லூக்கா 22
Tamil Bible: Easy-to-Read Version
இயேசுவைக் கொல்லத் திட்டம்
(மத்தேயு 26:1-5,14-16; மாற்கு 14:1-2,10-11; யோவான் 11:45-53)
22 பஸ்கா எனப்படும், யூதர்களின் புளிப்பில்லாத அப்பப் பண்டிகைக்குரிய காலம் நெருங்கி வந்தது. 2 தலைமை ஆசாரியரும், வேதபாரகரும் இயேசுவைக் கொல்வதற்கு வழி தேடிக்கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால் அவர்கள் மக்களுக்கு பயந்தனர்.
யூதாஸின் சதித்திட்டம்
(மத்தேயு 26:14-16; மாற்கு 14:10-11)
3 இயேசுவின் பன்னிரண்டு சீஷர்களில் ஒருவன் யூதாஸ் காரியோத்து என்பவன் ஆவான். சாத்தான் யூதாஸிற்குள் புகுந்து ஒரு தீய செயலைச் செய்யுமாறு அவனைத் தூண்டினான். 4 யூதாஸ் தலைமை ஆசாரியரிடமும், தேவாலயத்தைப் பாதுகாத்த வீரர்களிடமும் சென்று பேசினான். இயேசுவை அவர்களிடம் ஒப்படைப்பதைக் குறித்து அவன் அவர்களிடம் பேசினான். 5 அவர்கள் இதனால் மிகுந்த சந்தோஷம் அடைந்தார்கள். இயேசுவை அவர்களிடம் ஒப்படைத்தால் அவனுக்குப் பணம் கொடுப்பதாக அவர்கள் கூறினார்கள். 6 யூதாஸ் அதற்கு ஒப்புக்கொண்டான். இயேசுவை அவர்களிடம் ஒப்படைப்பதற்கு ஏற்ற நேரத்தை எதிர்பார்த்திருந்தான் யூதாஸ். தன்னைச் சுற்றிலும் மக்கள் எவரும் பார்க்காத நேரத்தில் அதைச் செய்யவேண்டுமென யூதாஸ் விரும்பினான்.
பஸ்கா உணவு ஆயத்தம்
(மத்தேயு 26:17-25; மாற்கு 14:12-21; யோவான் 13:21-30)
7 புளிப்பில்லாத அப்பப் பண்டிகையின் நாள் வந்தது. பஸ்கா ஆட்டுக்குட்டிகளை யூதர்கள் பலியிடுகிற நாள் அது ஆகும். 8 பேதுருவையும் யோவனையும் நோக்கி இயேசு, “நாம் உண்பதற்கு நீங்கள் சென்று பஸ்கா விருந்தைத் தயாரியுங்கள்” என்றார்.
9 பேதுருவும், யோவானும், இயேசுவிடம், “பஸ்கா விருந்தை நாங்கள் எங்கே தயாரிக்க வேண்டும் என நீங்கள் விரும்புகிறீர்கள்?” என்று கேட்டார்கள்.
இயேசு அவர்களை நோக்கி, 10 “கவனியுங்கள், நீங்கள் எருசலேமுக்குள் சென்ற பின்பு ஒரு குடத்தில் தண்ணீரைச் சுமந்து செல்லும் ஒரு மனிதனைக் காண்பீர்கள். அவனைத் தொடர்ந்து செல்லுங்கள். அவன் ஒரு வீட்டுக்குள் செல்வான். அவனோடு நீங்கள் செல்லுங்கள். 11 அந்த வீட்டின் சொந்தக்காரனிடம், ‘போதகரும் அவரது சீஷர்களும் பஸ்கா விருந்து உண்ணக் கூடிய அறையைத் தயவுசெய்து எங்களுக்குக் காட்டும்படியாக போதகர் கேட்கிறார்’ என்று சொல்லுங்கள். 12 உடனே அந்த வீட்டின் சொந்தக்காரனான அம்மனிதன் மாடியில் ஒரு பெரிய அறையைக் காட்டுவான். இந்த அறை உங்களுக்குத் தயாராக இருக்கும். பஸ்கா விருந்தை அங்கே தயாரியுங்கள்” என்றார்.
13 எனவே பேதுருவும், யோவானும் சென்றார்கள். இயேசு கூறியபடியே எல்லாம் நிகழ்ந்தன. எனவே அவர்கள் பஸ்கா விருந்தைத் தயாரித்தார்கள்.
இயேசுவின் இரவு உணவு
(மத்தேயு 26:26-30; மாற்கு 14:22-26; 1 கொரி. 11:23-25)
14 பஸ்கா விருந்தை அவர்கள் சாப்பிடும் நேரம் வந்தது. இயேசுவும், சீஷர்களும் மேசையைச் சூழ்ந்து அமர்ந்தனர். 15 அவர்களிடம் இயேசு, “நான் இறக்கும் முன்பு இந்தப் பஸ்கா விருந்தை உங்களோடு சேர்ந்து உண்ணவேண்டும் என்று மிகவும் விரும்பினேன். 16 தேவனின் இராஜ்யத்தில் அதற்குரிய உண்மையான பொருள் கொடுக்கப்படும்வரைக்கும் நான் இன்னொரு பஸ்கா விருந்தைப் புசிக்கமாட்டேன்” என்றார்.
17 பின்பு இயேசு ஒரு கோப்பை திராட்சை இரசத்தை எடுத்தார். அதற்காக தேவனுக்கு நன்றி கூறினார். பின்பு அவர், “இக்கோப்பையை எடுத்து இங்கு இருக்கும் ஒவ்வொருவருக்கும் கொடுங்கள். 18 ஏனெனில் தேவனின் இராஜ்யம் வரும்வரைக்கும் நான் மீண்டும் திராட்சை இரசம் குடிக்கப் போவதில்லை” என்றார்.
19 பின்பு இயேசு, அப்பத்தை எடுத்தார். அப்பத்திற்காக தேவனுக்கு நன்றி கூறிவிட்டு அதைப் பிட்டார். சீஷர்களுக்கு அதைக் கொடுத்தார். பின்பு இயேசு, “இதனை நான் உங்களுக்காகக் கொடுக்கிறேன். எனது சரீரமே இந்த அப்பமாகும். எனவே என்னை நினைவுகூருவதற்கு இப்படிச் செய்யுங்கள்” என்றார். 20 அப்பத்தை உண்ட பின்னர், அதே வகையில் இயேசு திராட்சை இரசக் கோப்பையை எடுத்து “இந்தத் திராட்சை இரசம் தேவனுக்கும் அவரது மக்களுக்கும் உள்ள புதிய உடன்படிக்கையைக் காட்டுகிறது. நான் உங்களுக்காகக் கொடுக்கிற என் இரத்தத்தில் (மரணத்தில்) இப்புது உடன்படிக்கை ஆரம்பமாகிறது” என்றார்.
இயேசுவின் எதிரி யார்?
21 இயேசு, “உங்களில் ஒருவன் என்னை வஞ்சிக்கப் போகிறான். மேசை மீது அவனது கை என் கைக்குப் பக்கத்தில் இருக்கிறது. 22 தேவன் திட்டமிட்டபடியே மனிதகுமாரன் செய்வார். ஆனால் மனிதகுமாரனைக் கொல்லப்படுவதற்காக ஒப்படைக்கிற மனிதனுக்கு மிகவும் தீமை நடக்கும்” என்றார்.
23 அப்போது சீஷர்கள் ஒருவருக்கொருவர், “இயேசுவுக்கு அவ்வாறு செய்பவன் நமக்குள் யார்?” என்று கேட்டார்கள்.
தாழ்மையாக இருங்கள்
24 பின்னர் தங்களில் மிக முக்கியமானவன் யார் என்று அப்போஸ்தலர்கள் தமக்குள் விவாதிக்க ஆரம்பித்தார்கள். 25 ஆனால் இயேசு அவர்களை நோக்கி, “உலகத்தில் (வேறுவேறு) தேசங்களின் ராஜாக்கள் மக்களை அரசாளுகிறார்கள். பிற மக்களின் மீது அதிகாரம் செலுத்துபவர்கள் ‘மக்களின் உதவியாளன்’ என தம்மை எல்லாரும் அழைக்கும்படிச் செய்கிறார்கள். 26 ஆனால் நீங்கள் அவ்வாறு இருக்கலாகாது. உங்களுக்குள் மிகச் சிறந்தவன் சிறியவனைப்போன்று நடந்துகொள்ள வேண்டும். தலைவர்கள் வேலைக்காரனைப்போல இருக்கவேண்டும். 27 யார் மிகவும் முக்கியமானவன்? மேசையின் அருகே உட்கார்ந்திருப்பவனா அல்லது அவனுக்குப் பரிமாறுகிறவனா? மேசையருகே உட்கார்ந்திருப்பவன் முக்கியமானவன் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள். ஆனால் உங்களில் நான் ஒரு வேலைக்காரனைப்போல இருக்கிறேன்.
28 “பெரும் சிக்கல்களின்போது நீங்கள் நம்பிக்கையோடு என்னருகில் தங்கி இருக்கிறீர்கள். 29 எனது பிதா எனக்கு ஓர் இராஜ்யத்தைக் கொடுத்திருக்கிறார். என்னோடு அரசாளுகிற அதிகாரத்தை உங்களுக்கு நானும் கொடுக்கிறேன். 30 என் அரசில் நீங்கள் மேசை அருகே என்னோடு உண்டு, பருகுவீர்கள். நீங்கள் சிம்மாசனங்களில் உட்கார்ந்து இஸ்ரவேலின் பன்னிரண்டு குலங்களையும் நியாயம்தீர்ப்பீர்கள்.
நம்பிக்கையை இழக்காதீர்கள்
(மத்தேயு 26:31-35; மாற்கு 14:27-31; யோவான் 13:36-38)
31 “ஓர் உழவன் கோதுமையைப் புடைப்பது போல சாத்தான் உங்களைச் சோதிக்க வேண்டும் எனக் கேட்டுள்ளான். சீமோனே, சீமோனே (பேதுரு), 32 நீ உன் நம்பிக்கையை இழக்காதிருக்கும்படியாக நான் பிரார்த்தனை செய்திருக்கிறேன். நீ என்னிடம் திரும்பி வரும்போது உன் சகோதரர்கள் வலிமையுறும்பொருட்டு உதவி செய்” என்றார்.
33 ஆனால் பேதுரு இயேசுவை நோக்கி, “ஆண்டவரே, நான் உங்களுடன் சிறைக்கு வரத் தயாராக இருக்கிறேன். நான் உங்களோடு இறக்கவும் செய்வேன்” என்றான்.
34 ஆனால் இயேசு, “பேதுரு, நாளைக் காலையில் சேவல் கூவும் முன்பு என்னைப்பற்றி உனக்குத் தெரியாதென கூறுவாய். இதனை நீ மூன்று முறை சொல்வாய்” என்றார்.
நிறைவேறும் வேதவாக்கியம்
35 பின்பு இயேசு சீஷர்களை நோக்கி, “மக்களுக்குப் போதிப்பதற்காக நான் உங்களை அனுப்பினேன். நான் உங்களை பணம், பை, காலணிகள் எதுவுமின்றி அனுப்பினேன். ஆனால் ஏதேனும் உங்களுக்குக் குறை இருந்ததா?” என்று கேட்டார்.
சீஷர்கள், “இல்லை” என்றார்கள்.
36 இயேசு அவர்களை நோக்கி, “ஆனால், இப்போது பணமோ, பையோ உங்களிடம் இருந்தால் அதை உங்களோடு கொண்டு செல்லுங்கள். உங்களிடம் வாள் இல்லையென்றால் உங்கள் சட்டையை விற்று ஒரு வாள் வாங்குங்கள். 37 வேதவாக்கியம் சொல்கிறது,
“‘மக்கள் அவரைக் குற்றவாளி என்றார்கள்.’(A)
இந்த வேதாகமக் கருத்து நிறைவேறவேண்டும். இது என்னைக் குறித்து எழுதப்பட்டது, இப்போது நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது” என்றார்.
38 சீஷர்கள், “ஆண்டவரே, பாருங்கள், இங்கு இரண்டு வாள்கள் உள்ளன” என்றார்கள்.
இயேசு அவர்களிடம், “இரண்டு போதுமானவை” என்றார்.
இயேசுவின் பிரார்த்தனை
(மத்தேயு 26:36-46; மாற்கு 14:32-42)
39-40 இயேசு பட்டணத்தை (எருசலேம்) விட்டு ஒலிவமலைக்குச் சென்றார். அவரது சீஷர்கள் அவரோடு சென்றார்கள். அங்கே சென்றபிறகு சீஷர்களிடம் இயேசு, “நீங்கள் சோதனைக்கு ஆளாகாதவண்ணம் பிரார்த்தனை செய்யுங்கள்” என்றார்.
41 பின்பு இயேசு ஐம்பது அடி தூரம் அளவு அவர்களைவிட்டுச் சென்றார். அவர் முழங்காலிட்டு பிரார்த்தனை செய்தார்: 42 “பிதாவே, நீங்கள் விரும்பினால் நான் துன்பத்தின் கோப்பையைக் குடிக்காமல் இருக்கும்படிச் செய்யுங்கள். ஆனால், நான் விரும்பும் வழியில் அல்லாமல் நீங்கள் விரும்பும் வழியிலேயே அது நடக்கட்டும்” என்றார். 43 அப்போது பரலோகத்திலிருந்து ஒரு தேவதூதன் அவருக்கு உதவி செய்ய அனுப்பப்பட்டான். 44 வேதனையால் இயேசு வருந்தினார். எனவே மிகவும் வேதனையோடு ஊக்கமாகப் பிரார்த்தனை செய்தார். குருதி கொட்டுவதுபோல அவரது முகத்தில் இருந்து வியர்வை வடிந்தது. 45 இயேசு பிரார்த்தனை செய்து முடிந்த பின்னர், அவரது சீஷர்களிடம் சென்றார். அவர்கள் உறங்கிக்கொண்டிருந்தார்கள். (அவர்கள் துயரம் அவர்களைச் சோர்வுறச் செய்தது.) 46 இயேசு அவர்களை நோக்கி, “ஏன் உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்? எழுந்து சோதனைக்கு எதிரான வலிமைக்காகப் பிரார்த்தனை செய்யுங்கள்” என்றார்.
இயேசு கைது செய்யப்படுதல்
(மத்தேயு 26:47-56; மாற்கு 14:43-50; யோவான் 18:3-11)
47 இயேசு பேசிக்கொண்டிருந்தபோது ஒரு மக்கள் கூட்டம் வந்தது. பன்னிரண்டு சீஷர்களில் ஒருவன் அக்கூட்டத்தை வழிநடத்தி வந்தான். அவன் யூதாஸ். இயேசுவை முத்தமிடும் அளவுக்கு நெருக்கமாக யூதாஸ் வந்தான்.
48 ஆனால் இயேசு அவனை நோக்கி, “யூதாஸ், மனித குமாரனை வஞ்சிக்கும்பொருட்டு நட்பின் முத்தத்தைப் பயன்படுத்துகிறாயா?” என்று கேட்டார். 49 இயேசுவின் சீஷர்களும் அங்கேயே நின்று கொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் என்ன நடக்கப்போகிறதென உணர்ந்தார்கள். சீஷர்கள் இயேசுவிடம், “ஐயா, எங்கள் வாள்களை பயன்படுத்தட்டுமா?” என்றார்கள். 50 சீஷர்களில் ஒருவன் வாளைப் பயன்படுத்தவும் செய்தான். தலைமை ஆசாரியனின் வேலைக்காரனின் வலது காதை அவன் வெட்டினான்.
51 இயேசு “நிறுத்து” என்றார். பின்பு இயேசு வேலைக்காரனின் காதைத் தொட்டு அவனைக் குணப்படுத்தினார்.
52 இயேசுவைச் சிறைப்பிடிக்க வந்த கூட்டத்தில் தலைமை ஆசாரியரும், முதிய யூத அதிகாரிகளும், தேவாலயக் காவலர்களும் இருந்தனர். இயேசு அவர்களை நோக்கி, “வாளோடும் தடிகளோடும் நீங்கள் ஏன் வந்தீர்கள்? நான் குற்றவாளி என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா? 53 ஒவ்வொரு நாளும் நான் தேவாலயத்தில் உங்களோடு இருந்தேன். ஏன் என்னை அங்கே சிறைபிடிக்க முயல வில்லை? ஆனால் இது உங்கள் காலம். இருள் (பாவம்) ஆட்சி புரியும் நேரம்” என்றார்.
பேதுருவின் மறுதலிப்பு
(மத்தேயு 26:57-58,69-75; மாற்கு 14:53-54,66-72; யோவான் 18:12-18,25-27)
54 அவர்கள் இயேசுவைச் சிறைபிடித்துக் கொண்டுபோனார்கள். தலைமை ஆசாரியனின் வீட்டுக்கு இயேசுவை அவர்கள் கொண்டுவந்தார்கள். பேதுரு அவர்களைத் தொடர்ந்து வந்தான். ஆனால் அவன் இயேசுவின் அருகே வரவில்லை. 55 வீரர்கள் வீட்டுக்கு வெளிப்புறத்தில் நடுவில் நெருப்பை வளர்த்து அதைச் சுற்றி உட்கார்ந்தார்கள். பேதுருவும் அவர்களோடு அமர்ந்தான். 56 ஒரு வேலைக்காரச் சிறுமி பேதுரு உட்கார்ந்திருப்பதைக் கண்டாள். நெருப்பின் ஒளியில் அவனை அவள் பார்க்க முடிந்தது. அவனுடைய முகத்தைக் கூர்ந்து நோக்கினாள். பின்பு அவள், “இந்த மனிதனும் அவரோடு (இயேசு) கூட இருந்தான்” என்றாள்.
57 ஆனால் பேதுரு, அது உண்மையில்லை என்றான். அவன், “பெண்ணே, எனக்கு அவரைத் தெரியாது” என்றான். 58 சற்று நேரத்துக்குப் பின் இன்னொருவன் பேதுருவைப் பார்த்து, “இயேசுவைப் பின்பற்றும் சீஷர்களில் நீயும் ஒருவன்” என்றான்.
ஆனால் பேதுரு “மனிதனே, நான் அவரது சீஷர்களில் ஒருவன் அல்ல” என்றான்.
59 ஏறத்தாழ ஒரு மணி நேரத்துக்குப் பின்னர், இன்னொரு மனிதன், “இது உண்மை, இந்த மனிதன் அவரோடு இருந்தான். இவன் கலிலேயாவைச் சேர்ந்தவன்” என்றான். “எனக்கு நிச்சமாகத் தெரியும்” என்று அம்மனிதன் மீண்டும் வலியுறுத்தினான்.
60 ஆனால் பேதுரு, “மனிதனே. நீ கூறுகிற விஷயத்தைக்குறித்து எனக்குத் தெரியாது” என்றான்.
பேதுரு இவ்வாறு சொல்லிக்கொண்டிருக்கும் தருணத்திலேயே சேவல் கூவியது. 61 அப்போது கர்த்தர் (இயேசு) திரும்பி பேதுருவின் கண்களைக் கூர்ந்து நோக்கினார். “சேவல் காலையில் கூவும் முன்னரே நீ மூன்று முறை என்னை உனக்குத் தெரியாது என்று கூறுவாய்” என்று கர்த்தர் ஏற்கெனவே தன்னிடம் கூறியதைப் பேதுரு நினைவுகூர்ந்தான். 62 பின்னர் பேதுரு வெளியே சென்று மனமுருகி அழுதான்.
இயேசுவைப் பரிகசித்தல்
(மத்தேயு 26:67-68; மாற்கு 14:65)
63-64 சில மனிதர்கள் இயேசுவைக் காவல்புரிந்துகொண்டிருந்தார்கள். அவர்கள் இயேசுவைப் பலவாறு கேலிசெய்தார்கள். அவர் பார்க்க முடியாதபடி அவரது கண்களை மறைத்தார்கள். பின்பு அவரை அடித்து விட்டு “நீ தீர்க்கதரிசியானால் யார் உன்னை அடித்தார்கள் என்று கூறு” என்றார்கள். 65 அம்மனிதர்கள் அவரை அவமானப்படுத்தினார்கள்.
யூத அதிகாரிகள் முன் இயேசு
(மத்தேயு 26:59-66; மாற்கு 14:55-64; யோவான் 18:19-24)
66 மறுநாள் காலையில், மக்களின் முதிய அதிகாரிகள், தலைமை ஆசாரியர், வேதபாரகர் ஆகியோர் ஒன்றாகக் கூடினார்கள். அவர்கள் தம் உயர்ந்த நீதிமன்றத்துக்கு இயேசுவை அழைத்துச் சென்றார்கள். 67 அவர்கள், “நீ கிறிஸ்துவானால் அப்படியே எங்களுக்குச் சொல்” என்றார்கள்.
இயேசு அவர்களுக்கு, “நான் கிறிஸ்து என்று உங்களுக்குக் கூறினால் நீங்கள் என்னை நம்பமாட்டீர்கள். 68 நான் உங்களைக் கேட்டால் நீங்கள் பதில் தரமாட்டீர்கள். 69 ஆனால் இப்பொழுதிலிருந்து தேவனுடைய சிம்மாசனத்தின் வலது பக்கத்தில் மனித குமாரன் உட்கார்ந்திருப்பார்” என்றார்.
70 அவர்கள் எல்லாரும், “அப்படியானால் நீ தேவனுடைய குமாரனா?” என்றார்கள். இயேசு அவர்களுக்கு “ஆம், நான் தேவனுடைய குமாரன் என்று நீங்கள் சொல்வது சரியே” என்றார்.
71 அவர்கள், “ஏன் நமக்கு இப்போது சாட்சிகள் தேவை? அவன் இவ்வாறு சொல்வதை நாமே கேட்டோமே!” என்றனர்.
Luke 22
Worldwide English (New Testament)
22 It was near the time for the feast with bread that has no yeast in it. This is called the Passover Feast.
2 The chief priests and the scribes planned how to kill Jesus. But they feared the people.
3 Satan came into the heart of Judas. Judas was one of the twelve disciples. His other name was Iscariot.
4 Judas went away and talked things over with the chief priests and captains. He told them how he could help them catch Jesus.
5 They were glad, and they said they would give him money for it.
6 He agreed. He watched for a good way to help them catch Jesus when there were not too many people around.
7 It was the day of the feast with bread that has no yeast in it. The sheep had to be killed for the Passover Feast,
8 So Jesus sent Peter and John, saying to them, `Go and get the Passover Feast ready for us to eat.'
9 They asked, `Where do you want us to get it ready?'
10 He said, `When you go into the city, a man carrying a pot of water will meet you. Follow him into the house where he goes.
11 Tell the master of the house, "The Teacher says, `Where is the room where I can eat the Passover Feast with my disciples?' "
12 He will show you a large room upstairs. It will be all fixed up. Make it ready there.'
13 So they went and found everything just the way Jesus had said. Then they made the Passover food ready.
14 When it was time to eat, he sat down at the table and the apostles sat down with him.
15 He said to them, `I have wanted very much to eat this Passover Feast with you before my troubles come.
16 I tell you this. I will not eat it again until the great feast in the kingdom of God.'
17 He took the cup and thanked God. He said, `Take this. All of you drink from this.
18 I tell you this. I will not drink from the fruit of the vine again until the kingdom of God comes.'
19 He took some bread. He thanked God for it and broke it. He gave it to the disciples and said, `This is my body, which is given for you. When you do this, then remember me.'
20 In the same way he took the cup after they had eaten. He said, `This cup is the new agreement made by my blood. It is given for you.
21 `There is a man who will give me over to my enemies. His hand is here at the table with me.
22 The Son of Man will go on as it was planned for him. But the man who gives him over will have trouble!'
23 The disciples began to ask each other, `Which of us will do this?'
24 They started to quarrel among themselves about which of them was the greatest person.
25 Jesus said to them, `The kings of countries make their people obey them. Those who rule give themselves a good name.
26 But it must not be so among you. The one who is greatest among you must be like the most unimportant. And the leader must be like one who helps others.
27 Which man is greater, the man who sits at the table or the man who helps him? Is it not the man who sits at the table? But I am like the man who helps you.
28 `You have stayed with me through my troubles.
29 My Father made me a ruler, and now I make you rulers.
30 You will eat and drink at my table in my kingdom. You will sit on chief chairs or thrones and judge the twelve tribes of Israel.'
31 `Simon, Simon, listen! Satan has asked to have all of you. He wants to shake you like grain with the cleaning fan.
32 But I have talked to God about you, Simon, so that you will keep on believing in me. And when you come back, then help your brothers to be strong.'
33 Simon said, `Lord, I will go with you, even to prison or to die.'
34 Jesus said, `I tell you this, Peter. This very day, before the cock calls, you will say three times that you do not know me.'
35 Jesus said to them, `When I sent you out to the towns, I told you not to carry a money bag, or a bag, or shoes. Did you ever need anything at that time?' They said, `No.'
36 He said, `But this time, anyone who has money should take it and his bag too. Anyone who has no sword should sell his coat and buy one.
37 `The holy writings say, "He was counted as one of the bad people." And I tell you, that means me. And the things that are written about me must happen to me.'
38 The disciples said, `Look, Lord, here are two swords.' And he answered, `That is enough.'
39 Then Jesus went out of the room and went to the hill called the Mount of Olives where he often went. His disciples went with him.
40 He said to them, `Talk with God so that you will not do wrong.'
41 He went away from them about as far as a person can throw a stone. Then he kneeled down to talk with God.
42 He said, `Father, if you will, take this cup away from me. But do not do what I want but what you want.'
43 Then an angel came to him from heaven and helped to make him strong.
44 His heart was troubled very much. So he talked with God more than before. His sweat was like big drops of blood falling on the ground.
45 He stopped talking with God and got up. He went to his disciples and found them sleeping because they were sad.
46 He said to them, `Why are you sleeping? Get up. Talk with God so that you will not do wrong.'
47 As Jesus was saying this, many men came. One of the twelve disciples, named Judas, was leading the people. He came near Jesus to kiss him.
48 Jesus said to him, `Judas, will you give over the Son of Man to his enemies with a kiss?'
49 The disciples around Jesus saw what was going to happen. They said, `Lord, shall we fight with our swords?'
50 One of them hit the servant of the high priest and cut off his right ear.
51 Jesus said, `Just let me do this.' And he touched the man's ear and healed him.
52 The chief priests, the captains of the temple, and the leaders of the people had come to catch Jesus. He said to them, `Have you come to take me with swords and sticks, the way you catch a man who steals?
53 I was with you every day in the temple. You did not try to catch me then. But this is your time now, the time of the power of darkness.'
54 The men caught Jesus and took him away to the high priest's house. Peter followed them far behind.
55 They made a fire in the yard and sat around it. Peter sat down with them.
56 A woman saw Peter sitting by the fire. She looked at him and said, `This man was with him also.'
57 But Peter said, `Woman, I do not know him.'
58 After a while, another person saw him and said, `You are one of them also.' But Peter said, `Man, I am not.'
59 About an hour later another person said, `Surely this man was with him. He comes from Galilee.'
60 Peter said, `Man, I do not know what you are talking about.' And right then, while he was talking, the cock called.
61 The Lord turned and looked at Peter. Then Peter remembered that the Lord had said to him, `Before the cock calls in the morning, you will say three times that you do not know me.'
62 Peter went out and cried very much.
63 The men who guarded Jesus made fun of him and beat him.
64 They tied something over his eyes. Then they hit him in the face and said, `Tell us if you know who hit you!'
65 And they said many other wrong things to him.
66 In the morning the leaders of the people, the chief priests and scribes met together. They took Jesus to their court.
67 They said, `If you are the Christ, tell us.' Jesus said, `If I tell you, you will not believe.
68 And if I ask you anything, you will not answer.
69 From this time on the Son of Man will sit beside God who has all power.'
70 They all said, `Then are you the Son of God?" He said, `Yes, I am.'
71 They said, `We do not need any more proof against him. We ourselves have heard what he said.'
Lucas 22
La Biblia de las Américas
Traición de Judas
22 (A)Se acercaba la fiesta de los panes sin levadura[a], llamada la Pascua(B). 2 Y los principales sacerdotes y los escribas buscaban cómo dar muerte a Jesús[b](C), pues temían al pueblo.
3 (D)Entonces Satanás entró en Judas, llamado Iscariote(E), que pertenecía al[c] número de los doce; 4 y él fue y discutió con los principales sacerdotes y con los oficiales(F) sobre cómo se lo entregaría. 5 Ellos se alegraron y convinieron en darle dinero. 6 Él aceptó, y buscaba una oportunidad para entregarle, sin hacer un escándalo[d].
Preparación de la Pascua
7 (G)Llegó el día de la fiesta de los panes sin levadura[e] en que debía sacrificarse el cordero de la Pascua(H). 8 Entonces Jesús envió a Pedro y a Juan(I), diciendo: Id y preparad la Pascua para nosotros, para que la comamos. 9 Ellos le dijeron: ¿Dónde deseas que la preparemos? 10 Y Él les respondió: He aquí, al entrar en la ciudad, os saldrá al encuentro un hombre que lleva un cántaro de agua; seguidle a la casa donde entre. 11 Y diréis al dueño de la casa: «El Maestro te dice: “¿Dónde está la habitación, en la cual pueda comer la Pascua con mis discípulos?”». 12 Entonces él os mostrará un gran aposento alto, dispuesto; preparadla allí. 13 Entonces ellos fueron y encontraron todo tal como Él les había dicho; y prepararon la Pascua.
Institución de la Cena del Señor
14 Cuando llegó la hora, se sentó[f] a la mesa, y con Él los apóstoles(J), 15 y les dijo: Intensamente he deseado comer esta Pascua con vosotros antes de padecer; 16 porque os digo que nunca más volveré a comerla hasta que se cumpla en el reino de Dios(K). 17 (L)Y habiendo tomado una copa, después de haber dado gracias, dijo: Tomad esto y repartidlo entre vosotros(M); 18 porque os digo que de ahora en adelante no beberé del fruto de la vid, hasta que venga el reino de Dios(N). 19 Y habiendo tomado pan, después de haber dado gracias, lo partió(O), y les dio, diciendo: Esto es mi cuerpo que por vosotros es dado; haced esto en memoria de mí. 20 De la misma manera tomó la copa después de haber cenado, diciendo: Esta copa es el nuevo pacto(P) en mi sangre(Q), que es derramada por vosotros. 21 (R)Mas he aquí, la mano del que me entrega está conmigo en la mesa. 22 Porque en verdad, el Hijo del Hombre va según se ha determinado(S), pero ¡ay de aquel hombre por quien Él es entregado! 23 Entonces ellos comenzaron a discutir entre sí quién de ellos sería el que iba a hacer esto.
Los discípulos discuten sobre quién es el mayor
24 Se suscitó también entre ellos un altercado, sobre cuál de ellos debería ser considerado como el mayor(T). 25 (U)Y Jesús les dijo: Los reyes de los gentiles se enseñorean de ellos; y los que tienen autoridad sobre ellos son llamados bienhechores. 26 Pero no es así con vosotros; antes, el mayor entre vosotros hágase como el menor[g](V), y el que dirige como el que sirve(W). 27 Porque, ¿cuál es mayor, el que se sienta[h] a la mesa, o el que sirve(X)? ¿No lo es el que se sienta[i] a la mesa? Sin embargo, entre vosotros yo soy como el que sirve(Y). 28 Vosotros sois los que habéis permanecido conmigo en mis pruebas(Z); 29 y así como mi Padre me ha otorgado un reino(AA), yo os otorgo 30 que comáis(AB) y bebáis a mi mesa en mi reino(AC); y os sentaréis en tronos juzgando a las doce tribus de Israel(AD).
Jesús predice la negación de Pedro
31 Simón, Simón, mira que Satanás os ha reclamado(AE) para zarandearos(AF) como a trigo; 32 pero yo he rogado por ti(AG) para que tu fe no falle; y tú, una vez que hayas regresado, fortalece a tus hermanos(AH). 33 (AI)Y Pedro le dijo: Señor, estoy dispuesto a ir contigo tanto a la cárcel como a la muerte. 34 Pero Jesús le dijo: Te digo, Pedro, que el gallo no cantará hoy hasta que tú hayas negado tres veces que me conoces.
Bolsa, alforja y espada
35 Y les dijo: Cuando os envié sin bolsa, ni alforja, ni sandalias(AJ), ¿acaso os faltó algo? Y ellos contestaron: No, nada. 36 Entonces les dijo: Pero ahora, el que tenga una bolsa, que la lleve consigo, de la misma manera también una alforja, y el que no tenga espada, venda su manto y compre una. 37 Porque os digo que es necesario que en mí se cumpla esto que está escrito: «Y con los transgresores fue contado(AK)»; pues ciertamente, lo que se refiere(AL) a mí, tiene su cumplimiento. 38 Y ellos dijeron: Señor, mira, aquí hay dos espadas(AM). Y Él les dijo: Es suficiente.
Jesús en Getsemaní
39 Y saliendo, se encaminó, como de costumbre(AN), hacia el monte de los Olivos(AO); y los discípulos también le siguieron. 40 (AP)Cuando llegó al lugar, les dijo: Orad para que no entréis en tentación(AQ). 41 Y se apartó de ellos como a un tiro de piedra, y poniéndose de rodillas(AR), oraba, 42 diciendo: Padre, si es tu voluntad, aparta de mí esta copa(AS); pero no se haga mi voluntad, sino la tuya(AT). 43 [j]Entonces se le apareció un ángel del cielo, fortaleciéndole(AU). 44 Y estando en agonía, oraba con mucho fervor(AV); y su sudor se volvió como gruesas gotas de sangre, que caían sobre la tierra. 45 Cuando se levantó de orar, fue a los discípulos y los halló dormidos a causa de la tristeza, 46 y les dijo: ¿Por qué dormís? Levantaos y orad para que no entréis en tentación(AW).
Arresto de Jesús
47 (AX)Mientras todavía estaba Él hablando, he aquí, llegó una multitud, y el que se llamaba Judas, uno de los doce, iba delante de ellos, y se acercó a Jesús para besarle. 48 Pero Jesús le dijo: Judas, ¿con un beso entregas al Hijo del Hombre? 49 Y cuando los que rodeaban a Jesús[k] vieron lo que iba a suceder, dijeron: Señor, ¿heriremos a espada(AY)? 50 Y uno de ellos hirió al siervo del sumo sacerdote y le cortó[l] la oreja derecha. 51 Respondiendo Jesús, dijo: ¡Deteneos! Basta de esto. Y[m] tocando la oreja al siervo, lo sanó. 52 Entonces Jesús dijo a los principales sacerdotes, a los oficiales del templo(AZ) y a los ancianos que habían venido contra Él: ¿Habéis salido con espadas y garrotes como contra un ladrón(BA)? 53 Cuando estaba con vosotros cada día en el templo, no me echasteis mano; pero esta hora y el poder de las tinieblas son vuestros[n].
La negación de Pedro
54 Habiéndole arrestado, se lo llevaron y le condujeron a la casa del sumo sacerdote(BB); mas Pedro le seguía de lejos(BC). 55 (BD)Después de encender ellos una hoguera en medio del patio, y de sentarse juntos, Pedro se sentó entre ellos(BE). 56 Y una sirvienta, al verlo sentado junto a la lumbre, fijándose en él detenidamente, dijo: También este estaba con Él. 57 Pero él lo negó, diciendo: Mujer, yo no le conozco. 58 Un poco después, otro al verlo, dijo: ¡Tú también eres uno de ellos(BF)! Pero Pedro dijo: ¡Hombre, no es cierto[o]! 59 Pasada como una hora, otro insistía, diciendo: Ciertamente este también estaba con Él, pues él también es galileo(BG). 60 Pero Pedro dijo: Hombre, yo no sé de qué hablas. Y al instante, estando él todavía hablando, cantó un gallo. 61 Entonces el Señor(BH) se volvió y miró a Pedro. Y recordó Pedro la palabra del Señor, cómo le había dicho: Antes que el gallo cante hoy, me negarás tres veces(BI). 62 Y saliendo fuera, lloró amargamente.
Jesús escarnecido
63 Los hombres que tenían a Jesús[p] bajo custodia, se burlaban de Él y le golpeaban(BJ); 64 y vendándole los ojos, le preguntaban, diciendo: Adivina[q], ¿quién es el que te ha golpeado(BK)? 65 También decían muchas otras cosas contra Él, blasfemando(BL).
Jesús ante el concilio
66 Cuando se hizo de día, se reunió el concilio de los ancianos[r](BM) del pueblo, tanto los principales sacerdotes como los escribas, y llevaron a Jesús[s](BN) ante su concilio[t](BO), diciendo: 67 Si tú eres el Cristo[u](BP), dínoslo. Pero Él les dijo: Si os lo digo, no creeréis; 68 y si os pregunto, no responderéis. 69 Pero de ahora en adelante, el Hijo del Hombre estará sentado a la diestra del poder de Dios(BQ). 70 Dijeron todos: Entonces, ¿tú eres el Hijo de Dios(BR)? Y Él les respondió: Vosotros decís que yo soy(BS). 71 Y ellos dijeron: ¿Qué necesidad tenemos ya de testimonio? Pues nosotros mismos lo hemos oído de su propia boca.
Footnotes
- Lucas 22:1 O, de los ázimos
- Lucas 22:2 Lit., El
- Lucas 22:3 O, que era del
- Lucas 22:6 O, sin que la gente lo advirtiera
- Lucas 22:7 O, de los ázimos
- Lucas 22:14 Lit., se recostó
- Lucas 22:26 O, el más joven
- Lucas 22:27 Lit., se reclina
- Lucas 22:27 Lit., se reclina
- Lucas 22:43 Algunos mss. antiguos no incluyen los vers. 43 y 44
- Lucas 22:49 Lit., El
- Lucas 22:50 Lit., quitó
- Lucas 22:51 O, Dejadme cuando menos hacer esto, y
- Lucas 22:53 Lit., esta es vuestra hora y el poder de las tinieblas
- Lucas 22:58 Lit., yo no soy
- Lucas 22:63 Lit., El
- Lucas 22:64 O, Profetiza
- Lucas 22:66 I.e., el Sanedrín
- Lucas 22:66 Lit., El
- Lucas 22:66 O, Sanedrín
- Lucas 22:67 I.e., el Mesías
2008 by Bible League International
© 1969, 1971, 1996, 1998 by SOON Educational Publications
