Book of Common Prayer
Ang Dios mao ang Maghuhukom
75 O Dios, mapasalamaton kami kanimo.
Mapasalamaton kami kay duol ikaw kanamo.
Gimantala sa mga tawo ang imong katingalahang mga buhat.
2 Miingon ikaw,
“May gitakda ako nga panahon sa paghukom,
ug matarong ang akong paghukom.
3 Kon matay-og ang kalibotan ug mokurog sa kahadlok ang mga lumulupyo niini, ako ang nagapalig-on sa mga pundasyon niini.
4 Miingon ako sa mga mapasigarbohon nga dili na sila magpasigarbo,
ug sa mga daotan nga dili na nila ipasigarbo ang ilang katakos.
5 Miingon ako kanila nga hunongon na nila ang ilang pagkamapahitas-on.”
6 Husto ang giingon sa Dios, kay ang pasidungog wala magagikan bisan asa,[a]
7 kondili sa Dios lamang.
Siya ang nagahukom;
ipaubos niya ang uban ug ang uban pasidunggan.
8 Kay nagakupot ang Ginoo ug kopa nga puno sa bag-ong bino nga labihan kaisog timaan sa iyang kasuko.
Ibubo niya kini, ug imnon sa tanang daotang tawo sa kalibotan hangtod ang kataposang tulo niini.
9 Apan dili ako moundang sa pagsugilon mahitungod sa Dios ni Jacob,
ug awitan ko siya ug mga pagdayeg.
10 Kuhaan niya[b] ug katakos ang mga daotan,
apan dugangan niya ang katakos sa mga matarong.
Magmadaogon ang Dios
76 Nailhan gayod ang Dios sa Juda;
nabantog siya sa Israel.
2 Nagapuyo siya sa Bukid sa Zion sa Jerusalem.[c]
3 Didto gipangbali niya ang naghaguros nga mga pana sa mga kaaway, ang ilang mga taming, mga espada, ug ang uban pa nilang mga hinagiban.
4 O Dios, gamhanan ug halangdon ka samtang nagalugsong ka gikan sa mga bukid diin gipamatay mo ang imo mga kaaway.[d]
5 Gipang-ilog mo gikan sa maisog nga mga sundalo ang mga butang nga giilog nila sa uban.
Ug nangamatay silang tanan; wala nay usa kanila ang makadagmal kanamo.
6 O Dios ni Jacob, sa imong pagbadlong nangamatay ang ilang mga tigkabayo ug mga kabayo.
7 Gikahadlokan ka, O Dios.
Kinsa bay makaharong kanimo kon ikaw nay masuko?
8 Gikan sa langit gipadayag mo ang imong hukom.
Nahadlok kanimo ang mga tawo sa kalibotan ug nanghilom sila
9 sa dihang mihukom ka, O Dios, sa pagluwas sa tanang mga dinaog-daog sa kalibotan.
10 Sigurado gayod nga ang imong kasuko sa mga tawo[e] makahatag ug dugang pagdayeg kanimo;
gipugngan mo pa ang nabilin mong kasuko.
11 Panaad kamo sa Ginoo nga inyong Dios, ug tumana ninyo kana.
Tanan kamo nga duol sa talahurong Dios, pagdala kamo ug mga gasa ngadto kaniya.
12 Ipaubos niya ang mapahitas-on nga mga pangulo;
gikahadlokan siya sa mga hari sa kalibotan.
Ang Ginoo sama sa Usa ka Magbalantay sa Karnero
23 Ikaw, Ginoo, mao ang akong magbalantay,
ug dili ako makabsan sa tanan kong gikinahanglan.
2 Daw karnero ako nga gipapahulay mo diha sa sabsabanan nga abunda sa lunhawng mga sagbot,
ug gigiyahan ngadto sa tin-aw nga tubig.
3 Gilig-on mo ako.
Gitultolan mo ako sa hustong dalan aron ikaw mapasidunggan.
4 Bisan pa ug maglakaw ako sa kapatagan nga labihan kangitngit,
dili ako mahadlok tungod kay kauban ko ikaw.
Ang imong pagpanalipod ug paggiya[a] nagapalig-on kanako.
5 Giandaman mo ako ug kombira samtang nagatan-aw ang akong mga kaaway.
Gidihogan mo ug lana ang akong ulo ingon nga imong pinasidunggang bisita.
Ug gipatuyangan mo ako sa ilimnon.
6 Nakasiguro gayod ako nga ang imong kaayo ug gugma kanako magapadayon sa tibuok kong kinabuhi.
Ug mopuyo[b] ako sa imong balay,[c] Ginoo, hangtod sa kahangtoran.[d]
Pag-ampo nga may Pagdayeg
27 Ang Ginoo mao ang akong kahayag, manluluwas, ug tigpanalipod,
busa wala akoy angayng kahadlokan.
2 Sa higayon nga sulongon ako sa akong daotang mga kaaway aron patyon,
madagma ug malup-og sila.
3 Bisan pa ug libotan ako sa daghang mga sundalo, dili ako mahadlok.
Bisan pa ug maggira, mosalig gihapon ako sa Dios.
4 Usa ra ka butang ang akong gipangayo sa Ginoo ug mao gayod kini ang akong gihandom pag-ayo:
nga makapuyo ako sa iyang templo sa tibuok kong kinabuhi,
ug didto makapamalandong ako sa iyang kaayo ug makapangayo sa iyang paggiya.
5 Kay sa panahon sa katalagman tagoan niya ako ug panalipdan diha sa iyang templo.
Ipahimutang niya ako sa dapit diin luwas ako sa katalagman.[a]
6 Busa magmadaogon ako batok sa akong mga kaaway nga nagalibot kanako,
ug maghalad ako sa templo sa Ginoo nga may paghugyaw sa kalipay.
Magaawit ako kaniya!
7 Pamatia ako, Ginoo, kon motawag ako kanimo;
kaloy-i ako ug tubaga ang akong pag-ampo.
8 Miingon ka nga modangop ako kanimo,
busa midangop ako kanimo, Ginoo.
9 Ayaw pagtago gikan kanako.
Ayaw ako isalikway tungod sa imong kasuko kanako, nga imong sulugoon.
Ikaw ang nagtabang kanako, busa ayaw ako pasagdi o isalikway,
O Dios nga akong manluluwas.
10 Bisan pa ug isalikway ako sa akong amahan ug inahan,
atimanon mo gihapon ako, Ginoo.
11 Tudloi ako sa imong pamaagi.
Tultoli ako sa hustong dalan, tungod kay giatangan ako sa akong mga kaaway.
12 Ayaw ako itugyan kanila,
kay gibutang-butangan nila ako sa butang nga wala ko gayod mahimo,
ug gusto nila akong daoton.
13 Apan nagatuo ako nga masinati ko ang imong kaayo samtang buhi pa ako.
14 Salig kamo sa Ginoo!
Pagpakalig-on kamo ug ayaw pagpakawala ug paglaom.
Salig lang kamo sa Ginoo!
Ang Pagkagun-ob sa Babilonia
18 Human niadto, nakita ko ang lain na usab nga anghel nga mikunsad gikan sa langit. Gamhanan kini nga anghel ug nahayagan ang tibuok kalibotan sa iyang kasulaw. 2 Misinggit siyag kusog, “Nagun-ob na! Ang inila nga Babilonia nagun-ob na! Karon nahimo na kining puloy-anan sa mga demonyo o mga daotang espiritu, ug sa tanang matang sa langgam nga daotan ug hugaw. 3 Nahitabo kini sa Babilonia tungod kay ang iyang mga lumulupyo mao ang nagtintal sa mga tawo sa tibuok kalibotan nga mosunod sa ilang mga daotang binuhatan nga gikayugtan sa Dios. Ang mga hari sa kalibotan nakighilawas sa Babilonia. Ug ang mga negosyante sa kalibotan nangadato tungod kay diha siya kanila namalit sa iyang mga kinahanglanon aron makapatuyang sa iyang mga bisyo.”
4 Ug may nadungog akong lain usab nga tingog gikan sa langit nga nagaingon:
“Kamo nga akong katawhan, gawas kamo gikan nianang siyudad,
aron dili kamo makasunod sa iyang daotang buhat,
ug aron dili kamo malakip sa silot nga alang kaniya.
5 Kon tapukon ang iyang mga sala sangko na kini sa langit,
kay daghan kaayo ang iyang mga gibuhat nga daotan.
Ug dili gayod kini kalimtan sa Dios.
6 Kon unsa ang iyang gibuhat nga daotan ngadto sa uban mao usab ang buhaton diha kaniya,
ug doble pa gayod ang balos kaniya.
Kon unsa ang iyang gisilot sa uban, doblehon pa kana isip balos kaniya.
7 Kon giunsa niya pagpasigarbo ug pagpatuyang sa iyang bahandi, mao usab ang ibalos nga kalisod ug kasubo kaniya.
Nagtuo siya nga rayna siya ug dili gayod magsubo sama sa mga biyuda.
8 Tungod niini, moabot kaniya ang mga katalagman: mga kasakit, mga kasubo ug kagutom, sulod lang sa usa ka adlaw.
Human niini, sunogon siya,
tungod kay gamhanan ang Ginoong Dios nga nagahukom kaniya.
9 “Ang mga hari sa kalibotan nga nakighilawas kaniya ug nagpatuyang lang sa iyang bahandi manghilak kon makita nila ang aso sa iyang pagkasunog. 10 Magalantaw sila sa halayo tungod kay mahadlok sila nga maapil sa silot nga alang kaniya. Moingon sila, ‘Pagka-anugon! Pagka-anugon sa inila ug gamhanan nga siyudad sa Babilonia. Kay sa hamubo ra nga panahon[a] nasilotan siya!’
11 “Mohilak ug maguol ang mga negosyante sa tibuok kalibotan tungod sa nahitabo niadto nga siyudad, kay wala nay mopalit sa ilang mga baligya. 12 Wala nay mopalit sa ilang bulawan, plata, mahalong mga bato, ug mga perlas; ug sa ilang mahalon nga mga panapton nga puti, pulahon o seda. Wala nay mopalit sa ilang kahoy nga humot, sa ilang galamiton nga hinimo gikan sa bangkil sa elepante, sa mga mahalon nga kahoy, sa bronsi, sa puthaw, ug sa marmol. 13 Ug wala nay mopalit sa ilang mga baligya nga mga pahumot nga sama sa cinamon, insenso, mira, ug uban pa. Wala nay mopalit sa ilang bino, lana, harina ug trigo; sa ilang mga baka, karnero, kabayo, ug karwahe; ug bisan sa ilang mga ulipon. 14 Moingon ang mga negosyante sa siyudad sa Babilonia, ‘Ang tanang mga butang nga imong gipanghandom nga maangkon nangawala na. Ang tanan mong mga bahandi ug kabtangan nga gipasigarbo nawala, ug kining tanan dili mo na makita pag-usab!’
Giayo ni Jesus ang Tawo nga Masakiton
14 Usa niana ka Adlaw nga Igpapahulay, giimbitar si Jesus sa usa sa kadagkoan sa mga Pariseo didto sa ilang balay aron mokaon. Pag-abot ni Jesus didto, gibantayan siya pag-ayo sa mga tawo nga nagabatok kaniya, kon lapason ba niya ang Kasugoan. 2 Unya may tawo didto nga nanghupong ang tibuok lawas. 3 Nangutana si Jesus sa mga magtutudlo sa Kasugoan ug sa mga Pariseo, “Gitugot ba sa atong Kasugoan ang pagpang-ayo sa mga masakiton sa Adlaw nga Igpapahulay o wala?” 4 Apan wala sila motubag. Unya gigunitan dayon ni Jesus ang tawo, giayo, ug pagkahuman gipalakaw. 5 Ug miingon siya sa mga tawo didto, “Pananglit may anak o baka kamo nga mahulog sa atabay sa Adlaw nga Igpapahulay, pasagdan lang ba ninyo tungod kay Adlaw nga Igpapahulay?” 6 Apan wala gayod sila makatubag sa iyang pangutana.
Ang Pagpaubos ug ang Pagkamaabiabihon
7 Namatikdan ni Jesus nga ang mga dinapit namili ug mga lingkoranan nga alang sa mga pinasidunggan. Busa gitambagan niya sila. 8 “Kon dapiton ka sa kombira sa kasal, ayaw pilia ang lingkoranan nga alang sa mga pinasidunggan. Kay tingali ug may giimbitar nga mas pinasidunggan pa kay kanimo. 9 Ug ang nagdapit kaninyong duha moduol kanimo ug moingon, ‘Palihog hawa una diha, tungod kay giandam kana alang niining tawhana.’ Maulawan ka unya ug mopahipi ka na lang hinuon sa daplin. 10 Apan kon dapiton ka, pilia ang lingkoranan nga alang sa mga dili pinasidunggan, aron sa pag-abot sa nagdapit kanimo duolon ka niya ug palingkoron sa lingkoranan nga alang sa mga pinasidunggan. Mapasidunggan ka pa unya atubangan sa tanang mga dinapit. 11 Kay si bisan kinsa nga mapahitas-on ipaubos, ug ang mapainubsanon ipataas.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.