Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 32 Psalm
En Psalm fonn Doft - en Nodenkje.
1 Jesäajent es dee, däm siene Äweträdunje jejäft sent, daem siene Sind bedakjt es.
2 Jesäajent es dee Maun to wäm dee Herr Gott daut Beeset nijch tooräakjent, enn wäm sien Jeist doa kjeen Faulscheit es.
3 Aul ekj stel wea, worde miene Knoakes oolt derjch mien Juele dän Dach äwa.
4 Dan bie Dach un bie Nacht wea diene Haunt schwoa opp mie, mien Sauft wea enn dee Somma Dreajet fewaundelt. Selah.
5 Ekj deed miene Sind bekjane to die, un ekj ha miene Gottloosijchkjeit nijch festoakje; ekj säd, ekj woa miene Äweträdunj bekjane, un du fejeefst mie daut Beeset fonn miene Sind. Selah.
6 Fa dee Uasoak lot en jieda dee jetlijch es, to die bäde enn ne jefunjne Tiet; wan dee groote Äweschwamunje kome, woare dee nijch bott am reakje.
7 Du best miene Festäakj Städ, du deist mie oppbewoare fonn Trubbel; du deist mie ommrinje met Radunks Leede. Selah.
8 Ekj woa die unjarejchte un ennleare enn dän Wajch enn woont du waundle saust, ekj woa die Rot jäwe, mien Uag opp die.
9 Siet nijch soo aus en Peat oda en Äsel dee nijch Festaunt ha, dee Met Jebett un Toom motte ennjeholt woare soo daut dee nijch dijcht bie kome.
10 Dee Beese ha fäl Trua, oba dee, dee enn däm Herr Gott fetruehe deit, däm woat Erboarme ommoarme.
11 Siet froo enn däm Herr Gott un freit junt, jie Jerajchte, un doot fa Freid juble, aul jie Opprajchte enn Hoat.
17 En daut pasead aun en jewessa Dach aus hee lead, daut doa Farisaea en Jesatsleare dicht bie saute dee fonn aule Darpa enn Galilaea en Judaea en uk fonn Jeruslaem weare; en Gott siene Krauft wea doa tom heele.
18 En Kjikj! en Maun wort enenn jebrocht dee jelaemt wea; en see fesochte am enenn to brinje omm am fer Jesus hantolaje.
19 Oba aus see enn worde daut see nich enenn kome kunne wiel doa to fael Mensche romm weare, jinje see oppem Dak enopp en leete am enn sien Bad derch daut Teajeldak rauf medemank fer Jesus.
20 Aus hee aea Gloowe sach saed hee to am: "Maun, diene Sind sent die fejaeft!"
21 En dee Schreftjeleade en dee Farisaea dochte bie sikj soo, en saede: "Waea es dis Maun dee soo lastat? Waea kaun Sind fejaewe buta Gott auleen?"
22 Oba aus Jesus aera Jedanke moakjt, auntwuad hee an en saed: "Wuaromm denk jie soont enn june Hoate?
23 Woont es leichta, to saje 'diene Sind sent die fejaeft'; oda to saje, 'Sto opp en go'?
24 Oba daut jie weete kjenne daut dee Menschesaen dee Macht haft opp dise Ead de Sind to fejaewe" - saed hee to daem jelaemde - "Ekj saj die, nem dien Bad en go no dien Hus."
25 En platslich stunt hee opp fer an aule, neem sien Bad en jinkj no sien Hus en feharlicht Gott.
26 En dee Mensche weare aule erstaunt, en ferhalichte Gott en weare met Angst jefelt en saede: "Wie ha fonnndoag wunndaboare Dinj jeseene".
Copyright © 2001 by Elmer Reimer