Book of Common Prayer
Pag-ampo sa Pagpangayo ug Tabang sa Dios
120 Sa akong kalisod, nanawag ako sa Ginoo
ug gitubag niya ako.
2 Ginoo, luwasa ako sa mga bakakon ug mga limbongan.
3 Kamong mga limbongan, unsa kahay isilot sa Dios kaninyo?
4 Silotan niya kamo pinaagi sa talinis nga pana sa sundalo ug sa nagadilaab nga baga.
5 Alaot ako kay nagpuyo ako uban kaninyo nga sama kadaotan sa mga lumulupyo sa Meshec ug sa Kedar.
6 Dugay na akong nagpuyo uban sa mga tawo nga dili gustog kalinaw.
7 Gusto ko ug kalinaw apan kon maghisgot na gani ako mahitungod niini, ang ilang gusto kagubot.
Ang Ginoo ang Akong Tigpanalipod
121 Nagatan-aw ako sa mga bukid;
asa man maggikan ang akong gipaabot nga tabang?
2 Ang maong tabang maggikan sa Ginoo, nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.
3 Dili niya itugot nga mapandol ka.
Siya nga nagatipig kanimo, dili matulog.
4 Pamati! Ang nagatipig sa Israel wala magduka o matulog.
5 Ang Ginoo mao ang imong tigpanalipod;
anaa siya sa imong tapad aron sa pagpanalipod kanimo.
6 Ang kainit sa adlaw dili makaunsa kanimo, ni ang siga sa bulan sa panahon sa kagabhion.[a]
7 Tipigan ka sa Ginoo gikan sa tanang katalagman;
ampingan niya ang imong kinabuhi.
8 Ang Ginoo motipig kanimo karon ug hangtod sa kahangtoran, bisan asa ka moadto.[b]
Pagdayeg sa Jerusalem
122 Nalipay ako sa dihang miingon sila kanako, “Mangadto kita sa templo sa Ginoo.”
2 Ug karon, ania na kami nagatindog sa pultahan sa Jerusalem!
3 Ang Jerusalem usa ka siyudad nga maayong pagkatukod ug lig-on.
4 Motungas didto ang mga tribo sa Israel sa pagdayeg sa Ginoo sumala sa iyang gisugo kanila.
5 Atua sa Jerusalem ang trono nga lingkoranan sa mga hari nga kaliwat ni David kon magdumala sila ug maghukom.
6 Pag-ampo kamo alang sa maayo nga kahimtang[c] sa Jerusalem pinaagi sa pag-ingon,
“Hinaut nga magmauswagon ang nahigugma niining siyudara.
7 Hinaut nga may kalinaw, panaghiusa, ug kauswagan sa sulod sa Jerusalem ug sa lig-ong mga bahin niini.”
8 Tungod sa akong mga paryente ug mga higala, moingon ako,
“Hinaut nga magpadayon ang kalinaw ug maayo nga kahimtang sa Jerusalem.”
9 Tungod ug alang sa templo sa Ginoo nga atong Dios, mag-ampo ako alang sa kauswagan sa Jerusalem.
Pag-ampo alang sa Kalooy Sa Dios
123 Ginoo, nagaampo[d] ako kanimo,
ikaw nga nagalingkod sa trono diha sa langit.
2 Maingon nga ang mga sulugoon nagahulat nga hatagan sa ilang mga agalon,
nagahulat usab kami Ginoo, nga among Dios, hangtod nga imo kaming kaloy-an ug tabangan.
3 Kaloy-i kami, Ginoo! Kaloy-i kami, kay nanobra na ang pagtamay nga among nadawat.
4 Labihan na ang pagbiaybiay ug pagbugalbugal nga nadawat namo gikan sa mga tawo nga gapaharuhay lang ug mga garboso.
Ang Dios Molaban sa Iyang Katawhan
124 Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato, unsa kaha ang mahitabo?
Tubag kamo mga taga-Israel!
2 “Kon wala pa modapig ang Ginoo kanato sa dihang gisulong kita sa mga kaaway,
3 gipatay na unta nila kita tungod sa ilang labihang kasuko kanato.
4-5 Daw gilapawan na unta kita sa tubig;
gianod sa makusog nga baha ug nalumos.
6 Dalaygon ang Ginoo, kay wala siya motugot nga kunis-kunison kita sa atong mga kaaway nga sama sa mabangis nga mga mananap.
7 Nakaikyas kita nga daw langgam nga nakabuhi gikan sa lit-ag.
Naguba ang lit-ag ug naluwas kita.
8 Ang panabang nga atong nadawat nagagikan sa Ginoo, nga naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan.”
Ang Kasigurohan sa Katawhan sa Dios
125 Ang mga tawo nga nagasalig sa Dios sama sa Bukid sa Zion nga dili matarog,
kondili magpabilin sa walay kataposan.
2 Maingon nga ang mga bukid sa palibot sa Jerusalem nagapanalipod sa maong siyudad,
ang Ginoo nagapanalipod usab sa iyang katawhan karon ug hangtod sa kahangtoran.
3 Ang daotan dili gayod magpadayon sa pagdumala sa yuta nga alang sa mga matarong,
kay tingalig mohimo usab ug daotan ang mga matarong.
4 Ginoo, himoa ang maayo ngadto sa mga tawo nga maayo, ug sa nagakinabuhi nga matarong.
5 Apan siloti uban sa mga daotan ang imong mga katawhan nga nagsunod sa daotan.
Hinaut nga magmalinawon ang Israel!
Pag-ampo alang sa Kaluwasan
126 Sa dihang gipauswag pag-usab sa Ginoo ang Zion,[e] daw nagdamgo lang kita.
2 Nangatawa kita ug nagaawit sa kalipay.
Unya miingon ang ubang mga nasod,
“Naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanila.”
3 Tinuod nga naghimo ang Ginoo ug katingalahang mga butang alang kanato,
ug labihan gayod ang atong kalipay.
4 Ginoo, pauswaga kami pag-usab,[f]
maingon nga pabahaan ug tubig ang nagauga nga mga sapa sa Negev.
5 Ang nagapugas inubanan sa mga luha moani nga malipayon.
6 Sila nga naghilak samtang naglakaw dala ang binhi nga igpupugas mag-awit nga malipayon sa kaulahian dala ang ilang mga abot.
Pagdayeg sa Kaayo sa Dios
127 Kon wala ang tabang sa Ginoo sa pagtukod ug balay,
walay kapuslanan ang kahago sa nagtukod niini.
Kon dili panalipdan sa Ginoo ang siyudad,
walay kapuslanan ang pagtukaw sa guwardya.
2 Walay kapuslanan ang pagmata ug sayo ug pagbilar sa gabii sa paghago aron may pagkaon,
kay ang Ginoo mohatag sa mga kinahanglanon sa iyang mga hinigugma, samtang natulog sila.
Ang Duha ka Magbalantay sa Karnero
4 Mao kini ang giingon sa Ginoo nga akong Dios:
“Atimana ang mga karnerong ihawonon.[a] 5 Ang mga nagapalit ug nagaihaw kanila dili silotan. Ang mga nagabaligya kanila nagaingon, ‘Dalaygon ang Ginoo! Adunahan na ako!’ Bisan ang ilang mga magbalantay wala malooy kanila.
6 “Atimana ang akong katawhan kay ako, ang Ginoo, nagaingon nga dili ko na kaloy-an ang mga tawo sa kalibotan. Ako mismo ang motugyan sa matag tawo nga masakop sa iyang isigka-tawo ug sa iyang hari. Ug kini sila ang magadala ug kalaglagan sa kalibotan, ug wala akoy luwason gikan sa ilang mga kamot.”
7 Busa giatiman ko ang mga karnerong ihawonon alang sa mga nagabaligya ug mga karnero.[b] Nagkuha ako ug duha ka baston; ang usa gitawag ko ug Kaayo[c] ug ang usa gitawag ko ug Paghiusa.
8 Nawad-an akog pasensya sa tulo ka magbalantay sa karnero nga nasuko kanako. Busa gipapahawa ko silang tanan sulod lang sa usa ka bulan. 9 Unya miingon ako sa mga karnero, “Dili na ako moatiman kaninyo. Pasagdi nga mamatay ang kamatyonon ug malaglag ang kalaglagon. Ug ang mahibilin pasagdi nga magkinan-anay sa unod sa usag usa.”
10 Unya gikuha ko ang baston nga gitawag ug Kaayo, ug gibali ko kini isip simbolo nga gibawi na sa Ginoo ang iyang kasabotan sa tanang mga katawhan. 11 Busa nianang adlawa nawad-an ug bili ang kasabotan. Ang mga nagabaligya sa mga karnero[d] nga nagtan-aw kanako nahibalo nga may mensahe ang Ginoo pinaagi niining akong gihimo. 12 Giingnan ko sila, “Kon sa inyong hunahuna angay akong suholan, ihatag kanako ang akong suhol. Apan kon dili, inyo na lang kana.” Busa gibayran nila ako ug 30 ka buok nga pilak isip akong suhol. 13 Miingon ang Ginoo kanako, “Ihulog kanang kuwartaha sa tagoanan sa kuwarta[e] sa templo.” Busa gikuha ko ang 30 ka buok nga pilak, nga alang kanila dako na kaayo nga isuhol kanako, ug gihulog ko kini sa tagoanan sa kuwarta sa templo sa Ginoo. 14 Unya gibali ko ang ikaduha nga baston nga gitawag ug Paghiusa isip simbolo nga naputol na ang maayong relasyon sa Juda ug Israel.
15 Miingon pag-usab ang Ginoo kanako, “Pagpakaaron-ingnon nga usa ikaw ka walay pulos nga magbalantay sa karnero. 16 Kay magbutang ako ug pangulo sa Israel nga sama sa usa ka walay pulos nga magbalantay sa karnero nga dili moatiman sa mga himalatyon,[f] ni mangita sa mga nangawala,[g] o motambal sa mga samdan, o mopasabsab sa mga niwang. Apan mokaon siya sa karne sa tambok nga karnero ug laksion pa gani niya ang mga kuko niini aron daginuton. 17 Alaot kanang walay pulos nga magbalantay sa karnero nga mibiya sa akong mga karnero! Tigbason ug espada ang iyang kamot ug tuslokon ang iyang tuong mata. Dili na gayod mapuslan ang iyang kamot ug dili na makakita ang iyang tuong mata.”
10 Ug ako, sama sa usa ka hanas nga nangulo sa mga panday, mao ang nagtukod sa pundasyon sumala sa katakos nga gihatag sa Dios kanako. Ang uban nga panday mao na usab ang nagapadayon sa pagtrabaho niini. Apan kinahanglan gayod nga magmatngon ang matag panday nga maayo ang iyang trabaho. 11 Kay dili mahimo nga magbutang ug lain pa nga pundasyon gawas sa gipahimutang na, nga mao si Jesu-Cristo.[a] 12 Adunay mga tawo nga husto ang ilang gitudlo. Sama sila sa nagpatukod ug balay diha sa pundasyon, nga migamit ug mga materyales nga bulawan, plata, o kaha mga mahalong mga bato. Ang uban usab, walay kapuslanan ang ilang mga gitudlo. Sama sila sa mga tawo nga migamit ug mga materyales nga kahoy, kugon, ug dagami. 13 Apan sa adlaw sa paghukom makit-an kon unsa nga matang sa mga materyales ang gigamit sa matag usa, kay pagasulayan kini pinaagi sa kalayo. 14 Kon ang gipatukod diha sa pundasyon dili masunog, makadawat ug ganti ang nagpatukod niini. 15 Apan kon kini masunog, wala gayod siyay madawat nga ganti; igo lang nga maluwas ang iyang kaugalingon. Mahisama siya sa tawo nga nakalingkawas sa iyang nasunog nga balay, apan wala gayod siyay nadala.
16 Dili ba templo man kamo sa Dios ug ang Espiritu sa Dios nagapuyo diha kaninyo? 17 Busa kon gub-on ninyo ang puloy-anan sa Dios, silotan niya kamo tungod kay ang templo sa Dios balaan. Ug kana nga templo walay lain kondili kamo mismo.
18 Ayaw limbongi ang inyong kaugalingon. Kon aduna kaninyoy naghuna-huna nga maalam siya basi sa tawhanong kaalam, angay niyang isalikway kana nga kaalam aron mahimo siyang maalam sa mata sa Dios. 19 Kay alang sa Dios, ang kaalam niining kalibotan binuang lang. Kay ang Kasulatan nagaingon, “Dakpon sa Dios ang mga maalam sa ilang pagkalimbongan.”[b] 20 Ug may nahisulat pa gayod sa Kasulatan nga nagaingon, “Nasayod ang Dios nga ang mga rason sa mga tawo nga maalam walay pulos.”[c] 21 Busa dili angay nga ang usa ka tawo ipasigarbo. Kay kaming tanan nga magtutudlo gipadala sa Dios alang sa inyong kaayohan. 22 Kami ni Apolos ug ni Pedro inyoha. Bisan kining kalibotan ug ang panghitabo karon ug sa umaabot, apil na ang inyong kinabuhi ug kamatayon, kining tanan alang sa inyong kaayohan. 23 Ug kamo usab, iya ni Cristo, ug si Cristo iya sa Dios.
Ang Ikatulo nga Paghisgot ni Jesus bahin sa Iyang Kamatayon
(Mat. 20:17-19; Mar. 10:32-34)
31 Gilain ni Jesus ang iyang 12 ka apostoles ug giingnan, “Paminaw kamo! Nagapadulong kita sa Jerusalem, ug didto matuman ang mga sinulat sa mga propeta mahitungod kanako nga Anak sa Tawo. 32 Kay itugyan ako ngadto sa mga tawo nga dili Judio. Bugalbugalan nila ako, pakaulawan ug luwaan. 33 Latigohon usab nila ako ug patyon, apan sa ikatulo ka adlaw mabanhaw ako.” 34 Apan wala gayod makasabot ang mga apostoles kon unsa ang buot ipasabot ni Jesus, tungod kay gililong kanila ang kahulogan sa iyang gisulti.
Giayo ni Jesus ang Buta nga Makililimos
(Mat. 20:29-34; Mar. 10:46-52)
35 Sa nagkaduol na sila si Jesus sa Jerico, may usa ka buta nga naglingkod sa daplin sa dalan ug nagpakilimos. 36 Pagkadungog niya nga daghan ang nangagi, nangutana siya kon unsa kadto. 37 Gisultihan nila kini nga miagi si Jesus nga taga-Nazaret. 38 Pagkahibalo niya niini misinggit siya, “Jesus, kaliwat ni David, kaloy-i intawon ako!” 39 Gibadlong siya sa mga tawo aron mohilom. Apan gipakusgan pa gayod hinuon niya ang pagsinggit, “Kaliwat ni David, kaloy-i intawon ako!” 40 Unya mihunong si Jesus ug misugo nga dad-on ang buta ngadto kaniya. Pag-abot sa buta gipangutana kini ni Jesus, 41 “Unsay imong gusto nga buhaton ko kanimo?” Mitubag ang buta, “Ginoo, gusto ko nga makakita pag-usab.” 42 Miingon si Jesus kaniya, “Makakita ka na. Ang imong pagtuo nagaayo[a] kanimo.” 43 Ug diha-diha nakakita siya. Misunod dayon siya kang Jesus ug nagdayeg sa Dios. Pagkakita sa mga tawo niini, midayeg usab sila sa Dios.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.