Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego.

85 PANIE, okazałeś łaskę swej ziemi, przyprowadziłeś z niewoli Jakuba.

² Przebaczyłeś nieprawość twego ludu, zakryłeś wszystkie ich grzechy. Sela.

⁸ Posłucham, co będzie mówił Bóg, PAN; zaiste ogłosi pokój swojemu ludowi i swoim świętym, aby tylko nie wracali do swojej głupoty.

⁹ Doprawdy jego zbawienie jest blisko tych, którzy się go boją, aby jego chwała zamieszkała w naszej ziemi.

¹⁰ Miłosierdzie i prawda spotkają się ze sobą, sprawiedliwość i pokój ucałują się.

¹¹ Prawda wyrośnie z ziemi, a sprawiedliwość wyjrzy z nieba.

¹² PAN też obdarzy tym, co dobre, a nasza ziemia wyda swój plon.

¹³ Sprawiedliwość przed nim pójdzie i będzie wytyczać drogę jego krokom.

⁸ Ale niech to jedno, umiłowani, nie będzie przed wami zakryte, że jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień.

⁹ Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do pokuty.

¹⁰ A jak złodziej w nocy przyjdzie dzień Pana, w którym niebiosa z wielkim hukiem przeminą, żywioły rozpalone ogniem stopią się, a ziemia i dzieła, które są na niej, spłoną.

¹¹ Skoro to wszystko ma się rozpłynąć, to jakimi wy powinniście być w świętym postępowaniu i pobożności;

¹² Oczekując i spiesząc się na przyjście dnia Boga, w którym płonące niebiosa rozpuszczą się, a rozpalone żywioły się roztopią.

¹³ Lecz my, zgodnie z jego obietnicą, oczekujemy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość.

¹⁴ Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, abyście zostali przez niego znalezieni bez skazy i nienaganni, w pokoju;

¹⁵ A cierpliwość naszego Pana uważajcie za zbawienie, jak i nasz umiłowany brat Paweł według danej mu mądrości pisał do was;

1 Początek ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego.

² Jak jest napisane u proroków: Oto ja posyłam mego posłańca przed twoim obliczem, który przygotuje twoją drogę przed tobą.

³ Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Pana, prostujcie jego ścieżki.

⁴ Jan chrzcił na pustyni i głosił chrzest pokuty na przebaczenie grzechów.

⁵ I przychodziła do niego cała kraina judzka i mieszkańcy Jerozolimy, i wszyscy byli chrzczeni przez niego w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy.

⁶ Jan ubierał się w sierść wielbłądzią i miał skórzany pas wokół swoich bioder, a jadał szarańczę i miód leśny.

⁷ I głosił: Idzie za mną mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godny, schyliwszy się, rozwiązać rzemyka u jego obuwia.

⁸ Ja chrzciłem was wodą, ale on będzie was chrzcił Duchem Świętym.