Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

148 Alleluja. Chwalcie PANA z niebios, chwalcie go na wysokościach.

² Chwalcie go, wszyscy jego aniołowie; chwalcie go, wszystkie jego zastępy.

³ Chwalcie go, słońce i księżycu; chwalcie go, wszystkie gwiazdy święcące.

⁴ Chwalcie go, niebiosa nad niebiosami i wody, które są nad niebiosami.

⁵ Niech chwalą imię PANA, on bowiem rozkazał i zostały stworzone.

⁶ I ustanowił je na wieki wieków; dał prawo, które nie przeminie.

⁷ Chwalcie PANA z ziemi, smoki i wszystkie głębiny.

⁸ Ogniu i gradzie, śniegu i paro, wietrze gwałtowny, wykonujący jego rozkaz;

⁹ Góry i wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry;

¹⁰ Zwierzęta i wszelkie bydło, istoty pełzające i ptactwo skrzydlate.

¹¹ Królowie ziemscy i wszystkie narody; władcy i wszyscy sędziowie ziemi;

¹² Młodzieńcy, a także dziewice, starzy i dzieci;

¹³ Niech chwalą imię PANA, bo tylko jego imię jest wzniosłe, a jego chwała nad ziemią i niebem.

¹⁴ I wywyższył róg swego ludu, chwałę wszystkich jego świętych, zwłaszcza synów Izraela, ludu mu bliskiego. Alleluja.

9 Mądrość zbudowała sobie dom i wyciosała siedem słupów;

² Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;

³ Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:

⁴ Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:

⁵ Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.

⁶ Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.

⁷ Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.

⁸ Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

⁹ Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.

¹⁰ Początkiem mądrości jest bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.

¹¹ Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata twojego życia.

¹² Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie służyła twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.

⁸ Ale niech to jedno, umiłowani, nie będzie przed wami zakryte, że jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień.

⁹ Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do pokuty.

¹⁰ A jak złodziej w nocy przyjdzie dzień Pana, w którym niebiosa z wielkim hukiem przeminą, żywioły rozpalone ogniem stopią się, a ziemia i dzieła, które są na niej, spłoną.

¹¹ Skoro to wszystko ma się rozpłynąć, to jakimi wy powinniście być w świętym postępowaniu i pobożności;

¹² Oczekując i spiesząc się na przyjście dnia Boga, w którym płonące niebiosa rozpuszczą się, a rozpalone żywioły się roztopią.

¹³ Lecz my, zgodnie z jego obietnicą, oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość.