Revised Common Lectionary (Complementary)
Sa Punong Mang-aawit: ayon sa Huwag Puksain. Salmo ni Asaf. Isang Awit.
75 Kami ay nagpapasalamat sa iyo, O Diyos;
kami ay nagpapasalamat, malapit ang iyong pangalan.
Ang mga kagila-gilalas mong gawa ay sinasaysay ng mamamayan.
2 At sa aking piniling takdang panahon,
may katarungan akong hahatol.
3 Kapag ang lupa ay nayayanig at ang lahat ng mga naninirahan dito,
ako ang nagpapatatag sa mga haligi nito. (Selah)
4 Aking sinabi sa hambog, “Huwag kang magyabang,”
at sa masama, “Huwag mong itaas ang iyong sungay;
5 huwag mong itaas ang iyong sungay nang mataas,
huwag kang magsalita nang may matigas na ulo.”
6 Sapagkat hindi mula sa silangan, o mula sa kanluran,
ni mula man sa ilang ang pagkataas;
7 kundi ang Diyos ang hukom,
ang isa'y ibinababa at ang iba'y itinataas naman.
8 Sapagkat sa kamay ng Panginoon ay may isang kopa,
may alak na bumubula, hinalong totoo;
at kanyang ibubuhos ang laman nito,
tunay na ang masasama sa lupa
ay ibubuhos at iinumin ang latak nito.
9 Ngunit ako'y magpapahayag magpakailanman,
ako'y aawit ng mga papuri sa Diyos ni Jacob.
10 Lahat ng mga sungay ng masama ay aking puputulin,
ngunit ang mga sungay ng matuwid ay itataas.
Ang Galit ng Panginoon Laban sa Ninive
1 Isang(A) pahayag tungkol sa Ninive. Ang aklat ng pangitain ni Nahum na taga-Elkos.
2 Ang Panginoon ay mapanibughuin at naghihiganting Diyos,
ang Panginoon ay naghihiganti at punô ng poot;
ang Panginoon ay naghihiganti sa kanyang mga kaaway,
at siya'y naglalaan ng poot sa kanyang mga kaaway.
3 Ang Panginoon ay banayad sa galit ngunit may dakilang kapangyarihan,
at sa anumang paraan ay hindi pawawalang-sala ng Panginoon ang nagkasala.
Ang kanyang daan ay sa ipu-ipo at sa bagyo,
at ang mga ulap ay siyang alabok ng kanyang mga paa.
4 Kanyang sinasaway ang dagat at ito'y tinutuyo,
at tinutuyo niya ang lahat ng ilog,
ang Basan at Carmel ay natutuyo,
at ang bulaklak ng Lebanon ay nalalanta.
5 Ang mga bundok ay nanginginig sa harapan niya,
ang mga burol ay natutunaw;
ang lupa'y nawawasak sa kanyang harapan,
ang sanlibutan at ang lahat ng naninirahan doon.
6 Sino ang makakatayo sa harap ng kanyang galit?
Sinong makakatagal sa bangis ng kanyang galit?
Ang kanyang poot ay ibinubuhos na gaya ng apoy,
at ang malalaking bato ay binabasag niya.
7 Ang Panginoon ay mabuti,
isang muog sa araw ng kaguluhan;
at nakikilala niya ang mga nanganganlong sa kanya.
8 Ngunit sa pamamagitan ng umaapaw na baha
kanyang lubos na wawakasan ang kanyang mga kaaway,
at hahabulin ang kanyang mga kaaway sa kadiliman.
9 Ano ang inyong binabalak laban sa Panginoon?
Siya'y gagawa ng lubos na kawakasan;
ang pagdadalamhati ay hindi titindig ng dalawang ulit.
10 Gaya ng mga tinik, sila'y nagkakabuhol-buhol,
gaya ng mag-iinom, sila'y naglalasing;
gaya ng tuyong dayami, sila'y natutupok.
11 Hindi ba lumabas ang isa sa iyo na
nagpanukala ng kasamaan laban sa Panginoon,
at nagpapayo ng masama?
12 Ganito ang sabi ng Panginoon,
“Bagaman sila'y malakas at marami,
sila'y puputulin at lilipas.
Bagaman pinahirapan kita,
hindi na kita pahihirapan pa.
13 At ngayo'y babaliin ko ang kanyang pamatok na nasa iyo,
at aking lalagutin ang iyong mga gapos.”
12 Narito ang panawagan para sa pagtitiis ng mga banal, sa mga tumutupad sa mga utos ng Diyos, at humahawak ng matatag sa pananampalataya ni Jesus.[a]
13 At narinig ko ang isang tinig mula sa langit na nagsasabi, “Isulat mo ito: Mapapalad ang mga patay na namamatay sa Panginoon mula ngayon.” “Oo,” sinasabi ng Espiritu, “sila'y magpapahinga sa kanilang mga gawa, sapagkat ang kanilang mga gawa ay sumusunod sa kanila.”
Ang Paggapas sa Lupa
14 Pagkatapos(A) ay nakita ko roon ang isang puting ulap, at nakaupo sa ulap ang isang katulad ng isang Anak ng Tao na sa kanyang ulo'y may isang gintong korona, at sa kanyang kamay ay may isang matalas na karit.
15 Lumabas(B) ang isa pang anghel mula sa templo, na sumisigaw nang may malakas na tinig doon sa nakaupo sa ulap, “Ihulog mo ang iyong karit at gumapas ka, sapagkat dumating na ang oras ng paggapas, at hinog na ang aanihin sa lupa.”
16 Kaya't inihagis ng nakaupo sa alapaap ang kanyang karit sa lupa at ang lupa ay nagapasan.
17 At lumabas ang isa pang anghel mula sa templo sa langit na siya rin ay may matalas na karit.
18 Ang isa pang anghel ay lumabas mula sa dambana, na siyang may kapangyarihan sa apoy, at tumawag siya nang may malakas na tinig doon sa may matalas na karit, “Ihulog mo ang iyong matalas na karit at tipunin mo ang mga buwig sa ubasan sa lupa, sapagkat ang mga ubas nito ay hinog na.”
19 Kaya't inihagis ng anghel ang kanyang karit sa lupa, at tinipon ang mga ubas sa lupa, at inihagis sa malaking pisaan ng ubas ng poot ng Diyos.
20 At(C) pinisa ang ubas sa pisaan sa labas ng lunsod, at lumabas sa pisaan ng ubas ang dugo, na umabot hanggang sa mga renda ng mga kabayo, sa layong halos dalawandaang milya.[b]
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001