Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 77 Psalm

To dän Haupt Musikaunt opp Jedutun.

¹ Miene Stem es no Gott, un ekj schrie; miene Stem es no Gott, un hee horjcht no mie.

² Enn dän Dach fonn miene Noot socht ekj däm Herr; miene Haunt goot ut enne Nacht, un wort nijch oone Jefeel; miene Seel leet sikj nijch treeste.

³ Ekj docht aun Gott, un sie jetrubbelt; ekj denkj no, un mien Jeist deit beschwieme.

⁴ Du jreepst miene Uage äare wajchte; ekj sie jetrubbelt, un ekj kaun nijch räde.

⁵ Ekj docht aun dee Doag fonn jeehäa, dee Joare fonn fegone Tiede.

⁶ Ekj woa aun mien Leet denkje enne Nacht; ekj woa met mien eajnet Hoat räde, un mien Jeist sorjfeltijch utforsche.

⁷ Woat dee Herr fa emma wajch schmiete; un woat Hee niemols wada gonstlijch senne?

⁸ Es sien Erboarme fa emma wajch? Haft sien Wuat Fälschlach jemoakt fa aule Jeschlajchte?

⁹ Haft Gott fejäte jnädijch to senne; haft hee sien leeftoljet Erboarme toojemoakt enn sien Oaja? Selah.

¹⁰ Un ekj säd: "Dit es miene Krankheit, dee Joare fonn dän Aulmajchtja siene rajchte Haunt."

¹¹ Ekj woa däm Herr Gott siene Woakje behoole; sejchalijch woa ekj diene Wunndasch fonn Joare trigj behoole.

¹² Ekj woa mie uk äwa aul diene Woakje bedenkje un woa jrebble äwa daut waut du deist.

¹³ O Gott, dien Wajch es enn Heiljchkjeit, wäa es Gott dee groot es soo aus du best?

¹⁴ Du best dee Gott dee Wundasch deit, du hast siene Krauft oppenboa jemoakt mank dee Felkja.

¹⁵ Du hast dien Folkj jerat derjch diene Macht, dee Säns fonn Joakopp un Joosef. Selah.

¹⁶ Dee Wotasch sage die, O Gott, dee Wotasch sage die; dee engste sikj; jo, daut Deepet deed tsetre.

¹⁷ Dee Wolkje deede Wota rut jeete; dee Himels jeewe ne Stem; un diene Fiele fluage rut.

¹⁸ Dee Stem fonn dien rummle enn dän Storm, Blitse deede dee Welt oppdache; dee Ead tsetad un scheddad.

¹⁹ Dien Wajch es enn dän See; un dien Stijch wea enn dee groote Wotasch; un diene Footstaupe sent nijch to weete.

²⁰ Du deetst dien Folk leide derjch Mooses un Oant soo aus ne Häad Schop.

⁸ To goodalatst, hat aule een Senn, metfeelent, siet ju unjarenaunde goot, doot Metliede, en hat en deemuetja Senn;

⁹ Doot nich Onnracht met Onnracht trig tole, oda Schelle met Schelle, leewa doot saeajne; wiel jie weete daut jie doato beroope sent, daut jie sulle en Saeajen oawe.

¹⁰ Dan waea daut laewe wel goot senne en goode Doag ha, sull siene Tung fonn schlajchte Raed hoole, en siene Leppe daut dee nich Faulschet raede.

¹¹ Dee sull fonn daut Beeset wajch bliewe, en goodet doone; hee sull Fraed siekje en daen hinjaraun rane.

¹² Dan daem Herr siene Uage sent opp dee Jerachte, en siene Uare heare aeare Jebaed, oba daem Herr sien Jesecht es jaeajen daen dee beeset doone.

¹³ En waea woat junt Schode doone wan jie iewrich sent daut goode to doone?

¹⁴ Oba wan jie werklich omm Jerachichkjeit liede, se jie jesaeajent: hat nich Angst fe aea Trotse, en schrakjt ju nich,

¹⁵ oba heilicht Gott daem Herr em Hoat. Siet emma reed ne goode auntwuat to jaewe fa dee, dee junt froage waejen dee Hopninj dee enn ju es;

¹⁶ oba doot daut met en saunfta Senn, en enn Forcht; en hoolt jun jewesse rein so daut dee, dee junt schempe waejen jun gooda Waundel enn Christus sikj schaeme motte.

¹⁷ Dan daut es baeta wan de Herr wel daut jie liede waejen Goodet doone, aus daut jie liede waejen Schlajchdet doone.

¹⁸ Dan Christus storf uk eemol fa aul onnse Sind, dee Jerachte fa de Unjerachte, daut hee onns no Gott brinje kunn; em Kjarpa wort hee doot jemoakt, oba em Jeist wort hee laewendij jemoakt.