Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 59 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. Doo nijch fenijchte. Em Jeheemet Schats fonn Doft, aus Saul schekjt, en see bie daut Hus luade am doot to moake.
1 Rad mie fonn miene Fiend, O mien Gott, beschuts mie fonn dän dee sikj jäajen mie opphaewe.
2 Rad mie fonn dän dee Beeset doone, un rad mie fonn bloodrije Mensche.
3 Dan see, dee festäakje sikj un luare fa miene Seel; dee Majchtje saumle sikj toop jäajen mie, nijch wäajen mien Äweträde, un nijch wäajen miene Sind, O Herr Gott.
4 Dee rane un moake sikj reed, nijch daut ekj schuldijch sie; wakj opp mie to halpe, en see.
5 Un du, O Herr Gott aulmajchtja Gott, Iesrael äa Gott, wakj opp aul dee Natsjoone to strofe; sie nijch jnädijch to dän dee Beeset plone. Selah.
6 Dee kome oppenowent trigj; dee jule soo aus en Hunt, un gone romm dee Staut.
7 See, brelle met äa Mul, schweate sent enn äare Leppe, dan see saje "Wäa heat?"
8 Oba du, O Herr Gott, woascht äwe an lache; du woascht aul dee Natsjoone spotte.
9 O miene Macht, ekj woa fa die wachte; dan Gott es mien stoakja Torm.
10 Dee Gott fonn mien Erboarme woat mie trafe, Gott woat mie mien Felange opp miene Fiend seene lote.
11 Doo dän nijch ommbrinje, sest wudd mien Folkj fejäte; festrei dän derjch diene Krauft un brinj dän dol, O Herr Gott onns Schilt.
12 Dan dee Sind enn äare Miele es daut Wuat fonn äare Leppe, un lot daen jefange nome enn äa Stolltet, un fa fluche un leaje daut see räde.
13 Doo an fetäare enn dien Oaja, doo an fetäare soo daut see nijch meeha sent, un see sele weete daut doa en Gott es dee rejeare deit enn Joakopp bott daut Enj fonne Ead. Selah
14 Jo, dee sele trigj kome oppenowent, lot an jule soo aus en Hunt un romm dee Staut gone.
15 Lot dän han un trigj waundre fa Äte, un gnorre wan see nijch tofräd sent.
16 Oba ekj woa fonn diene Krauft sinje; jo, ekj woa Tsermorjenst fonn dien Erboarme sinje. Dan du best mien stoakja Torm, un miene Festäakjstaed enn dän Dach fonn mien Trubbel.
17 To die, O miene Krauft, woa ekj sinje; dan Gott es mien stoakja Torm, dee Gott fonn mien Erboarme.
11 Doaromm denkjt doa aun, daut, aus jie Heide weare no daut Fleesch, dee Onnbeschnaedne jenant weare bie daen dee de Jeschnaedne jenant woare - fonn Mensche Henj jeschnaede em Fleesch,
12 daut jie to dee Tiet oone Christus weare, fonn daut Jeschlacht Iesrael utjeschlote, en Framde to daut Bunt fonn Fespraeakjunje, en haude kjeene Hopninj, en weare oone Gott enn dise Welt.
13 Oba nu enn Christus Jesus se jie, dee jie eascht wiet auf weare, dichtbie jebrocht derch Christus sien Bloot.
14 Dan hee es onnse Fraed, dee fonn beid eent jemoakt haft, en haft dee Meddelwaunt dee tweschen onns wea, doljebroake, en haft enn sien Fleesch
15 daut Jesats en Faeaschrefte auntsied jesat, so daut enn daem daut hee Fraed muak, hee fonn dee twee een nieha Mensch moake kunn,
16 en daut hee mucht derch daut Kjriets beid toop brinje enn een Lief, en doaderch en enj muak fonn dee Fientschofft;
17 en kjeem en praedjd Fraed to junt dee wiet auf weare, uk Fraed to daen dee dicht bie weare;
18 dan derch am ha wie beid en een Jeist Toogank nom Foda.
19 Aulsoo se jie nu nich meeha Framde en Waundra, oba jie sent Metbirja met dee Heilje, en Jliede enn Gott siene Famielje,
20 en sent oppjebut opp daen Grunt fonn dee Apostel en Profeete, wua Jesus Christus selfst dee Akjsteen es.
21 Enn am es daut gaunse Jebied toop jefot, en waust enn en heilje Tempel em Herr enenn,
22 enn waem jie uk toop met jebut woare fa ne Woninj fa Gott em Jeist.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer