Revised Common Lectionary (Complementary)

³³ Kenn mér, Drottinn, veg laga þinna, að ég megi halda þau allt til enda.

³⁴ Veit mér skyn, að ég megi halda lögmál þitt og varðveita það af öllu hjarta.

³⁵ Leið mig götu boða þinna, því að af henni hefi ég yndi.

³⁶ Beyg hjarta mitt að reglum þínum, en eigi að ranglátum ávinningi.

³⁷ Snú augum mínum frá því að horfa á hégóma, lífga mig á vegum þínum.

³⁸ Staðfest fyrirheit þitt fyrir þjóni þínum, sem gefið er þeim er þig óttast.

³⁹ Nem burt háðungina, sem ég er hræddur við, því að ákvæði þín eru góð.

⁴⁰ Sjá, ég þrái fyrirmæli þín, lífga mig með réttlæti þínu.

¹⁵ Og orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:

¹⁶ "Mannsson, ég mun taka yndi augna þinna frá þér með skyndilegum dauða, en þú skalt ekki kveina né gráta, og eigi skulu þér tár á augu koma.

¹⁷ Andvarpa þú í hljóði, viðhaf ekkert dánarkvein. Set vefjarhött þinn á þig og lát skó þína á fætur þér. Þú skalt ekki hylja kamp þinn og ekki neyta sorgarbrauðs."

¹⁸ Og ég talaði til lýðsins um morguninn, en um kveldið dó kona mín, og ég gjörði morguninn eftir eins og mér hafði verið skipað.

¹⁹ Þá sagði fólkið við mig: "Vilt þú ekki segja oss, hvað þetta á að þýða, að þú hagar þér svo?"

²⁰ Ég svaraði þeim: "Orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:

²¹ Seg við Ísraelsmenn: Svo segir Drottinn Guð: Sjá, ég mun vanhelga helgidóm minn, yðar mikla ofdrambsefni, yndi augna yðar og þrá sálar yðar, og synir yðar og dætur, er þér hafið skilið þar eftir, munu falla fyrir sverði.

²² Þá munuð þér gjöra eins og ég hefi gjört: Þér munuð ekki hylja kamp yðar og ekki neyta sorgarbrauðs.

²³ Þér munuð hafa vefjarhöttinn á höfðinu og skóna á fótunum. Þér munuð ekki kveina né gráta, heldur veslast upp vegna misgjörða yðar og andvarpa hver með öðrum.

²⁴ Þannig mun Esekíel verða yður til tákns. Með öllu svo sem hann hefir gjört, munuð þér og gjöra, er það ber að höndum, og þá munuð þér viðurkenna, að ég er Drottinn Guð.

²⁵ En þú, mannsson _ vissulega mun þann dag, er ég tek frá þeim varnarvirki þeirra, hinn dýrlega unað þeirra, yndi augna þeirra og þrá sálar þeirra, sonu þeirra og dætur, _

²⁶ þann dag mun flóttamaður til þín koma, til þess að gjöra það heyrinkunnugt.

²⁷ Á þeim degi mun munnur þinn upp ljúkast, um leið og munnur flóttamannsins, og þá munt þú tala og ekki framar þegja, og þú munt vera þeim til tákns, og þeir munu viðurkenna, að ég er Drottinn."

¹⁵ Og hver getur prédikað, nema hann sé sendur? Svo er og ritað: "Hversu fagurt er fótatak þeirra, sem færa fagnaðarboðin góðu."

¹⁶ En þeir hlýddu ekki allir fagnaðarerindinu. Jesaja segir: "Drottinn, hver trúði því, sem vér boðuðum?"

¹⁷ Svo kemur þá trúin af boðuninni, en boðunin byggist á orði Krists.

¹⁸ En ég spyr: Hafa þeir ekki heyrt? Jú, vissulega, "raust þeirra hefur borist út um alla jörðina og orð þeirra til endimarka heimsbyggðarinnar."

¹⁹ Og ég spyr: Hvort skildi Ísrael það ekki? Fyrst segir Móse: "Vekja vil ég yður til afbrýði gegn þjóð, sem ekki er þjóð, egna vil ég yður til reiði gegn óviturri þjóð."

²⁰ Og Jesaja er svo djarfmáll að segja: "Ég hef látið þá finna mig, sem leituðu mín ekki. Ég er orðinn augljós þeim, sem spurðu ekki að mér."

²¹ En við Ísrael segir hann: "Allan daginn breiddi ég út hendur mínar móti óhlýðnum og þverbrotnum lýð."