Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 30 Psalm
En Psalm: En Ennweihunjs Leet fa Doft sien Hus.
1 Ekj woa die feharlijche, O Herr Gott; dan du hast mie nehejcht jehäft, un hast nijch erlaubt daut miene Fiend sikj äwa mie freihe sulle.
2 O Herr Gott mien Gott, ekj schreajch no die, un du hast mie jeheelt.
3 O Herr Gott, du hast mie fonn daut Grauf enopp jebrocht, du hast mie aum läwe jehoole fonn enn dän Kul enenn gone.
4 Sinjt Preis to däm Herr Gott, O jie siene Heilje; un jäft Dank to daut Aunjedenkj fonn siene Heilijchkjeit.
5 Dan sien Oaja es bloos fa eene Moment; enn sien Gonnst es Läwe. Hiele mucht fa eene Owent duare, oba Freid kjemt enn dän Morje.
6 Un enn mien Woolhabent woa ekj sejchalijch saje: "Ekj woa niemols festat woare fa emma.
7 O Herr Gott, enn dien Gonnst hast du mien stoakja Boajch bestädijcht; du deetst dien Jesejcht festäakje, ekj wea jetrubbelt;
8 Oba ekj woa dien aunroope, O Herr Gott, un ekj woa to daem Herr Gott baede.
9 Waut fonn Jewennst es doa enn mien Bloot, enn rauf to gone no dee Kul? Saul daut Stoff oppe Ead die danke? Saul daut diene Woarheit fekjindje?
10 Horjch, O Herr Gott, un ha en Jefaule aun mie; O Herr Gott, sie mien Halpa.
11 Du hast mien Truare fewaundelt enn Daunse fa mie; du hast mien Saktseijch auf jeräte, un hast mie met Freid jekjleet.
12 Soo saul mien Harlijchkjeit die preise, un nijch stel senne. O Herr Gott, mien Gott, ekj woa die Dank jäwe fa emma.
6 Aus ekj delengd reisd en dicht bie Damskus kjeem jaejen Medach, schiend met eemol haustich en seeha kloaret Licht utem Himel,
7 en ekj foll oppe Ead en head ne Stem dee to mie saed: 'Saul, Saul, wuaromm fefolchst du mie?'
8 Ekj auntwuad: 'Herr, waea best du?' Hee saed to mie: 'Ekj sie Jesus fonn Natsaret, daem du fefolchst!'
9 En dee met mie weare, sage werklich daut Licht, oba heade dee Stem nich dee met mie raed.
10 : En ekj saed: 'Herr, waut saul ekj doone?' En de Herr saed to mie: 'Sto opp en go no Damaskus, doa woat die jesajcht woare aules waut fa die ennjerecht es to doone.'
11 Nu wiel ekj nich seene kunn waeajen dee Harlichkjeit fonn daut Licht, wort ekj fonn daen dee met mie weare bie de Haunt jeleit, en kjeem soo no Damaskus.
12 En jewesse Ananias, en fromma Maun no daut Jesats, dee fonn aul dee Jude dee doa wonde huach jeacht wea,
13 kjeem no mie, stunt bie mie en saed: 'Brooda Saul, kjikj nehecht!' En enn dee selwje stund kunn ekj am seene.
14 En hee saed: 'Onnse Fodasch aea Gott haft die fonn ferhaea bestemt daut du sien Wele weete sust, en daem Jerachta to seene, en siene Stem ut sien Mul to heare, dan du woascht en Zeij senne to aule Mensche fonn daut waut du jeseene en jeheat hast.
16 En nu, no waut luascht du? Sto opp en lot die taufe en diene Sind wajch wausche, enn daem daut du sien Nome aunroopst.'
17 En daut pasead aus ekj enn Jerusalem emm Tempel wea en baed, daut ekj enn en bejeistede Freid wea,
18 en sajch am to mie saje: 'Go schwind ut jerusalem erut, dan dee woare dien Zeichnes fonn mie nich aun naeme.'
19 En ekj saed: 'Herr, dee weete aula daut ekj daen faust neem dee aun die jleewde, en stoppt an em Jefenknes, en fekjield an;
20 en aus dien Zeij Stefanus sien Bloot fegote wort, stunt ekj selfst doabie, en weljt doamet enn, en hilt daen aeare Kjleeda dee am doot muake.'
21 En hee saed to mie: 'Go, ekj woa die wiet auf schekje no dee Natsjoone.'"
Copyright © 2001 by Elmer Reimer