M’Cheyne Bible Reading Plan

105 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.

² Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.

³ Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.

⁴ Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.

⁵ Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.

⁶ Wy, potomkowie Abrahama, jego słudzy; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!

⁷ On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.

⁸ Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;

⁹ O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.

¹⁰ Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;

¹¹ Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;

¹² Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.

¹³ I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;

¹⁴ Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc:

¹⁵ Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.

¹⁶ Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.

¹⁷ Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;

¹⁸ Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;

¹⁹ Aż do tego czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.

²⁰ Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.

²¹ Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;

²² Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.

²³ Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;

²⁴ Gdzie Bóg bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.

²⁵ Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.

²⁶ Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;

²⁷ Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.

²⁸ Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.

²⁹ Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.

³⁰ Ich ziemia wydała mnóstwo żab, były nawet w komnatach królewskich.

³¹ Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy, mszyce w całym ich kraju.

³² Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.

³³ Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.

³⁴ Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo świerszczy;

³⁵ I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.

³⁶ Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.

³⁷ Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.

³⁸ Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.

³⁹ Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.

⁴⁰ Na ich żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.

⁴¹ Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach jak rzeka;

⁴² Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.

⁴³ Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.

⁴⁴ I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;

⁴⁵ Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.

15 Potem zobaczyłem inny znak na niebie, wielki i zadziwiający: siedmiu aniołów, którzy mieli siedem plag ostatecznych, bo przez nie dopełnił się gniew Boga.

² I zobaczyłem jakby morze szklane zmieszane z ogniem i tych, którzy odnieśli zwycięstwo nad bestią, nad jej wizerunkiem, nad jej znamieniem i nad liczbą jej imienia, stojących nad szklanym morzem, mających harfy Boga.

³ I śpiewali pieśń Mojżesza, sługi Boga, i pieśń Baranka: Wielkie i zadziwiające są twoje dzieła, Panie Boże Wszechmogący. Sprawiedliwe i prawdziwe są twoje drogi, o Królu świętych;

⁴ Któż by się nie bał ciebie, Panie, i nie uwielbił twego imienia? Bo ty jedynie jesteś święty, bo wszystkie narody przyjdą i oddadzą tobie pokłon, bo objawiły się twoje wyroki.

⁵ Potem zobaczyłem, a oto została otwarta świątynia przybytku świadectwa w niebie.

⁶ I wyszło ze świątyni siedmiu aniołów mających siedem plag, ubranych w czysty, lśniący len i przepasanych na piersi złotymi pasami.

⁷ A jedno z czterech stworzeń dało siedmiu aniołom siedem złotych czasz pełnych gniewu Boga, który żyje na wieki wieków.

⁸ I napełniła się świątynia dymem od chwały Boga i jego mocy. I nikt nie mógł wejść do świątyni, dopóki nie dopełniło się siedem plag siedmiu aniołów.