Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 131 Psalm
En leet fonn nehejcht gone, fonn Doft.
1 O Herr Gott, mien Hoat es nijch stolt, un miene Uage sent uk nijch prauzich; un ekj ha uk nijch enn grootet jewaundelt, oda Dinje dee to wunndafoll sent fa mie.
2 Wan nijch, dan ha ekj miene Seel jestelt soo aus en Kjint aufjewant fonn siene Mutta; miene Seel es soo aus eena dee aufjewant es.
3 Lot Iesrael enn däm Herr Gott hope fonn nu aun bott fa emma.
3 Waut fonn Jenotte haft dan de Jud? oda waut fonn Jenuts haft de Beschniedunk?
2 Fael enn aule Waej. Tom Easchte: an wea Gott sien Wuat aunfetrut.
3 En waut wan doa soone weare dee nich jleewde? sull aea Onngloowe Gott sien Gloowe to nuscht moake?
4 Muchtet nich senne! yo, lot Gott tru senne en aule Maun en Laejna, so auset jeschraewe steit: "So daut du enn diene Wead muchst jerachtfoadicht woare, en woascht jewenne wan die jerecht woascht".
5 Oba wan Gott siene Jereachtichkjeit derch onnse Onnjerachtichkjeit nehecht jehowe woat, waut sel wie doato saje? Es Gott Onnjeracht wan hee onns strofe deit? - ekj raed so aus en Mensch;
6 Muchtet nich senne! woo sull Gott sest de Welt rechte?
7 Wan Gott siene Woarheit derch miene Laeajes femeat woat to siene Harlichkjet, wuaromm sull ekj dan doch aus en Sinda jerecht woare?
8 en nich leewa - so aus eensje fonn onns lastre en saje daut wie saje: "Wel wie beeset doone so daut goodet doarut kaun kome"? Daen aea Jerecht es rajcht.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer