Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

¹² Sæl er sú þjóð er á Drottin að Guði, sá lýður er hann hefir kjörið sér til eignar.

¹³ Drottinn lítur niður af himni, sér öll mannanna börn,

¹⁴ frá bústað sínum virðir hann fyrir sér alla jarðarbúa,

¹⁵ hann sem myndað hefir hjörtu þeirra allra og gefur gætur að öllum athöfnum þeirra.

¹⁶ Eigi sigrar konungurinn fyrir gnótt herafla síns, eigi bjargast kappinn fyrir ofurafl sitt.

¹⁷ Svikull er víghestur til sigurs, með ofurafli sínu bjargar hann ekki.

¹⁸ En augu Drottins hvíla á þeim er óttast hann, á þeim er vona á miskunn hans.

¹⁹ Hann frelsar þá frá dauða og heldur lífinu í þeim í hallæri.

²⁰ Sálir vorar vona á Drottin, hann er hjálp vor og skjöldur.

²¹ Já, yfir honum fagnar hjarta vort, hans heilaga nafni treystum vér.

²² Miskunn þín, Drottinn, sé yfir oss, svo sem vér vonum á þig.

¹⁶ Á þriðja degi, þegar ljóst var orðið, gengu reiðarþrumur og eldingar, og þykkt ský lá á fjallinu, og heyrðist mjög sterkur lúðurþytur. Skelfdist þá allt fólkið, sem var í búðunum.

¹⁷ Þá leiddi Móse fólkið út úr búðunum til móts við Guð, og tóku menn sér stöðu undir fjallinu.

¹⁸ Sínaífjall var allt í einum reyk, fyrir því að Drottinn sté niður á það í eldinum. Mökkurinn stóð upp af því, eins og reykur úr ofni, og allt fjallið lék á reiðiskjálfi.

¹⁹ Og lúðurþyturinn varð æ sterkari og sterkari. Móse talaði, og Guð svaraði honum hárri röddu.

²⁰ Og Drottinn sté niður á Sínaífjall, á fjallstindinn. Og Drottinn kallaði Móse upp á fjallstindinn, og gekk Móse þá upp.

²¹ Þá sagði Drottinn við Móse: "Stíg ofan og legg ríkt á við fólkið, að það brjótist ekki upp hingað til Drottins fyrir forvitni sakir og fjöldi af þeim farist.

²² Einnig prestarnir, sem annars nálgast Drottin, skulu helga sig, svo að Drottinn gjöri eigi skarð í hóp þeirra."

²³ En Móse sagði við Drottin: "Fólkið getur ekki stigið upp á Sínaífjall, því að þú hefir lagt ríkt á við oss og sagt: ,Set vébönd umhverfis fjallið og helga það."`

²⁴ Og Drottinn sagði við hann: "Far nú og stíg ofan, og kom því næst upp aftur og Aron með þér. En prestarnir og fólkið má ekki brjótast upp hingað til Drottins, að hann gjöri ekki skarð í hóp þeirra."

²⁵ Móse gekk þá ofan til fólksins og sagði þeim þetta.

¹⁴ Því að allir þeir, sem leiðast af anda Guðs, þeir eru Guðs börn.

¹⁵ En þér hafið ekki fengið anda, sem gjörir yður að þrælum að lifa aftur í hræðslu, heldur hafið þér fengið anda, sem gefur yður barnarétt. Í þeim anda köllum vér: "Abba, faðir!"

¹⁶ Sjálfur andinn vitnar með vorum anda, að vér erum Guðs börn.

¹⁷ En ef vér erum börn, þá erum vér líka erfingjar, og það erfingjar Guðs, en samarfar Krists, því að vér líðum með honum, til þess að vér einnig verðum vegsamlegir með honum.