Book of Common Prayer
Pag-ampo sa Nagaantos
88 Ginoo, ikaw ang Dios nga akong manluluwas.
Adlaw ug gabii nagatawag ako kanimo.
2 Pamatia ang akong pag-ampo;
dungga ang akong pagpangayog tabang kanimo.
3 Kay daghang mga kalisdanan ang miabot kanako
ug daw mamatay na ako.
4 Giisip na ako nga usa sa mga himalatyon.
Nahisama sa usa ka tawong dili na matabang.
5 Gipasagdan na lang ako uban sa mga patay.
Nahisama ako sa mga gipamatay nga nagbuy-od sa ilang lubnganan;
sama niadtong gipangkalimtan mo na ug dili mo na tabangan.
6 Daw gibutang mo ako sa labihan kalawom ug kangitngit nga bangag.
7 Labihan gayod ang imong kasuko kanako;
daw mga balod kini nga mihapak kanako.
8 Gipahilayo mo kanako ang akong mga higala.
Gihimo mo akong labihan kangil-ad sa ilang panan-aw.
Wala na akoy malutsan ug dili na makaikyas.
9 Tungod sa akong mga pag-antos, nahalap ang akong panan-aw.
Ginoo, adlaw-adlaw nagatawag ako kanimo nga nagabayaw sa akong mga kamot.
10 Maghimo ka ba ug mga milagro ngadto sa mga patay?
Mobangon ba sila sa pagdayeg kanimo?
11 Imantala ba ang imong gugma ug pagkamatinumanon sa dapit sa mga patay?
12 Makita ba ang imong mga milagro ug pagkamatarong sa mangitngit nga dapit sa mga patay,
diin ang tanan dili na mahinumdoman?
13 Apan ako, Ginoo, nagapangayo ug tabang kanimo.
Kada buntag nagaampo ako kanimo.
14 Apan nganong gisalikway mo man ako, Ginoo?
Nganong nagatago ka man kanako?
15 Sukad sa akong pagkabata, nagaantos na ako ug hapit nang mamatay.
Giantos ko ang mga makahahadlok nga mga butang nga gihimo mo kanako, ug naglisod gayod ako.
16 Ang imong kasuko daw sama sa makusog nga hangin nga mihapak kanako.
Gilaglag mo ako sa imong makahahadlok nga mga buhat,
17 nga nagalibot kanunay kanako nga daw sa baha;
daw sa lamyon na nila ako.
18 Gipalayo mo kanako ang akong mga hinigugma ug mga higala;
ang kangitngit na lang ang nahibilin kong kauban.
Ang Dios Atong Tigpanalipod
91 Si bisan kinsa nga mangayo sa pagpanalipod sa Labing Halangdong Dios nga Makagagahom, panalipdan niya.
2 Makaingon siya[a] sa Ginoo, “Ikaw ang akong tigpanalipod ug lig-ong tagoanan.
Ikaw ang akong Dios nga ginasaligan.”
3 Luwason ka gayod niya gikan sa mga lit-ag ug sa makapatay nga mga balatian.
4 Panalipdan ka niya sama sa usa ka langgam nga nagapanalipod sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako.
Sa iyang pagkamatinumanon, panalipdan ka niya ug labanan.
5-6 Dili ka angayng mahadlok sa mga makalilisang nga mga panghitabo, sa mga motakboy nga mga balatian, ug sa mga katalagman nga moabot—sa gabii man o sa adlaw.
7 Bisan linibo pa ka mga tawo ang mangamatay sa imong palibot, ikaw dili maunsa.
8 Makita mo na lang kon unsaon pagsilot ang daotang mga tawo.
9 Tungod kay gihimo mo mang dalangpanan ang Ginoo, ang Labing Halangdong Dios nga akong tigpanalipod,
10 walay kalamidad o katalagman nga moabot kanimo o sa imong panimalay.
11 Kay sugoon sa Dios ang iyang mga anghel sa pagbantay kanimo bisan asa ka moadto.
12 Sakwaton ka nila aron dili masamad ang imong tiil sa mga bato.[b]
13 Tumban mo ang mga liyon ug ang malala nga mga bitin.
14 Miingon ang Dios, “Luwason ko ug panalipdan ang nagahigugma ug nagaila kanako.
15 Kon motawag siya kanako, tubagon ko siya;
kon anaa siya sa kalisod, ubanan ko siya;
luwason ko siya ug pasidunggan.
16 Hatagan ko siyag taas nga kinabuhi,
ug ipakita ko kaniya kon unsaon ko siya pagluwas.”
Awit sa Pagdayeg
92 Ginoo nga Labing Halangdong Dios, maayo gayod ang paghatag ug mga pagpasalamat ug ang pag-awit ug mga pagdayeg kanimo.
2 Maayo gayod ang pagsugilon sa imong gugma ug pagkamatinumanon adlaw ug gabii,
3 nga dinuyogan sa mga instrumento nga may mga kuwerdas.
4 Kay gilipay mo ako, Ginoo, pinaagi sa imong katingalahang mga buhat.
Tungod sa imong gipanghimo nagaawit ako sa kalipay.
5 Pagkakatingalahan sa imong gipangbuhat, Ginoo!
Dili gayod matugkad ang imong panghunahuna.
6 Dili masabtan sa mga buang-buang o sa mga hungog,
7 nga bisan miuswag ang mga daotan sama sa labong nga mga sagbot nga nagatubo, laglagon sila sa walay kataposan.
8 Apan ikaw, Ginoo, labaw sa tanan sa walay kataposan.
9 Sigurado gayod nga ang tanan mong mga daotang mga kaaway magkatibulaag ug mangamatay.
10 Gihatagan mo akog kusog nga sama sa kusog sa torong baka,
ug gihatagan mo akog kalipay.[c]
11 Nadungog ug nakita ko mismo ang kapildihan sa akong daotang mga kaaway.
12 Ang mga matarong magmabungahon sama sa mga palma,
ug molig-on sila sama sa mga kahoyng sedro sa Lebanon.
13 Daw mga kahoy sila nga gitanom diha sa templo sa Ginoo nga atong Dios,
nga molambo
14 ug mamunga gihapon bisan ug tigulang na,
ug magpabilin sa gihapon ang iyang kalunhaw ug kalig-on.
15 Nagapakita lang kini nga matarong ang Ginoo nga akong salipdanan nga bato;
wala gayoy ikasaway diha kaniya.
Ang mga Espirituhanon nga mga Panalangin
28 “Sa kaulahian ihatag ko ang akong Espiritu sa tanan nga matang sa mga tawo. Ang inyong mga anak nga lalaki ug babaye magasugilon sa akong mga mensahe. Ang inyong tigulang nga mga lalaki akong padamgohon. Ang inyong batan-ong mga lalaki makakita ug mga panan-awon. 29 Nianang mga adlawa ihatag ko ang akong Espiritu bisan sa mga sulugoon[a] nga lalaki ug babaye. 30 Magpakita ako ug mga milagro sa langit ug sa yuta: May makitang dugo, kalayo, ug bagang aso. 31 Mongitngit ang adlaw sa paghukom ug mopula ang bulan nga daw sa dugo. Kini mahitabo sa dili pa moabot ang makalilisang gayod nga adlaw sa paghukom sa Ginoo.”
32 Apan si bisan kinsa nga modangop sa Ginoo maluwas sa silot nga magaabot. Kay sumala sa giingon sa Ginoo, may mahibilin nga mga Israelinhon sa Jerusalem[b] nga maluwas. Kini sila gipili sa Ginoo.
Silotan ang mga Nasod
3 Miingon ang Ginoo, “Nianang panahona pauswagon ko pag-usab ang Juda apil na ang Jerusalem.[c] 2 Tigomon ko ang mga nasod ug dad-on ko sila sa Kapatagan ni Jehoshaphat.[d] Didto pagahukman ko sila tungod sa ilang gihimo sa katawhan nga akong gipanag-iyahan, ang mga Israelinhon. Gipakatag nila ang akong katawhan sa ubang mga nasod ug gibahin nila ang akong yuta. 3 Giripahan nila ang akong katawhan, ug gibaligya nila ingon nga mga ulipon ang mga batang lalaki ug babaye, aron ibayad sa mga ilimnon ug sa mga babaye nga nagabaligya sa ilang dungog.
4 “Kamong mga katawhan sa Tyre, Sidon, ug sa tanang dapit sa Filistia, unsa kining ginahimo ninyo batok kanako?[e] Gipanimaslan ba ninyo ako sa butang nga akong nahimo? Kon gipanimaslan ninyo ako, panimaslan ko usab kamo diha-diha dayon tungod sa inyong gihimo. 5 Kay gikuha ninyo ang akong mahalong mga kabtangan,[f] apil na ang mga plata ug bulawan, ug gidala ninyo kini ngadto sa inyong mga templo. 6 Gipamaligya ninyo sa mga Griego ang katawhan sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda, aron mapahilayo ninyo sila sa ilang kaugalingong yuta. 7 Apan tabangan ko sila nga makapahawa sa mga dapit nga gibaligyaan ninyo kanila, ug pagahimuon ko kaninyo ang inyong gihimo kanila. 8 Ibaligya ko ang inyong mga anak sa katawhan sa Juda, ug ibaligya nila sila sa mga taga-Saba,[g] nga namuyo sa layong lugar. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
16 Busa mga minahal kong mga kaigsoonan, ayaw kamo palingla sa inyong kaugalingon. 17 Kay ang tanan nga maayo ug hingpit nga gasa naggikan man sa Dios. Siya mao ang naghimo sa tanan nga atua sa langit nga naghatag ug kahayag dinhi sa kalibotan. Ug bisan mausab ang ilang kahayag ug mabalhin ang ilang landong, ang Dios dili gayod mausab. 18 Sumala sa iyang kabubut-on, gihimo niya kita nga iyang mga anak pinaagi sa atong pag-ila sa kamatuoran, aron molabaw kita sa tanan niyang binuhat.
Ang Pagpaminaw ug Pagtuman
19 Mga minahal ko nga kaigsoonan, timan-i ninyo kini: kinahanglan andam kita sa pagpaminaw, dili magpataka ug sulti ug dili daling masuko. 20 Kay ang kasuko sa tawo dili gayod makatabang kaniya nga mahimong matarong atubangan sa Dios. 21 Busa biyai ninyo ang tanang mahugaw ug daotan nga binuhatan. Dawata ninyo nga may pagpaubos ang pulong sa Dios nga gitisok diha sa inyong mga kasingkasing, nga mao ang makaluwas kaninyo.
22 Dili kay maminaw lang kamo sa iyang mga pulong kondili tumana ninyo kini. Kon maminaw lang kamo, ug dili motuman gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon. 23 Si bisan kinsa nga maminaw apan dili motuman sa pulong sa Dios, sama sa tawo nga nanamin, 24 ug human motan-aw sa iyang hitsura, milakaw lang dayon ug nalimtan na dayon niya kon unsay iyang hitsura. 25 Apan ang magsusi pag-ayo sa hingpit nga Kasugoan nga maoy makahatag ug kagawasan sa mga tawo, ug dili kay maminaw lang ug unya malimot ra dayon, kondili magpadayon gayod sa pagtuman niini, panalanginan sa Dios sa iyang mga ginahimo.
26 Kon may naghuna-huna nga siya relihiyoso apan walay pagpugong sa iyang dila, ang iyang relihiyon walay pulos, ug gilimbongan lamang niya ang iyang kaugalingon. 27 Alang sa Dios nga Amahan, ang relihiyon nga putli ug walay ikasaway mao ang pagtabang sa mga ilo ug sa mga biyuda sa ilang mga kalisod, ug ang paglikay sa tanang kadaotan niini nga kalibotan.
Ang Sambingay bahin sa Limbongan nga Tinugyanan
16 Nagsugilon na usab si Jesus sa iyang mga tinun-an, “May usa ka adunahan nga may sulugoon nga gitugyanan niya sa iyang mga kabtangan. Karon may nagsulti sa adunahan nga ang iyang mga kabtangan giusik-usikan lang sa iyang tinugyanan nga sulugoon. 2 Busa gipatawag niya kini ug miingon, ‘Unsa man kining akong nadunggan nga giusik-usikan mo lang kuno ang akong mga kabtangan? Maayo pa magsumadahay kita sa akong kabtangan kay pagkahuman, papahawaon ko na ikaw.’ 3 Tungod kay papahawaon na siya sa iyang agalon miingon siya sa iyang kaugalingon, ‘Unsa may akong himuon? Dili ako makahimo sa bug-at nga trabaho sama sa pagkalot ug bangag, ug maulaw usab ako nga magpakilimos. 4 Ah, nahibaloan ko na kon unsa ang akong himuon aron nga bisan ug papahawaon na ako sa akong agalon may maduolan gihapon ako nga modawat kanako didto sa ilang balay.’ 5 Ang iyang gihimo, tagsa-tagsa niyang gipatawag ang mga nakautang sa iyang agalon. Nangutana siya sa nauna, ‘Pila ang imong utang sa akong agalon?’ 6 Gitubag siya, ‘100 ka tibod nga lana sa olibo.’ Miingon ang tinugyanan kaniya, ‘Sige, ania ang imong resibo, lingkod ug isulat nga 50 lang ka tibod.’ 7 Pagkahuman nangutana siya sa ikaduha, ‘Pila ang imong utang sa akong agalon?’ Gitubag siya, ‘100 ka sakong trigo.’ ‘Sige, ania ang imong resibo, isulat nga 80 lang ka sako.’ 8 Pagkahibalo sa agalon sa iyang gihimo, gidayeg niya ang limbongan nga tinugyanan sa kaabtik niini tungod kay nakapangandam na kini alang sa iyang umaabot. Kay ang mga tawo nga mipalabi sa mga butang dinhi sa kalibotan mas abtik makig-angay sa sama kanila kaysa mga gilamdagan na sa Dios.”
9 “Busa sultihan ko kamo, gamita ninyo ang inyong bahandi dinhi sa kalibotan alang sa pakighigala, aron nga sa pag-abot sa adlaw nga mahurot na ang kalibotanon nga bahandi, dawaton nila[a] kamo didto sa puloy-anan nga wala nay kataposan.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.