Book of Common Prayer

26 Iyong hatulan ako ^(A)Oh Panginoon, sapagka't ako'y lumakad ^(B)sa aking pagtatapat:
Ako naman ay ^(C)tumiwala sa Panginoon, na walang bulay-bulay.
^2 (D)Siyasatin mo ako, Oh Panginoon, at iyong subukin ako;
Subukin mo ang aking puso at ang aking isip.
³ Sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay nasa harap ng aking mga mata:
At ako'y lumakad sa iyong katotohanan.
^4 (E)Hindi ako naupo na kasama ng mga walang kabuluhang tao;
Ni papasok man ako na kasama ng mga mapagpakunwari.
⁵ Aking pinagtataniman ang kapisanan ng mga manggagawa ng kasamaan,
At hindi ako uupo na kaumpok ng masama.
^6 (F)Aking huhugasan ang aking mga kamay sa pagkawalang sala;
Sa gayo'y aking lilibirin ang iyong dambana, Oh Panginoon:
⁷ Upang aking maiparinig ang tinig ng pagpapasalamat,
At maisaysay ang lahat na iyong ^(G)kagilagilalas na gawa.
⁸ Panginoon, aking iniibig ang tahanan ng iyong bahay,
At ang dako na tinatahanan ng iyong kaluwalhatian.
⁹ Huwag mong isama ang aking kaluluwa sa mga makasalanan,
Ni ang aking buhay man sa mga mabagsik na tao:
¹⁰ Na ang mga kamay ay kinaroroonan ng kasamaan,
At ang kanilang kanan ay puno ng mga suhol.
¹¹ Nguni't tungkol sa akin ay lalakad ako sa aking pagtatapat:
Iyong tubusin ako, at mahabag ka sa akin.
¹² Ang aking paa ay nakatayo sa isang panatag na dako:
^(H)Sa mga kapisanan ay pupurihin ko ang Panginoon.

28 Sa iyo, Oh Panginoon, tatawag ako;
^(A)Bato ko, ^(B)huwag kang magpakabingi sa akin:
^(C)Baka kung ikaw ay tumahimik sa akin,
^(D)Ako'y maging gaya nila na bumaba sa hukay.
² Dinggin mo ang tinig ng aking mga pananaing, pagka ako'y dumadaing sa iyo,
^(E)Pagka aking iginagawad ang aking mga kamay ^(F)sa dako ng banal na sanggunian sa iyo.
³ Huwag mo akong agawin na kasama ng mga masama,
At ng mga manggagawa ng kasamaan;
^(G)Na nangagsasalita ng kapayapaan sa kanilang mga kapuwa,
Nguni't kasamaan ay nasa kanilang mga puso.
^4 (H)Bigyan mo sila ng ayon sa kanilang gawa, at ng ayon sa kasamaan ng kanilang mga gawain:
Gantihin mo sila ng ayon sa kilos ng kanilang mga kamay.
Bayaran mo sila ng ukol sa kanila,
⁵ Sapagka't ^(I)ayaw nilang pakundanganan ang mga gawa ng Panginoon,
Ni ang kilos man ng kaniyang mga kamay,
Kaniyang ibabagsak sila, at hindi sila itatayo.
⁶ Purihin ang Panginoon,
Sapagka't dininig niya ang tinig ng aking mga pananaing.
⁷ Ang Panginoon ay aking kalakasan at ^(J)aking kalasag;
Ang aking puso ay tumiwala sa kaniya, at ako'y nasaklolohan:
Kaya't ang aking puso ay nagagalak na mainam;
At aking pupurihin siya ng aking awit.
⁸ Ang Panginoon ay kanilang kalakasan,
At siya'y ^(K)kuta ng kaligtasan sa kaniyang pinahiran ng langis.
⁹ Iligtas mo ang iyong bayan, at pagpalain mo ^(L)ang iyong pamana:
Naging pastor ka rin naman nila, at alalayan mo sila magpakailan man.

36 Ang pagsalangsang ng masama ay nagsasabi sa loob ng aking puso:
^(B)Walang takot sa Dios sa harap ng kaniyang mga mata.
^2 (C)Sapagka't siya'y nanghihibo ng kaniyang sariling mga mata,
Na ang kaniyang kasamaan ay hindi masusumpungan at pagtataniman.
³ Ang mga salita ng kaniyang bibig ay kasamaan at karayaan:
^(D)Iniwan niya ang pagkapantas at paggawa ng mabuti.
⁴ Siya'y kumakatha ng ^(E)kasamaan sa kaniyang higaan;
Siya'y lumagay ^(F)sa isang daan na hindi mabuti;
Hindi niya kinayayamutan ang kasamaan.
⁵ Ang iyong kagandahang-loob, ^(G)Oh Panginoon, ay nasa mga langit:
Ang iyong pagtatapat ay umaabot hanggang sa langit.
^6 (H)Ang iyong katuwiran ay gaya ng mga bundok ng Dios:
Ang iyong mga kahatulan ay dakilang kalaliman:
Oh Panginoon, iyong iniingatan ^(I)ang tao at hayop.
^7 (J)Napaka mahalaga ng iyong kagandahang-loob, Oh Dios!
At ang mga anak ng mga tao ay ^(K)nanganganlong sa ilalim ng iyong mga pakpak.
⁸ Sila'y nangabubusog ng sagana ng katabaan ng ^(L)iyong bahay;
At iyong paiinumin sila ^(M)sa ^(N)ilog ^(O)ng iyong kaluguran.
^9 (P)Sapagka't nasa iyo ang bukal ng buhay:
^(Q)Sa iyong liwanag makakakita kami ng liwanag.
¹⁰ Oh, ilagi mo nawa ang iyong kagandahang-loob sa ^(R)kanila na nangakakakilala sa iyo:
At ang iyong katuwiran sa matuwid sa puso.
¹¹ Huwag nawang dumating laban sa akin ang paa ng kapalaluan,
At huwag nawa akong itaboy ng kamay ng masama.
¹² Doo'y nangabuwal ang mga manggagawa ng kasamaan:
Sila'y nangalugmok at hindi makakatindig.

39 Aking sinabi, ^(A)Ako'y magiingat sa aking mga lakad,
Upang huwag akong magkasala ng aking dila:
Aking iingatan ang aking dila ng paningkaw,
Samantalang ang masama ay nasa harap ko.
^2 (B)Ako'y napipi ng pagtahimik, ako'y tumahimik pati sa mabuti;
At ang aking kalungkutan ay lumubha.
³ Ang aking puso ay ^(C)mainit sa loob ko;
Habang ako'y nagbubulaybulay ay nagalab ang apoy:
Nang magkagayo'y nagsalita ako ng aking dila:
⁴ Panginoon, ^(D)ipakilala mo sa akin ang aking wakas,
At ang sukat ng aking mga kaarawan, kung ano;
Ipakilala mo sa akin kung gaano kahina ako.
⁵ Narito, gaya ng mga dangkal ginawa mo ang aking mga kaarawan;
At ang ^(E)aking gulang ay tila wala sa harap mo:
Tunay na bawa't tao sa kaniyang mainam na kalagayan ay pawang ^(F)walang kabuluhan. (Selah)
⁶ Tunay na bawa't tao ay lumalakad sa walang kabuluhang lilim:
^(G)Tunay na sila'y nagugulo ng walang kabuluhan:
^(H)Kaniyang ibinubunton ang mga kayamanan, at hindi nalalaman kung sinong nagsisipulot.
⁷ At ngayon, Panginoon, ano pa ang aking hinihintay?
^(I)Ang aking pagasa ay nasa iyo.
⁸ Iligtas mo ako sa lahat ng aking mga pagsalangsang:
^(J)Huwag mo akong gawing katuyaan ng hangal.
^9 (K)Ako'y pipi, hindi ko ibinuka ang aking bibig;
Sapagka't ^(L)ikaw ang gumawa.
^10 (M)Iurong mo sa akin ang iyong suntok:
Ako'y bugbog na sa suntok ng iyong kamay.
¹¹ Pagka sa pamamagitan ng mga parusa dahil sa kasamaan ay iyong sinasaway ang tao,
^(N)Iyong sinisira ang kaniyang kagandahan na parang pagsira ng tanga:
Tunay na bawa't tao ay walang kabuluhan. (Selah)
¹² Iyong dinggin ang aking dalangin, Oh Panginoon, at pakinggan mo ang aking daing:
^(O)Huwag kang tumahimik sa aking mga luha:
^(P)Sapagka't ako'y taga ibang lupa na kasama mo;
Nakikipamayan na ^(Q)gaya ng lahat na aking mga magulang.
^13 (R)Oh tulungan mo ako, upang ako'y magbawing lakas,
Bago ako manaw, at mawala.

^16 (A)Maigi ang kaunti na may pagkatakot sa Panginoon,
Kay sa malaking kayamanan na may kabagabagan.
^17 (B)Maigi ang pagkaing gulay na may pagibig,
Kay sa matabang baka at may pagtataniman.
^18 (C)Ang mainiting tao ay humihila ng pagtatalo:
Nguni't siyang makupad sa galit ay pumapayapa ng kaalitan.
¹⁹ Ang daan ng tamad ay gaya ng bakuran na mga dawag:
Nguni't ang landas ng matuwid ay ginagawang maluwang na lansangan.
²⁰ Ang pantas na anak ay nagpapasaya ng ama:
Nguni't hinahamak ng mangmang ang kaniyang ina.
²¹ Ang kamangmangan ay kagalakan sa walang bait:
Nguni't pinatutuwid ng maalam ang kaniyang lakad.
²² Kung saan walang payo ay nagugulo ang mga panukala:
^(D)Nguni't sa karamihan ng mga tagapayo ay nangatatatag.
²³ Ang tao ay may kagalakan sa sagot ng kaniyang bibig:
At ^(E)ang salita ^(F)sa ukol na panahon, ay anong pagkabuti!
²⁴ Sa pantas ay paitaas ^(G)ang daan ng buhay,
Upang kaniyang mahiwalayan ang Sheol sa ibaba.
²⁵ Bubunutin ^(H)ng Panginoon ang bahay ng palalo:
Nguni't kaniyang itatatag ang hangganan ^(I)ng babaing bao.
²⁶ Ang mga masamang katha ay kasuklamsuklam sa Panginoon:
Nguni't ang mga maligayang salita ay dalisay.
²⁷ Siyang sakim sa pakinabang ay bumabagabag ng kaniyang sariling sangbahayan:
Nguni't siyang nagtatanim sa mga suhol ay mabubuhay.
²⁸ Ang puso ng matuwid ay ^(J)nagbubulay ng isasagot:
Nguni't ang bibig ng masama ay nagbubugso ng mga masamang bagay.
²⁹ Ang Panginoon ay malayo sa masama:
^(K)Nguni't kaniyang dinidinig ang dalangin ng matuwid.
^30 (L)Ang liwanag ng mga mata ay nagpapagalak ng puso:
At ang mabubuting balita ay nagpapataba ng mga buto.
³¹ Ang taingang nakikinig sa saway ng buhay,
Ay tatahan sa gitna ng pantas.
³² Siyang tumatanggi sa saway ay humahamak sa kaniyang sariling kaluluwa:
Nguni't siyang nakikinig sa saway ay nagtatamo ng kaawaan.
^33 (M)Ang pagkatakot sa Panginoon ay turo ng ^(N)karunungan;
At sa unahan ng karangalan ay nagpapauna ang pagpapakumbaba.