Beginning

Nagsalita si Job

21 Sumagot si Job, ² “Pakinggan ninyo akong mabuti upang mapasaya rin ninyo ako. ³ Makinig kayo habang nagsasalita ako at kapag akoʼy tapos na, tuyain ninyo ako kung gusto ninyo.

⁴ “Ang hinaing koʼy hindi laban sa tao kundi sa Dios. Ito ang dahilan kung bakit maikli ang pasensya ko. ⁵ Tingnan ninyo ako. Sa nakita ninyo sa akin makakapagsalita pa ba kayo? ⁶ Kung iisipin ko ang mga nangyayari sa akin, manginginig ako sa takot.

⁷ “Bakit patuloy na nabubuhay ang mga masama? Tumatanda sila at nagiging maunlad. ⁸ Nakikita nila ang paglaki ng kanilang mga anak at apo. ⁹ Namumuhay sila sa kanilang tahanan na ligtas sa panganib at walang kinatatakutan. Hindi sila pinaparusahan ng Dios. ¹⁰ Walang tigil ang panganganak ng kanilang mga baka at hindi ito nakukunan. ¹¹ Marami silang anak, parang kawan ng tupa sa dami.^[a] Nagsasayawan sila, ¹² nag-aawitan, at nagkakatuwaan sa tugtog ng tamburin, alpa at plauta. ¹³ Namumuhay sila sa kasaganaan at payapang namamatay. ¹⁴ Pero sinasabi nila sa Dios, ‘Pabayaan mo kami! Ayaw naming malaman ang iyong mga pamamaraan. ¹⁵ Sino kang Makapangyarihan na dapat naming paglingkuran? At ano ba ang mapapala namin kung mananalangin kami sa iyo?’ ¹⁶ Pero ang totoo, ang pag-unlad nilaʼy hindi galing sa sarili nilang pagsisikap. Kaya anuman ang ipapayo ng masasamang taong ito ay hindi ko tatanggapin.

¹⁷ “Pero madalang ang taong masasama na namamatay. Bihirang dumating sa kanila ang kahirapan o parusang ipinapadala ng Dios dahil sa kanyang galit. ¹⁸ Bihira nilang maranasan ang mapalayas tulad ng ipa na tinatangay ng malakas na hangin. ¹⁹ Sinasabi ninyo na kapag hindi sila parurusahan ng Dios ang mga anak nila ang parurusahan. Pero sa ganang akin, ang nagkasala ang siyang dapat parusahan ng Dios para maranasan nila ²⁰ at makita ang kanilang kapahamakan. Matikman sana nila ang galit ng Makapangyarihang Dios. ²¹ Kapag patay na sila, hindi na nila malalaman ang mga nangyayari sa kanilang sambahayan.

²² “Matuturuan ba ng tao ang Dios, na siya ngang pinakamataas na hukom? ²³ May mga taong namamatay sa gitna ng kasaganaan at panatag na kalagayan, ²⁴ at malusog na pangangatawan. ²⁵ May mga tao ring namamatay sa kahirapan, at hindi nakaranas ng kahit kaunting kaginhawahan sa buhay. ²⁶ Pero pareho rin silang ililibing sa lupa at kakainin ng mga uod.

²⁷ “Alam ko kung ano ang nasa isip ninyo. Alam ko kung ano ang binabalak ninyo laban sa akin. ²⁸ Sasabihin ninyo sa akin ang tungkol sa mga taong mayaman na nawasak ang tahanan dahil sa kanilang kasamaan. ²⁹ Pero tanungin mo ang mga dumadaan at pakinggan ang sinasabi nila. Sapagkat sasabihin nila sa inyo na ³⁰ palaging naliligtas ang masasamang tao sa araw ng pagpaparusa ng Dios. ³¹ Walang hayagang sumasaway sa taong masama. Walang gumaganti sa masama niyang ginawa. ^32-33 At kapag namatay siya at inihatid sa kanyang huling hantungan, marami ang nakikipaglibing. Tinatanggap ng lupa ang katawan niya at binibigyan ng kapahingahan. Binabantayan pa ang kanyang libingan.

³⁴ “Kaya paano ninyo ako maaaliw sa pamamagitan ng mga salita ninyong walang kabuluhan? Ang mga sinasabi ninyoʼy walang katotohanan!”

Nagsalita si Elifaz

22 Pagkatapos, sumagot si Elifaz na taga-Teman,

² “May maitutulong ba ang tao sa Dios, o kahit ang taong marunong? ³ Matutuwa kaya ang Makapangyarihang Dios kung matuwid ka? May mapapala ba siya sa iyo kung walang kapintasan ang buhay mo? ⁴ Sinasaway ka at hinahatulan ng Dios hindi dahil may takot ka sa kanya, ⁵ kundi dahil sa sukdulan na ang kasamaan mo at walang tigil ang paggawa mo ng kasalanan. ⁶ Walang awa mong kinukuha ang damit ng iyong kapwa bilang garantiya sa kanyang utang sa iyo. ⁷ Hindi mo binibigyan ng tubig ang nauuhaw at hindi mo rin binibigyan ng pagkain ang nagugutom. ⁸ Ginagamit mo ang iyong kapangyarihan at kadakilaan sa pangangamkam ng lupa. ⁹ Kapag humihingi sa iyo ng tulong ang mga biyuda, pinauuwi mo silang walang dala. Pinagmamalupitan mo pa pati ang mga ulila. ¹⁰ Iyan ang mga dahilan kung bakit napapalibutan ka ng patibong at dumarating sa iyo ang biglang pagkatakot. ¹¹ Iyan din ang mga dahilan kung bakit nadiliman ka at hindi nakakita, at inaapawan pa ng baha.

¹² “Ang Dios ay nasa kataas-taasang langit, mas mataas pa sa pinakamataas na bituin. ¹³ Kaya sinasabi mo, ‘Hindi alam ng Dios ang ginagawa ko. Paano siya makakahatol kung napapalibutan siya ng makapal na ulap? ¹⁴ Napapalibutan nga siya ng makapal na ulap, kaya hindi niya tayo makikita habang naglalakad siya sa itaas ng langit.’

¹⁵ “Patuloy ka bang susunod sa pag-uugaling matagal ng sinusunod ng taong masasama? ¹⁶ Namatay sila nang wala pa sa panahon; katulad sila ng pundasyon ng bahay na tinangay ng baha. ¹⁷ Sinabi nila sa Makapangyarihang Dios, ‘Hayaan mo na lamang kami! Ano bang magagawa mo para sa amin?’ ¹⁸ Pero ang Dios ang pumuno ng mabubuting bagay sa bahay nila. Kaya anuman ang ipapayo nitong mga taong masama ay hindi ko tatanggapin.

¹⁹ “Kapag nakita ng mga taong matuwid at walang kasalanan ang kapahamakan ng mga taong masama, matutuwa sila at magdiriwang. ²⁰ Sasabihin nila, ‘Napahamak na ang mga kaaway natin, at natupok sa apoy ang kayamanan nila.’

²¹ “Job, magpasakop ka sa Dios at makipagkasundo ka sa kanya upang pagpalain ka niya. ²² Tanggapin mo ang kanyang mga itinuturo at ingatan mo sa iyong puso ang kanyang mga salita. ²³ Kung manunumbalik ka sa Dios na Makapangyarihan, at aalisin ang kasamaan sa sambahayan mo, pagpapalain ka niyang muli. ²⁴ Huwag mong pahalagahan ang iyong kayamanan; ituring mo ito na parang buhangin o batong nasa ilog. ²⁵ At ang Dios na Makapangyarihan ang ituring mong ginto at mamahaling pilak. ²⁶ At saka mo matatagpuan ang kaligayahang nagmumula sa Makapangyarihang Dios, at hindi ka mahihiyang lumapit sa kanya. ²⁷ Manalangin ka sa kanya at didinggin ka niya. Tuparin mo ang iyong mga pangako sa kanya. ²⁸ Anuman ang binabalak mong gawin ay mangyayari at magiging maliwanag ang iyong daan. ²⁹ Kung may taong nanghihina, at kung idadalangin mo sa Dios na palakasin siya, tutulungan niya ang taong iyon. ³⁰ Pati ang mga taong nagkasala ay ililigtas niya sa pamamagitan ng buhay mong matuwid.”

Sumagot si Job

23 Pagkatapos, sinabi ni Job, ² “Hanggang ngayoʼy labis pa rin ang hinaing ko. Pinahihirapan pa rin ako ng Dios sa kabila ng labis kong pagdaing. ³ Kung alam ko lang kung saan ko siya hahanapin; kung makakapunta lang sana ako sa kinaroroonan niya, ⁴ sasabihin ko sa kanya ang aking kaso at ilalahad ang aking katuwiran. ⁵ Gusto kong malaman kung ano ang isasagot niya sa akin at gusto ko ring maintindihan ang sasabihin niya. ⁶ Makikipagtalo kaya siya sa akin gamit ang kapangyarihan niya? Hindi! Hindi niya iyon gagawin, kundi pakikinggan niya ako. ⁷ Ang taong matuwid na tulad ko ay maaaring mangatuwiran sa harap ng Dios na aking hukom, at palalayain niya ako nang lubusan.

^8-9 “Hinanap ko ang Dios sa kung saan-saan – sa silangan, kanluran, hilaga, at timog, pero hindi ko siya matagpuan. ¹⁰ Ngunit alam niya ang ginagawa ko. Pagkatapos na masubukan niya ako, makikita niyang malinis ako tulad ng lantay na ginto. ¹¹ Sinunod ko ang kanyang mga pamamaraan; hindi ko ito sinuway. ¹² Sinusunod ko ang kanyang mga utos, at iniingatan ko ito sa aking puso. Pinahahalagahan ko ang mga salita niya ng higit pa sa pang-araw-araw na pagkain ko.

¹³ “Pero malaya ang Dios na gawin ang nais niyang gawin; walang sinumang makahahadlang sa kanya. ¹⁴ Kaya gagawin niya ang binabalak niyang gawin sa akin, at marami pa siyang planong gagawin sa akin. ¹⁵ Kaya natatakot ako sa kanya. At kapag iniisip ko ito, lalo akong natatakot. ¹⁶ Pinanghihina ako at tinatakot ng Makapangyarihang Dios. ¹⁷ Pero hindi ako tumigil sa pagdaing kahit na para akong nababalutan ng kadiliman.