Book of Common Prayer

89 Oratio Moysi, hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.

² Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es, Deus.

³ Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini, filii hominum.

⁴ Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quae praeteriit: et custodia in nocte

⁵ quae pro nihilo habentur, eorum anni erunt.

⁶ Mane sicut herba transeat; mane floreat, et transeat; vespere decidat, induret, et arescat.

⁷ Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.

⁸ Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo; saeculum nostrum in illuminatione vultus tui.

⁹ Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur;

¹⁰ dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur.

¹¹ Quis novit potestatem irae tuae, et prae timore tuo iram tuam

¹² dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia.

¹³ Convertere, Domine; usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.

¹⁴ Repleti sumus mane misericordia tua; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.

¹⁵ Laetati sumus pro diebus quibus nos humiliasti; annis quibus vidimus mala.

¹⁶ Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum.

¹⁷ Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige.

1 Et factum est post mortem Moysi servi Domini, ut loqueretur Dominus ad Josue filium Nun, ministrum Moysi, et diceret ei:

² Moyses servus meus mortuus est: surge, et transi Jordanem istum tu, et omnis populus tecum, in terram quam ego dabo filiis Israel.

³ Omnem locum, quem calcaverit vestigium pedis vestri, vobis tradam, sicut locutus sum Moysi.

⁴ A deserto et Libano usque ad fluvium magnum Euphraten, omnis terra Hethaeorum usque ad mare magnum contra solis occasum erit terminus vester.

⁵ Nullus poterit vobis resistere cunctis diebus vitae tuae: sicut fui cum Moyse, ita ero tecum: non dimittam, nec derelinquam te.

⁶ Confortare, et esto robustus: tu enim sorte divides populo huic terram, pro qua juravi patribus suis, ut traderem eam illis.

⁷ Confortare igitur, et esto robustus valde, ut custodias, et facias omnem legem, quam praecepit tibi Moyses servus meus: ne declines ab ea ad dexteram vel ad sinistram, ut intelligas cuncta quae agis.

⁸ Non recedat volumen legis hujus ab ore tuo: sed meditaberis in eo diebus ac noctibus, ut custodias et facias omnia quae scripta sunt in eo: tunc diriges viam tuam, et intelliges eam.

⁹ Ecce praecipio tibi: confortare, et esto robustus. Noli metuere, et noli timere: quoniam tecum est Dominus Deus tuus in omnibus ad quaecumque perrexeris.

3 Hujus rei gratia, ego Paulus vinctus Christi Jesu, pro vobis gentibus,

² si tamen audistis dispensationem gratiae Dei, quae data est mihi in vobis:

³ quoniam secundum revelationem notum mihi factum est sacramentum, sicut supra scripsi in brevi,

⁴ prout potestis legentes intelligere prudentiam meam in mysterio Christi:

⁵ quod aliis generationibus non est agnitum filiis hominum, sicuti nunc revelatum est sanctis apostolis ejus et prophetis in Spiritu,

⁶ gentes esse cohaeredes, et concorporales, et comparticipes promissionis ejus in Christo Jesu per Evangelium:

⁷ cujus factus sum minister secundum donum gratiae Dei, quae data est mihi secundum operationem virtutis ejus.

⁸ Mihi omnium sanctorum minimo data est gratia haec, in gentibus evangelizare investigabiles divitias Christi,

⁹ et illuminare omnes, quae sit dispensatio sacramenti absconditi a saeculis in Deo, qui omnia creavit:

¹⁰ ut innotescat principatibus et potestatibus in caelestibus per Ecclesiam, multiformis sapientia Dei,

¹¹ secundum praefinitionem saeculorum, quam fecit in Christo Jesu Domino nostro:

¹² in quo habemus fiduciam, et accessum in confidentia per fidem ejus.

¹³ Propter quod peto ne deficiatis in tribulationibus meis pro vobis: quae est gloria vestra.

⁵ Cum autem introisset Capharnaum, accessit ad eum centurio, rogans eum,

⁶ et dicens: Domine, puer meus jacet in domo paralyticus, et male torquetur.

⁷ Et ait illi Jesus: Ego veniam, et curabo eum.

⁸ Et respondens centurio, ait: Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur puer meus.

⁹ Nam et ego homo sum sub potestate constitutus, habens sub me milites, et dico huic: Vade, et vadit: et alii: Veni, et venit: et servo meo: Fac hoc, et facit.

¹⁰ Audiens autem Jesus miratus est, et sequentibus se dixit: Amen dico vobis, non inveni tantam fidem in Israel.

¹¹ Dico autem vobis, quod multi ab oriente et occidente venient, et recumbent cum Abraham, et Isaac, et Jacob in regno caelorum:

¹² filii autem regni ejicientur in tenebras exteriores: ibi erit fletus et stridor dentium.

¹³ Et dixit Jesus centurioni: Vade, et sicut credidisti, fiat tibi. Et sanatus est puer in illa hora.

¹⁴ Et cum venisset Jesus in domum Petri, vidit socrum ejus jacentem, et febricitantem:

¹⁵ et tetigit manum ejus, et dimisit eam febris, et surrexit, et ministrabat eis.

¹⁶ Vespere autem facto, obtulerunt ei multos daemonia habentes: et ejiciebat spiritus verbo, et omnes male habentes curavit:

¹⁷ ut adimpleretur quod dictum est per Isaiam prophetam, dicentem: Ipse infirmitates nostras accepit: et aegrotationes nostras portavit.