Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee Psalme II

Dee 42 Psalm

To dän Haupt Musikaunt, En Nodenkje; fa dee Korah Säns.

¹ Soo aus dee Harsch no dee Woatstreem jescht, soo jescht miene Seel no die, O Gott.

² Mien Seel darscht no die, O Gott, no däm läwendja Gott; waneeha woa ekj kome un fer Gott stone?

³ Miene Trone sent mien Äte jewast Dach en Nacht, wäarent see dän Dachäwa to mie saje: "Wua es dien Gott?"

⁴ Wan ekj dise Dinje behool, jeet ekj miene Seel ut enn mie. Dan ekj wea jewant met dee groote Menj; ekj jinkj met an no Gott sien Hus met dee Stem fonn Freid un Preis, dee Groote Menj dee daut Fast hilde.

⁵ O miene Seel, wuaromm best du doljeschloage enn mie, un deist Stäne enn mie? Hop enn Gott, dan ekj woa am noch danke fa dee Radunk fer dien Jesejcht.

⁶ O mien Gott, miene Seel es ennalijch dol jeschloage; doaromm behool ekj die fonn daut Jordan Launt, un fonn dee Boaj.

⁷ Daut Deepet roopt daut Deepet aun, derjch daut Jelud fonn dee Wotafaul; aul diene Walle, un deepe Walle sent äwe mie jekome.

⁸ Dee Herr Gott woat siene Leeftolijchkjeit aunkommendeare wäarent daen Dach, un enne Nacht woat sien Leet enn mie senne, mien Jebäd to dän Gott fonn mien Läwe.

⁹ Ekj woa to Gott mien groota Steen saje, "Wauromm hast du fonn mie fejäte? Wuaromm go ekj enn Trau wan dee Fient mie bedrekjt?"

¹⁰ Miene Fiend doone mie aulahaunt fäaschmiete soo aus met Knoakes tweibräakje –wan see jieda Dach to mie saje: "Wua es nu dien Gott?"

¹¹ O miene Seel, wuaromm best du doljeschloage enn mie, un deist Stäne enn mie? Dan ekj woa am noch preise, dee Radunk fa mien Jesejcht un mien Gott.

Dee 43 Psalm

¹ Doo mie rejchte, O Gott, un doo fa mie ennstone jäajen ne Natsjoon dee nijch jetlijch es, rad mie fonn däm Lestfola un onnjerajchta Maun.

² Dan bloos du best dee Gott fonn miene Krauft; wuaromm deist du mie wajch schmiete? Wuraomm doo ekj dän dachäwa truare äwa daut Älend fonn daen Fient?

³ O schekj dien Lijcht un diene Woarheit erut; lot dän mie leide un mie no dien Heilja Boajch brinje, un no diene Fesaumlunjs Staed.

⁴ Dan woa ekj no Gott sien Aultoa gone, no Gott dee miene Freid un Fejneaje es; Jo, ekj woa die met dee Hoap danke, O Gott mien Gott.

⁵ O miene Seel, wuaromm best du doljeschloage enn mie, un deist Stäne enn mie? Dan ekj woa am noch preise, dee Radunk fa mien Jesejcht un mien Gott.

¹⁵ Breeda, ekj raed so aus en Maun. Doch wan en Mensch en Tastement jemoakt haft, en daut unjaschraewe es, woat nusscht doafonn auntsied jesat, uk nich waut meeha too jelacht.

¹⁶ Nu dee Fespraeakjunje worde to Obraum en sien Nokome jejaeft. Daut sajcht nich: "En to Nokome," aus wan daut fael weare, oba bloos to eenem: "En to dien Nokome", en daut es Christus.

¹⁷ En dit saj ekj: daut daut Jesats daut feehahundat en featich Yoa lota kjeem, deit daut Bunt nich auntsied sate daut Gott ferhaea bestaedicht haud, so daut daut Fespraeakje nich jelte sull.

¹⁸ Dan wan daut Oawgoot derchem Jesats kjemt, dan esset nich meeha derch Fespraeakje. Oba Gott haft Obraum daut jejaeft derch en Fespraeakje.

¹⁹ Wuaromm dan daut Jesats? Daut wort toojelajcht waeajen daut Aewatraede, bott dee kome wudd daem daut fesproake wea. En daut Jesats wort bestaedicht derch Enjel, derch en Femdla siene Haunt.

²⁰ Nu en Femedla es nich fonn eenem auleen, oba Gott es mau Eena.

²¹ Es daut Jesats dan doaromm jaeajen Gott sien Fespraeakje? Muchtet nich senne! Dan wan doa en Jesats jejaeft wea daut laewe bringe kunn, dan wudd Jerachtichkjet werkjlich derch Jesats jekome senne.

²² Oba nu haft dee Schreft aule Mensche unja Sind enjeschlote, so daut daut Fespraeakje derch Gloowe enn Jesus Christus daen kunn jejaeft woare dee Jleewe.