukas ng anumang sarhan niya.
23 Itatayo ko siyang parang haligi ng tolda,
itatayo ko nang matibay sa isang matatag na lugar,
at siya'y magiging marangal na trono sa sambahayan ng kanyang ama.”
24 Sa kanya maaatang ang lahat ng kaluwalhatian ng sambahayan ng kanyang ama. Ang kanyang mga kamag-anak ay sa kanya aasa, parang mga sisidlan, mga kopa at palayok na nakasabit. 25 “Kung magkagayon,” ang sabi ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat, “mababali ang sabitan at malalaglag. At ang lahat ng nakasabit doon ay madudurog.”
Ang Pahayag Laban sa Tiro at Sidon
23 Ito(M) ang pahayag tungkol sa Tiro:
Manangis kayo, mga mangangalakal sa Tarsis,
sapagkat ang Tiro na inyong daungan ay wasak na;
wala na kayong mga tahanang matitirhan!
Ito'y inihayag na sa inyo mula sa lupain ng Cyprus.
2 Tumahimik kayo, mga nakatira sa dalampasigan;
kayong mga mangangalakal ng Sidon,
nagpadala kayo ng inyong mga mensahero sa ibayong dagat,
3 upang bilhin at ipagbili ang mga trigo ng Sihor,
ang trigong inani sa kapatagan ng Nilo,
at upang makipagkalakal sa lahat ng bansa.
4 Lunsod ng Sidon, mahiya ka naman!
Isinusuka ka na ng karagatan, sapagkat ganito ang kanyang pahayag:
“Kailanma'y hindi ako nagkaanak;
wala akong pinalaking mga anak na lalaki at babae.”
5 Kapag umabot sa mga Egipcio ang pagkawasak ng Tiro,
sila'y tiyak na magigimbal at mapapahiya.
6 Tumawid kayo sa Tarsis;
manangis kayo mga nakatira sa dalampasigan!
7 Ito ba ang masaya at maingay na lunsod ng Tiro
na natatag noon pang unang panahon?
Ito ba ang lunsod na nagsugo ng mga mamamayan sa ibayong dagat
upang doo'y magtayo ng mga bayan?
8 Sinong nagbalak nito
laban sa maharlikang lunsod ng Tiro,
na kinikilala ang mga dakilang mangangalakal,
at pinaparangalan sa lahat ng bansa?
9 Si Yahweh na Makapangyarihan sa lahat ang nagplano nito
upang hamakin ang kanilang kataasan
at hiyain ang mga taong dinadakila ng sanlibutan.
10 Kayong mangangalakal ng Tarsis,
sakahin na ninyo[f] ang inyong lupain na tulad ng Nilo,
sapagkat wala nang gagambala sa inyo.
11 Ang parusa ni Yahweh ay abot hanggang sa ibayong dagat
at ibinagsak ang mga kaharian;
iniutos na niyang wasakin ang mga kuta sa Canaan.
12 Ang sabi ni Yahweh,
“Lunsod ng Sidon, tapos na ang maliligayang araw mo!
Kahit na pumunta ka sa Cyprus ay nanganganib ka pa rin.”
13 Masdan ninyo ang lupain ng mga taga-Babilonia,
ang bayang ito ay hindi Asiria,
at ang Tiro ay pinananahanan na ng mga ligaw na hayop.
Pinaligiran siya ng mga tore at mga kuta,
at winasak ang kanyang mga palasyo.
14 Manangis kayo mga mangangalakal ng Tarsis,
sapagkat wasak na ang inyong inaasahan.
15 Pitumpung taon na malilimot ang Tiro,
sintagal ng buhay ng isang hari.
Ngunit pagkatapos ng panahong iyon,
siya'y muling babangon at matutulad sa babaing binabanggit sa awit na ito:
16 “Tugtugin mo ang iyong alpa,
babaing haliparot,
libutin mo ang lunsod;
galingan mo ang pagtugtog sa alpa,
umawit ka ng maraming awitin
upang ikaw ay muling balikan.”
17 Pagkatapos ng pitumpung taon, muling lilingapin ni Yahweh ang lunsod ng Tiro. Manunumbalik ito sa dating pamumuhay at muling ibebenta ang sarili sa lahat ng kaharian sa daigdig. 18 Ang kanilang tutubuin sa hanapbuhay ay hindi na nila iipunin. Sa halip, ito'y ihahandog nila kay Yahweh upang ibili ng pagkain at kasuotan ng mga taong sumasamba sa kanya.
Paparusahan ni Yahweh ang Sanlibutan
24 Ang daigdig ay wawasakin ni Yahweh,
sasalantain niya ang mga lupain at pangangalatin ang mga tao.
2 Iisa ang sasapitin ng lahat—mamamayan at pari,
alipin at panginoon;
alila at may-ari ng bahay,
nagtitinda't namimili,
nangungutang at nagpapautang.
3 Mawawasak ang daigdig at wala nang papakinabangin dito;
mangyayari ito sapagkat sinabi ni Yahweh.
4 Matutuyo at malalanta ang lupa,
manghihina ang buong sanlibutan.
Ang langit at ang lupa ay mabubulok.
5 Sinira na ang daigdig ng mga naninirahan dito
dahil sinuway nila ang katuruan ng Diyos;
at nilabag ang kanyang mga utos;
winasak nila ang walang hanggang tipan.
6 Kaya susumpain ng Diyos ang daigdig,
at magdurusa ang mga tao dahil sa kanilang kasamaan,
mababawasan ang mga naninirahan sa lupa;
kaunti lamang ang matitira sa kanila.
7 Mauubos ang alak,
malalanta ang ubasan,
ang mga nagsasaya'y daranas ng kalungkutan.
8 Ang masayang tugtog ng tamburin ay hindi na maririnig;
titigil na ang ingay ng mga nagsasaya;
mapaparam ang masayang tunog ng alpa!
9 Mawawala na rin ang pag-iinuman ng alak sa saliw ng awitan,
ang alak ay magiging mapait sa panlasa.
10 Magulo ang lunsod na winasak;
ang pintuan ng bawat tahanan ay may harang upang walang makapasok.
11 Sa mga lansangan ay sumisigaw sila dahil kulang ng alak,
nawala na ang kagalakan at nauwi sa kalungkutan;
lahat ng kasayahan ay napawi sa lupa.
12 Naguho na ang buong lunsod,
ang pinto nito'y nagkadurug-durog.
13 Ganyan din ang mangyayari sa lahat ng bansa sa buong daigdig;
parang puno ng olibo matapos lagasin ang bunga,
tulad ng ubasan matapos ang anihan.
14 Silang nakaligtas ay aawit dahil sa kagalakan,
mula sa kanluran ay kanilang dadakilain si Yahweh.
15 Pupurihin siya doon sa silangan,
at ipagbubunyi ang pangalan ni Yahweh,
ang Diyos ng Israel, sa baybayin ng dagat.
16 May awit ng pagpupuring maririnig, maging sa pinakamalalayong dulo ng daigdig,
bilang papuri sa Diyos na Matuwid.
Ngunit ang sabi ko naman, “Nalulungkot ako.
Nasasayang lamang ang panahon. Wala na akong pag-asa.
Patuloy ang panlilinlang ng mga taksil.
Palala nang palala ang kanilang pagtataksil.”
17 Mga tao sa daigdig, naghihintay sa inyo
ang matinding takot, malalim na hukay, at nakaumang na bitag.
18 Sinumang tumakas dahil sa takot,
sa balong malalim, doon mahuhulog.
Pag-ahon sa balon na kinahulugan,
bitag ang siyang kasasadlakan.
Sapagkat mabubuksan ang durungawan ng langit,
at mauuga ang pundasyon ng daigdig.
19 Ang daigdig ay tuluyang mawawasak,
sa lakas ng uga ito'y mabibiyak.
20 Ang lupa'y tulad ng lasenggong pasuray-suray
at kubong maliit na hahapay-hapay,
sa bigat ng kasalanang kanyang tinataglay,
tiyak na babagsak ang sandaigdigan at hindi na babangon magpakailanman.
21 Darating ang araw na paparusahan ni Yahweh
ang hukbo ng kasamaan sa himpapawid,
gayundin ang mga hari dito sa daigdig.
22 Tulad ng mga bilanggo,
ihuhulog silang sama-sama sa isang malalim na balon;
ikukulong sila sa piitang bakal,
at paparusahan pagkaraan ng maraming araw.
23 Mawawala ang liwanag ng araw at buwan,
at maghahari si Yahweh na Makapangyarihan sa lahat,
sa Bundok ng Zion, at sa Jerusalem.
Doo'y mahahayag ang kanyang kaluwalhatian, sa harap ng mga pinuno ng bayan.
Awit ng Papuri kay Yahweh
25 O Yahweh, ikaw ang aking Diyos;
pupurihin ko at dadakilain ang iyong pangalan;
sapagkat kahanga-hanga ang iyong mga ginawa;
buong katapatan mong isinagawa
ang iyong mga balak mula pa noong una.
2 Ang mga lunsod ay iyong iginuho,
at winasak ang mga kuta;
ibinagsak ninyo ang mga palasyo ng mga dayuhan,
at ang mga iyon ay hindi na muling maitatayo.
3 Kaya dadakilain ka ng taong malalakas,
at matatakot sa iyo ang malulupit na lunsod.
4 Ikaw ang tunay na kanlungan ng mahihirap,
at mga nangangailangan,
matatag na silungan sa panahon ng unos
at nakakapasong init.
Sa harap mo'y mabibigo ang mararahas,
sila'y parang bagyong humahampas sa matibay na pader.
5 Ang ingay ng dayuhan ay parang init sa disyerto,
ngunit napatahimik mo ang ingay ng mga kaaway;
hindi na marinig ang awit ng malulupit,
parang init na natakpan ng ulap.
Naghanda ng Handaan ang Diyos
6 Sa Bundok ng Zion, aanyayahan ni Yahweh na Makapangyarihan sa lahat
ang lahat ng bansa para sa isang malaking handaan.
Pinakamasasarap na pagkain at alak ang kanyang ipinahanda.
7 Sa bundok ding ito'y papawiin niya
ang ulap ng kalungkutang naghahari sa lahat ng bansa.
8 Lubusan(N) nang pupuksain ng Panginoong Yahweh ang kamatayan,
at papahirin ang mga luha sa kanilang mga mata.
Aalisin niya sa kahihiyan ang kanyang bayan.
9 Sasabihin ng lahat sa araw na iyon:
“Siya ang hinihintay nating Diyos na sa ati'y magliligtas,
siya si Yahweh na ating inaasahan.
Magalak tayo at magdiwang, sapagkat tayo'y kanyang iniligtas.”
Paparusahan ng Diyos ang Moab
10 Iingatan(O) ni Yahweh ang Bundok ng Zion,
ngunit ang Moab ay tatapakan;
gaya ng dayaming tinatapak-tapakan sa tambakan ng basura.
11 Sisikapin ng mga taga-Moab na igalaw ang kanilang mga kamay na parang lumalangoy sa tubig.
Ngunit sila'y bibiguin ng Diyos hanggang sa sila'y lumubog.
12 Ang matataas niyang pader ay iguguho ni Yahweh,
at dudurugin hanggang maging alabok.
Awit ng Pagtitiwala kay Yahweh
26 Sa araw na iyo'y ganito ang aawitin sa Juda:
“Matatag na ang ating lunsod;
si Yahweh ang magtatanggol sa atin
at magbibigay ng tagumpay.
2 Buksan ang pintuan,
at hayaang pumasok
ang matuwid na bansa na laging tapat.
3 Binibigyan mo ng lubos na kapayapaan
ang mga may matatag na paninindigan
at sa iyo'y nagtitiwala.
4 Magtiwala kayo kay Yahweh magpakailanman,
sapagkat ang Diyos na si Yahweh ang walang hanggang kublihan.
5 Ibinababâ niya ang mga nasa itaas;
ibinabagsak niya ang lunsod na kanilang tinitirhan;
hanggang maging alabok ang mga pader nito.
6 Ito'y tinapak-tapakan ng mga taong hinamak;
at ginagawang tuntungan ng mahihirap.”
7 Patag ang daan ng taong matuwid,
at ikaw, O Yahweh, ang dito'y pumatag.
8 Sinusunod namin ang mga kautusan mo;
ikaw lamang ang aming inaasahan.
9 Pagsapit ng gabi'y hinahanap-hanap ka ng aking kaluluwa,
nangungulila sa iyo ang aking espiritu.
Kapag hinatulan mo ang mga tao sa daigdig,
malalaman nila kung ano ang matuwid.
10 Kahit mahabag ka sa taong masama,
hindi rin siya matututong mamuhay nang tapat;
kahit na kasama siya ng bayang matuwid,
kadakilaan ni Yahweh ay hindi pa rin mapapansin.
11 Nagbabala(P) ka ng parusa, O Yahweh, ngunit hindi rin nila ito pinansin.
Kaya ipadama mo sa kanila ang nakahandang parusa,
upang makita nila ang pagmamahal mo sa iyong bayan.
12 Ikaw ang nagbibigay sa amin ng kapayapaan,
at anumang nagawa nami'y
dahil sa iyong kalooban.
13 O Yahweh, aming Diyos, may ibang panginoong sa ami'y nanguna,
ngunit ang pangalan mo lamang ang aming kinikilala!
14 Mga patay na sila at hindi na mabubuhay,
sapagkat pinarusahan mo at winasak na ganap,
hindi na sila maaalala kailanman.
15 Pinaunlad mo ang iyong bansa, O Yahweh,
at pinalawak mo rin ang kanyang lupain.
Dahil dito'y karapat-dapat kang parangalan.
16 Hinanap ka nila sa gitna ng hirap,
nang parusahan mo'y ikaw ang tinawag.
17 Sa iyong harapan, katulad nami'y babaing manganganak,
na napapasigaw sa tindi ng hirap.
18 Matinding hirap ang aming dinanas,
ngunit ito'y nawalan ng kabuluhan,
wala kaming napagtagumpayang labanan,
at wala kaming anak na magmamana ng lupain.
19 Ngunit muling mabubuhay ang mga anak mong namatay,
mga bangkay ay gigising at aawit na may galak;
kung paanong ang hamog sa lupa ay nagpapasariwa,
ang espiritu ng Diyos ay nagbibigay-buhay.
Ang Kahatulan at Panunumbalik
20 Pumasok kayo sa inyong bahay, bayan kong hinirang,
isara ninyo ang mga pinto,
magtago kayo hanggang humupa ang galit ni Yahweh.
21 Sapagkat darating si Yahweh mula sa kalangitan,
upang parusahan ang mga tao sa daigdig dahil sa kanilang mga kasalanan.
Sa sandaling ito'y mahahayag ang mga lihim na pagpaslang
at mabubunyag pati ang kanilang libingan.
Ililigtas ang Israel
27 Sa(Q) araw na iyon, gagamitin ni Yahweh
ang kanyang malupit at matalim na espada;
paparusahan niya ang Leviatan,[g] ang tumatakas na dragon,
at papatayin niya ang halimaw na nakatira sa dagat.
2 Sa araw na iyon,
sasabihin niya sa kanyang mainam na ubasan,
3 “Akong si Yahweh ang nag-aalaga ng ubasang ito
na dinidilig bawat sandali,
at binabantayan ko araw at gabi
upang walang manira.
4 Hindi na ako galit sa aking ubasan,
ngunit sa sandaling may makita akong mga tinik,
ang mga ito'y titipunin ko
at saka susunugin.
5 Ngunit kung nais nilang sila'y aking ingatan,
ang dapat nilang gawin, makipagkasundo sa akin.
6 Darating ang araw na mag-uugat ang lahi ni Jacob,
mamumulaklak ang Israel, magbubunga ng marami
at mapupuno ang buong daigdig.
7 Pinarusahan ba ng Diyos ang Israel gaya ng ginawa sa mga kaaway nito?
Pinatay ba niya ang mga Israelita tulad ng ginawa sa pumaslang sa kanila?
8 Hinayaan ni Yahweh na mabihag ang kanyang bayan bilang parusa;
tinangay sila ng malakas na hangin buhat sa silangan.
9 Patatawarin lang sila kung wawasakin nila ang mga altar
at itatapon ang larawan ng diyus-diyosang si Ashera,
at dudurugin ang altar na sunugan ng insenso.
10 Wasak na ang lunsod na siyang tanggulan,
para itong disyerto na walang nakatira,
at ginawang pastulan na lamang ng mga baka.
11 Nabali at natuyo ang mga sanga ng punongkahoy,
pupulutin naman ng mga babae at gagawing panggatong.
Sapagkat ang bayang ito'y walang pagkaunawa,
kaya hindi sila kahahabagan ng Diyos na kanilang Manlilikha.
12 Sa araw na iyon ay titipunin ni Yahweh,
ang mga Israelita gaya ng inaning trigo;
mula sa Ilog Eufrates hanggang sa hangganan ng Egipto.
13 Pagtunog ng trumpeta, tatawagin pabalik sa Jerusalem,
ang mga Israelitang nangalat sa Asiria at Egipto
upang sambahin nila si Yahweh sa banal na bundok sa Jerusalem.
Babala sa Israel
28 Kawawa ang Israel, sapagkat naglalaho na ang kanyang karangalan;
parang kumukupas na kagandahan ng bulaklak sa ulo ng mga lasenggong pinuno.
May pabango nga sila sa ulo ngunit animo'y patay na nakahiga dahil sa kalasingan.
2 Narito, may inihanda na ang Panginoon, isang taong malakas at makapangyarihan;
sinlakas ito ng isang mapaminsalang bagyo,
taglay ang malakas na hangin, ulan at rumaragasang baha,
upang palubugin ang buong lupa.
3 Yuyurakan ang ipinagmamalaking karangalan
ng mga lasenggong pinuno ng Israel.
4 Mabilis ang pagkawala ng kanyang nagniningning na kagandahan
tulad ng pagkaubos ng mga unang bunga ng igos,
na agad kinukuha at kinakain kapag nahinog.
5 Sa araw na iyon, si Yahweh na Makapangyarihan sa lahat
ang magiging maningning na korona ng mga nalabing hinirang.
6 Siya ang papatnubay sa mga hukom upang maging makatarungan sa paghatol;
at magbibigay ng tapang at lakas
sa mga tagapagtanggol ng bayan laban sa mga kaaway.
Si Isaias at ang mga Lasenggong Propeta ng Juda
7 Sumusuray na sa kalasingan
ang mga pari at mga propeta kaya sila'y nalilito.
Hindi na maunawaan ng mga propeta ang nakikita nilang pangitain;
at hindi na matuwid ang paghatol ng mga pari.
8 Ang lahat ng mesa'y punô ng kanilang suka,
nakakapandiri ang buong paligid.
9 Ganito ang sinasabi nila laban sa akin:
“Ano kaya ang palagay ng taong ito sa atin;
sino bang nais niyang turuan at pagpaliwanagan?
Ang sinabi niya'y para lamang sa mga batang musmos
na nangangailangan pa ng gatas.
10 Sinong makikinig sa kanyang pamamaraan:
Isa-isang letra, isa-isang linya,
at isa-isang aralin!”
11 Kaya(R) naman magsasalita si Yahweh sa bayang ito
sa pamamagitan ng mga dayuhan, siya'y magtuturo.
12 Ganito ang kanyang sasabihin:
“Narito ang tunay na kapahingahan para sa mga napapagal,”
ngunit hindi nila ito pinakinggan.
13 Kaya ganito ang pagtuturo ni Yahweh sa kanila:
“Isa-isang letra, isa-isang linya,
at isa-isang aralin;”
at sa kanilang paglakad, sila'y mabubuwal,
mahuhulog sa bitag, masasaktan at mabibihag.
Isang Batong Saligan para sa Zion
14 Kaya't ngayon ay dinggin ninyo si Yahweh, kayong mga walang galang na pinuno,
na namamahala sa Lunsod ng Jerusalem.
15 Sapagkat(S) sinabi ninyo, “Nakipagkasundo na kami sa kamatayan,
gayundin sa daigdig ng mga patay.
Kaya hindi na kami mapapahamak
dumating man ang malagim na sakuna;
ginawa na naming kuta ang kasinungalingan,
at pandaraya ang aming kanlungan.”
16 Ito(T) ngayon ang sinasabi ng Panginoong Yahweh:
“Naglalagay ako sa Zion ng batong-panulukan,
subok, mahalaga, at matatag na pundasyon;
‘Ang magtiwala rito'y hindi mapapahiya.’
17 Gagawin kong panukat ang katarungan,
at pamantayan ang katuwiran;
wawasakin ng bagyo
at aanurin ng baha ang lahat ng silungan ng kasinungalingan.”
18 Ang pakikipagkasundo mo sa kamatayan
at sa daigdig ng mga patay ay mawawalan ng bisa at masisira,
at kapag dumating ang baha,
lahat kayo'y matatangay.
19 Araw-araw, sa umaga't gabi
ang bahang ito'y daraan at kayo'y tatangayin;
maghahasik ito ng sindak at takot
upang maunawaan ang mensahe nito.
20 Sapagkat mangyayari sa inyo ang isinasaad ng kasabihan:
‘Maikli ang kamang inyong higaan,
at makitid ang kumot para sa katawan.’
21 Sapagkat(U) tulad ng ginawa sa Bundok ng Perazim,
tatayo si Yahweh at ipadarama ang kanyang galit;
tulad din ng ginawa niya sa Libis ng Gibeon,
gagawin niya ang kanyang magustuhan kahit hindi siya maunawaan,
at tanging siya lang ang nakakaalam.
22 Kaya huwag ka nang magyabang,
baka ang gapos mo ay lalong higpitan.
Sapagkat narinig ko na ang utos ni Yahweh, ang Makapangyarihang Panginoon,
na wasakin ang buong lupain.
Ang Karunungan ng Diyos
23 Itong aking tinig ay iyong dinggin,
ang sinasabi ko'y iyong unawain.
24 Ang nagsasaka ba'y lagi na lamang pag-aararo
at pagsusuyod ang gagawin sa kanyang bukid?
25 Hindi ba't kung maihanda na ang lupa,
ito'y sinasabugan niya ng anis at linga?
Hindi ba tinatamnan niya ito ng trigo't sebada
at sa mga gilid naman ay espelta?
26 Iyan ang tamang gawain
na itinuro ng Diyos sa tao.
27 Ang anis at linga ay hindi ginagamitan
ng gulong o mabigat na panggiik.
Banayad lamang itong nililiglig o pinapalo.
28 Dinudurog ba ang butil na ginagawang tinapay?
Hindi ito ginigiik nang walang tigil,
pinararaanan ito sa hinihilang kariton
ngunit hindi pinupulbos.
29 Ang mensaheng ito'y mula kay Yahweh na Makapangyarihan sa lahat,
mahusay ang kanyang payo
at kahanga-hanga ang kanyang karunungan.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.