Old/New Testament

17 “Hapit na akong mamatay; daw sa mabugto na ang akong gininhawa. Andam na ang lubnganan alang kanako. ² Gipalibotan ako sa mga mabiay-biayon. Dayag kaayo ang ilang pagtamay kanako. ³ Labani ako, O Dios, kay wala nay laing mobarog sa pagtabang kanako kondili ikaw lang. ⁴ Gisirad-an mo ang panghunahuna sa akong mga higala aron dili sila makasabot. Busa ayaw sila tugoti nga magmadaogon sa ilang pag-akusar kanako. ⁵ Sama sila sa tawo nga nagluib sa iyang mga higala aron makakuwarta, nga mao ang hinungdan nga mag-antos^[a] ang iyang kabataan.

⁶ “Gihimo ako sa Dios nga kataw-anan taliwala sa mga tawo, ug gilud-an nila ako sa nawong. ⁷ Mingitngit na ang akong panan-aw sa kasubo; mora na ug tukog^[b] ang tibuok kong lawas sa kaniwang. ⁸ Ang mga tawo nga miisip sa ilang kaugalingon nga matarong, nangatingala niining nahitabo kanako. Gitunglo nila ako sama sa usa ka dili diosnon nga tawo. ⁹ Alang kanila ang matarong nga tawo lig-on sa iyang pagkinabuhi ug mas magkalig-on pa gayod. ¹⁰ Apan ginaaghat ko sila sa pagsusi pag-usab kanako. Sigurado ako nga walay bisan usa kanila nga nakasabot. ¹¹ Hapit na matapos ang akong mga adlaw. Napakyas ang akong mga plano ug mga tinguha. ¹² Apan nagaingon sila nga basig mamaayo ra usab ang akong kahimtang sa umaabot. Miingon sila, ‘Luyo sa kangitngit may moabot nga kahayag.’ ¹³ Kon molaom man ako, ang akong laoman mao ang pagpuyo sa dapit sa mga patay. Gusto ko nang ipahimutang ang akong higdaanan niining mangitngit nga dapit. ¹⁴ Isipon ko ang lubnganan nga akong amahan, ug ang mga ulod nga mokaon kanako isipon ko nga akong inahan ug mga igsoong babaye. ¹⁵ May paglaom pa ba ako? Kinsay makasulti nga may paglaom pa ako? ¹⁶ Ang akong paglaom mouban kanako sa dapit sa mga patay. Mag-uban kami didto ilalom sa yuta.”

Ang Tubag ni Bildad

18 Unya mitubag si Bildad nga taga-Shua, ² “Job, kanus-a ka pa ba moundang nianang imong gipanulti? Taronga ra gud ang imong gipanulti, ug unya makigsulti kami kanimo. ³ Giisip mo ba kami nga sama sa mga baka nga walay panabot? ⁴ Gisakit mo lang ang imong kaugalingon sa imong kasuko. Naghunahuna ka ba nga tungod lang kanimo pasagdan sa Dios ang kalibotan o balhinon niya ang mga bato gikan sa ilang nahimutangan?

⁵ “Sa pagkatinuod, ang daotan nga tawo sigurado gayod nga mamatay. Sama siya sa suga nga dili na mosiga. ⁶ Mongitngit ang iyang tolda kay mapalong ang suga sa iyang tapad. ⁷ Kaniadto sigurado ang iyang mga lakang, apan karon magkadagma-dagma na siya. Ang iya mismong daotang plano maoy molaglag kaniya. ⁸ Siya mismo ang mipaingon sa lit-ag, ug nalit-agan siya. ⁹ Nabitik siya sa tiil ug dili na makabuhi. ¹⁰ Gibutang kini nga lit-ag sa iyang agianan, ug natago kini sa yuta. ¹¹ Napalibotan siya sa mga butang nga nagapahadlok kaniya ug daw sa nagagukod kini kaniya. ¹² Ang kalamidad daw sa gutom nga tawo nga gustong molamoy kaniya. Ang kalaglagan andam na sa paglaglag kaniya. ¹³ Ang iyang panit gikutkot sa makamatay nga balatian. Nagkadunot ang iyang mga tiil ug kamot. ¹⁴ Gipapahawa siya sa iyang puloy-anan^[c] nga naghatag ug kasigurohan kaniya, ug gidala siya ngadto sa makahahadlok nga hari.^{[d] 15} Mawala ang iyang puloy-anan tungod kay masunog kini sa nagdilaab nga asupre. ¹⁶ Mahisama siya sa kahoy nga mangalaya ang mga gamot ug mga sanga. ¹⁷ Wala nay makahinumdom kaniya dinhi sa kalibotan. Kalimtan na gayod siya. ¹⁸ Abugon siya gikan niining kalibotan nga mahayag paingon sa mangitngit nga dapit sa mga patay. ¹⁹ Wala siyay mga anak o mga kaliwat, ug wala gayoy mahibiling buhi sa iyang pamilya.^{[e] 20} Ang mga tawo sa bisan asang lugar^[f] nangatingala ug nangahadlok sa nahitabo kaniya. ²¹ Mao gayod kanay dangatan sa tawong daotan, nga wala nagaila sa Dios.”

Ang Tubag ni Job

19 Unya mitubag si Job, ² “Hangtod kanus-a pa ninyo ako paantuson ug sakiton sa inyong mga gipanulti? ³ Pila na ka higayon^[g] nga ginainsulto ninyo ako. Wala na kamo maulaw sa inyong pagdaot kanako. ⁴ Kon nakasala man gayod ako, ako na kanang problema. ⁵ Naghunahuna kamo nga matarong kamo kay kanako, ug giisip ninyo nga ang akong pag-antos nagpamatuod nga nakasala ako. ⁶ Apan ang Dios ang naghimo niini kanako. Siyay nagbutang sa lit-ag sa akong palibot.

⁷ “Nanawag ako sa pagpangayo ug tabang, apan walay mitubag kanako. Nangayo akog hustisya, apan walay mihatag niini kanako. ⁸ Gibabagan sa Dios ang akong agianan aron dili ako makaagi. Gitabonan niyag kangitngit ang akong agianan. ⁹ Gikuha niya ang akong kadungganan ug maayong reputasyon. ¹⁰ Gipaantos niya ako bisan asa ako molingi hangtod nga daw ikamatay ko na kini. Sama sa kahoyng giibot, gikuhaan niya akog paglaom. ¹¹ Labihan gayod ang iyang kasuko kanako, ug giisip niya akong usa sa iyang mga kaaway. ¹² Daw sama nga nagpadala siyag mga sundalo sa pagsulong kanako. Gipalibotan nila ang akong tolda.

¹³ “Gipalayo niya gikan kanako ang akong mga paryente.^[h] Ang akong mga higala halayo na kanako. ¹⁴ Wala na ang mga tawo nga duol kanako. Gikalimtan na ako sa akong mga higala. ¹⁵ Giisip ako sa akong mga bisita ug katabang nga mga babaye nga estranghero. Ang pagtan-aw nila kanako taga-laing lugar. ¹⁶ Inigtawag ko sa akong sulugoon, dili siya manumbaling, bisan pag magpakilooy ako kaniya. ¹⁷ Gibahoan sa akong gininhawa ang akong asawa, ug gingilngigan kanako ang akong mga igsoong lalaki. ¹⁸ Bisan ang gagmayng mga bata nagatamay kanako. Kon makita nila ako,^[i] kataw-an nila ako. ¹⁹ Ang tanan kong suod nga mga higala gingil-aran kanako. Gitalikdan ako sa akong mga hinigugma. ²⁰ Bukog na lang ako ug panit, ug daw sa kamatyonon na ako.

²¹ “Kaloy-i ninyo ako, mga higala ko. Kaloy-i ninyo ako, kay gipaantos ako sa Dios. ²² Nganong ginapaantos pa ninyo ako sama sa gihimo sa Dios kanako? Dili pa ba igo ang inyong pagpaantos kanako? ²³ Maayo unta kon ang akong mga gipanulti gisulat sa usa ka libro, ²⁴ o giayo pagkulit sa bato aron dili mapanas hangtod sa kahangtoran.

²⁵ “Apan nasayod ako nga buhi ang akong manlalaban, ug sa kaulahian moabot siya dinhi sa yuta sa paglaban kanako. ²⁶ Human madunot ang akong panit ug mobiya na ako sa akong lawas, makita ko ang Dios.^{[j] 27} Makita ko siya mismo sa akong mga mata, ug dili na siya mahimong estranghero kanako. Labihan gayod ang akong paghandom nga makita siya.

²⁸ “Kon magsige gihapon kamog akusar kanako nga nagaantos ako tungod sa akong sala, ²⁹ modangat gayod kaninyo ang makahahadlok nga silot^[k] sa Dios. Oo, silotan gayod niya kamo tungod sa iyang kasuko. Unya mahibaloan ninyo nga ginahukman kamo sa Dios.”

Si Pedro ug si Cornelio

10 Didto sa Cesarea may tawo nga ginganlag Cornelio. Kining tawhana usa ka kapitan sa mga sundalong Romanhon sa batalyon nga gitawag ug Batalyong Italyano. ² Diosnon siya ug ang iyang tibuok pamilya. Daghan ang iyang natabang sa mga Judiong kabos, ug kanunay siyang nagaampo sa Dios. ³ Usa niana ka adlaw, mga alas tres ang takna sa hapon, may nagpakita kaniya nga anghel sa Dios. Klaro kaayo ang iyang pagkakita sa anghel nga misulod sa iyang balay ug mitawag kaniya, “Cornelio!” ⁴ Sa pagkakita niya sa anghel nahadlok siya ug miingon, “Unsa man ang imong tuyo?” Miingon ang anghel, “Gidungog sa Dios ang imong mga pag-ampo ug nalipay siya sa imong pagtabang sa mga kabos. Busa gihinumdoman ka sa Dios. ⁵ Karon, pagsugo ug mga tawo nga moadto sa Jopa ug ipakuha si Simon nga gitawag ug Pedro. ⁶ Atua siya magsak-anan kang Simon nga tigbulad ug panit sa mananap. Ang iyang balay anaa sa daplin sa baybayon.” ⁷ Sa dihang mipahawa na ang anghel, gitawag ni Cornelio ang duha sa iyang mga sulugoon ug ang usa ka sundalo nga usa sa iyang mga luyo-luyo. Kini nga sundalo diosnon usab nga tawo. ⁸ Gisultihan sila ni Cornelio sa tanang nahitabo, ug pagkahuman gisugo niya sila sa Jopa.

⁹ Nianang pagkasunod adlaw samtang nagkaduol na sila sa lungsod sa Jopa, misaka si Pedro sa pahulayanan didto sa patag nga atop sa balay aron mag-ampo. Udto kadto. ¹⁰ Gigutom si Pedro ug gusto niyang mokaon. Apan samtang giandam pa nila ang pagkaon may gipakita kaniya ang Dios. ¹¹ Nakita niya ang langit nga naabli ug may nagapaubos nga sama sa lapad nga habol nga hiniktan ang upat ka eskina. ¹² Ug sulod niining habol nakita niya ang tanang matang sa mga mananap—ang mga mananap nga nagalakaw, ang mga nagakamang, ug ang mga nagalupad. ¹³ Ug may tingog siyang nadungog nga nagaingon, “Tindog, Pedro! Pag-ihaw ug kaon!” ¹⁴ Mitubag si Pedro, “Dili mahimo, Ginoo, tungod kay sukad kaniadto wala gayod ako makakaon sa mga mananap nga sama niini, nga sumala sa Kasugoan hugaw ug gidili nga kaonon.” ¹⁵ Miingon pag-usab ang tingog kang Pedro, “Ayaw isipa nga hugaw ang bisan unsa nga butang nga gihinloan na sa Dios.” ¹⁶ Nahitabo kini sa makatulo, ug kadtong gipaubos nga sama sa habol gibira pagkalit balik ngadto sa langit.

¹⁷ Samtang naghunahuna pa si Pedro kon unsa ang kahulogan sa iyang nakita, miabot usab ang mga tawo nga gisugo ni Cornelio. Kay pagkahibalo nila kon asa ang balay ni Simon, midiretso dayon sila didto; ug sa pag-abot nila sa pultahan sa koral, ¹⁸ nanawag sila ug nangutana kon didto ba magsak-anan si Simon nga ginganlan usab ug Pedro. ¹⁹ Samtang naglibog pa si Pedro kon unsa ang kahulogan sa iyang nakita, miingon ang Espiritu Santo kaniya, “May tulo ka tawo nga nangita kanimo. ²⁰ Kanaog ug uban kanila. Ayaw pagduhaduha sa pagkuyog kanila tungod kay ako mao ang nagsugo kanila.” ²¹ Busa nanaog si Pedro ug miingon sa mga tawo, “Ako mao ang inyong gipangita. Unsa may inyong tuyo kanako?” ²² Miingon sila, “Gisugo kami dinhi ni Kapitan Cornelio. Maayong tawo siya ug nagasimba sa Dios. Gitahod siya sa tanang mga Judio. Miingon kaniya ang anghel sa Dios nga imbitahon ka nga moadto didto sa iyang balay aron madunggan niya ang imong isulti.” ²³ Gipadayon sila ni Pedro ug didto sila nakatulog niadtong gabhiona.

Pagkasunod nga adlaw miuban si Pedro kanila. May pipila usab ka mga magtutuo sa Jopa nga miuban kaniya.