Book of Common Prayer
Ang Saad sa Hari
101 Ginoo, magaawit ako mahitungod sa imong gugma ug hustisya.
Magaawit ako ug mga pagdayeg kanimo.
2 Magakinabuhi ako nga walay ikasaway.
Kanus-a ka man moanhi kanako?
Magakinabuhi ako nga walay ikasaway sa akong palasyo,
3 ug dili ko tugotan ang kadaotan.
Gikasilagan ko pag-ayo ang binuhatan sa mga tawo nga mibiya sa Dios;
dili ko gayod buhaton kanang mga butanga.
4 Molikay ako sa mga tawong daotan ug hunahuna;
dili ako moapil sa ilang kadaotan.
5 Laglagon ko si bisan kinsa nga magbutang-butang sa iyang isigka-tawo.
Tapuson ko ang kadaotan sa mga garboso ug mapahitas-on.
6 Apan pakitaan ko ug kaayo ang mga tawo dinhi sa atong dapit nga matinumanon sa Dios ug nagakinabuhi nga walay ikasaway.
Papuy-on ko sila uban kanako ug tugotan nga moalagad kanako.
7 Ang mga tawo nga limbongan ug bakakon dili makapuyo sa akong palasyo.
8 Matag adlaw laglagon ko ang tanang mga tawong daotan dinhi sa atong dapit,
aron mahanaw sila sa siyudad sa Ginoo.
Ang Mulo sa Tawong Anaa sa Kalisod
109 O Dios, nga akong ginadayeg, tubaga ang akong pagtawag kanimo.
2 Kay gibutang-butangan ako sa daotan ug limbongang mga tawo.
Nagasulti silag bakak mahitungod kanako.
3 Kanunay daotan ang ilang gipanulti batok kanako,
ug nasuko sila kanako bisan walay hinungdan.
4 Bisan nakighigala ako kanila, nakiggira sila kanako;
apan giampo ko gihapon sila.
5 Gibalosan nila akog daotan sa maayong gihimo ko kanila,
ug gibalosan nilag kasuko ang akong pagpakighigala kanila.
6 Miingon sila,[a] “Mangita kita ug daotang tawo nga mosumbong kaniya sa hukmanan.
7 Hinaut nga inighusay mogawas nga siyay sad-an.
Ug hinaut nga ang iyang pag-ampo isipon nga sala!
8 Hinaut nga dili magdugay ang iyang kinabuhi
ug ihatag na lang ngadto sa uban ang iyang katungdanan.
9 Hinaut nga mamatay na siya aron mailo ang iyang mga kabataan ug mabiyuda ang iyang asawa.
10 Hinaut nga maglatagaw na lang ang iyang mga kabataan ug magpakilimos,
ug hinaut nga abugon[b] sila gikan sa ilang gubang pinuy-anan.
11 Hinaut nga imbargohon sa iyang nautangan ang tanan niyang kabtangan,
ug hinaut nga kuhaon sa mga dumuduong ang iyang hinagoan.
12 Ug kon mamatay na siya,
hinaut nga walay malooy kaniya ug sa iyang nailo nga mga kabataan.
13 Hinaut nga mangamatay ang iyang mga kaliwat
aron malimtan na sila sa mosunod nga mga henerasyon.
14-15 Hinaut nga dili pasayloon ug dili kalimtan sa Ginoo ang sala sa iyang mga ginikanan ug mga katigulangan;
ug hinaut nga malimtan na sila sa kalibotan.
16 Kay wala gayod siyay kalooy;
gilisod-lisod hinuon niya ug gipamatay ang mga kabos, mga timawa, ug ang mga nawad-an ug paglaom.
17 Gikalipay niya ang pagtunglo sa uban—hinaut nga sa iya kini mahitabo.
Nagdumili siya sa paghatag sa iyang panalangin sa uban—hinaut nga wala usay mopanalangin kaniya.
18 Kabahin na sa iyang kinabuhi ang pagpanunglo;
daw mao na kini ang iyang kinaon,
ug midulot na kini hangtod sa iyang kabukogan.
19 Hinaut magpabilin kaniya ang tunglo. Mahisama kini sa bisti nga ginasul-ob ug bakos nga kanunay ginabakos.”
20 Ginoo, hinaut pa nga mao kana ang imong isilot sa mga nagabutang-butang ug nagasulti ug daotan mahitungod kanako.
21 Apan tabangi ako, Ginoong Dios, aron ikaw mapasidunggan.
Luwasa ako tungod sa imong kaayo ug gugma.
22 Kay kabos ako ug timawa, ug nasakit gayod ako.
23 Hinay-hinay nang nagkawala ang akong kinabuhi
sama sa landong nga mahanaw panahon sa kagabhion.
Daw sama ako sa dulon nga gipapha.
24 Wala nay kusog ang akong tuhod sa pagpinuasa.
Labihan na ako kaniwang.
25 Nahimo akong talamayon sa akong mga kaaway.
Magpanglingo sila kon ila akong makita.
26 Tabangi ako, Ginoo, nga akong Dios;
luwasa ako sumala sa imong gugma.
27 Unya mahibaloan sa akong mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas kanako.
28 Gitunglo nila ako, apan ikaw mopanalangin kanako.
Maulawan sila kon sulongon nila ako,
apan ako nga imong sulugoon maglipay.
29 Sama nga ang lawas naputos sa bisti,
hinaut nga mapuno sa kaulaw ang mga tawong nagbutang-butang kanako.
30 Pasalamatan ko gayod ang Ginoo;
dayegon ko siya atubangan sa daghang katawhan.
121 Gihimo ko ang matarong ug husto,
busa ayaw ako itugyan sa akong mga kaaway.
122 Pasaligi ako nga tabangan mo ako nga imong alagad;
ayaw itugot nga daog-daogon ako sa mga mapahitas-on.
123 Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad nga ako imong luwason.
124 Buhata sa imong alagad ang angayan alang kaniya sumala sa imong gugma,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
125 Alagad mo ako, busa hatagi ako ug panabot
aron masabtan ko ang imong mga katudloanan.
126 Ginoo, panahon na kini nga molihok ka,
kay wala na mituman ang mga tawo sa imong kasugoan.
127 Tungod kay gihigugma ko ang imong mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa lunsayng bulawan,
128 ug tungod kay gisunod ko ang tanan mong mga tulumanon,
gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.
129 Pagkaanindot gayod sa imong mga katudloanan,
busa gisunod ko kini sa tibuok kong kasingkasing.
130 Ang pagpadayag sa imong mga pulong nagahatag ug kahayag sa hunahuna sa mga tawo
ug kaalam sa mga walay alamag.
131 Nangandoy gayod ako pag-ayo sa imong mga sugo.
132 Tagda ako ug kaloy-i sama sa imong ginahimo kanunay sa mga nagahigugma kanimo.
133 Giyahi ako pinaagi sa imong pulong;
ayaw itugot nga gamhan ako sa daotan.
134 Luwasa ako sa mga nagadaog-daog kanako,
aron matuman ko ang imong mga tulumanon.
135 Ipakita ang imong kaayo kanako nga imong alagad,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
136 Gahilak ako sa hilabihan tungod kay dili gatuman ang mga tawo sa imong balaod.
137 Matarong ka, Ginoo, ug husto ang imong mga sugo.
138 Matarong ug kasaligan gayod ang mga katudloanan nga imong gihatag.
139 Nasuko gayod ako sa hilabihan kay gisalikway sa akong mga kaaway ang imong mga pulong.
140 Tinuod gayod nga kasaligan ang imong saad,
ug ako nga imong alagad nahigugma niini.
141 Bisan ubos ako ug tinamay, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.
142 Walay kataposan ang imong pagkamatarong
ug tinuod ang imong balaod.
143 Miabot kanako ang kalisod ug kasakit,
apan ang imong mga sugo naghatag kanako ug kalipay.
144 Matarong ang imong mga katudloanan sa walay kataposan.
Hatagi ako ug panabot aron padayon akong magkinabuhi.
Panalanginan Pag-usab ang Jerusalem
2 Moabot ang adlaw nga palabongon ug patahomon sa Ginoo ang mga tanom[a] sa Israel, ug ang mga abot sa yuta mahimong garbo ug dungog sa mga nangabilin na katawhan sa Israel. 3 Tawgon nga balaan ang mga nangabiling buhi sa Zion og milahutay diha sa Jerusalem.[b] 4 Pinaagi sa iyang gahom hukman ug limpyohan niya ang kahugaw sa mga kababayen-an sa Zion ug ang mga pinatyanay didtong dapita. 5 Unya maghimo ang Ginoo ug panganod nga maghatag ug ibabaw sa bukid sa Zion[c] ug sa mga nagtigom didto. Ug maghimo usab siyag nagadilaab nga kalayo nga maghatag ug kahayag sa kagabhion. Motabon kini sila sa Jerusalem sama sa usa ka lapad nga tolda. 6 Ug sama kini sa payag-payag nga magahatag ug landong gikan sa kainit sa adlaw, ug mahimong silonganan kon may bagyo ug ulan.
Usa ka Lawas kang Cristo
4 Isip binilanggo tungod sa akong pag-alagad sa Ginoo, nanghangyo ako kaninyo sa pagkinabuhi nga angay sa mga tinawag sa Dios. 2 Pagmapainubsanon kamo ug himoa nga malumo ang inyong kasingkasing. Paghigugmaay, pagpinasayloay, ug pagpailob kamo sa kakulangon sa usag usa. 3 Paningkamoti ninyo nga magpadayon ang inyong panaghiusa nga gikan sa Espiritu Santo pinaagi sa inyong maayo nga panag-uban. 4 Kay kita nga mga tumutuo usa lang ka lawas, ug may usa lang ka Espiritu Santo nga nagapuyo kanato. Usa ang atong paglaom, kay managsama man kitang tanan nga nagahulat sa iyang gisaad sa dihang gitawag niya kita. 5 May usa kita ka Ginoo, usa ka pagtuo, ug usa ka bautismo. 6 May usa lang kita ka Dios ug siya mao ang Amahan sa tanan. Siya ang nagahari, nagalihok, ug nagapuyo kanatong tanan.
7 Apan bisan usa kita ka lawas, may nagkalain-lain kita nga mga buluhaton nga gihatag ni Cristo sa tagsa-tagsa kanato sumala sa iyang pagbuot. 8 Sama sa gi-ingon sa Kasulatan:
“Sa dihang mikayab siya ngadto sa langit daghang mga binihag ang iyang gidala.
Ug gihatagan niya ug nagkalain-lain nga mga gasa ang mga tawo.”[a]
9 (Karon, unsa man ang kahulogan sa giingon nga, “Mikayab siya ngadto sa langit?” Kini nagkahulogan nga mikunsad una siya dinhi sa yuta. 10 Ug siya nga mikunsad mao usab ang mikayab sa ibabaw pa sa kalangitan[b] aron mapuno niya ang tanan.) 11 Ang uban gihimo niya nga mga apostoles, ang uban mga propeta, ang uban mga magsasangyaw sa Maayong Balita, ug ang uban mga pastor ug mga magtutudlo. 12 Gibuhat niya kini aron maandam ang mga katawhan sa Dios sa pag-alagad, ug aron motubo sila ug mahimong malig-on isip lawas ni Cristo. 13 Pinaagi niini magkahiusa kita sa pagtuo ug pag-ila sa Anak sa Dios, aron kita mahimong hamtong sa atong paggawi ug mahisama kita kang Cristo. 14 Ug kon mahitabo kini kanato, dili na unya kita mahisama sa bata nga madani sa nagkalain-laing mga pagpanudlo sa mga tawo nga nagalimbong ug nagatuis sa kamatuoran. 15 Magsugilon hinuon kita sa kamatuoran uban sa gugma, aron mahisama kita kang Cristo nga atong pangulo. 16 Pinaagi sa iyang pagdumala, ang tibuok nga lawas nga mao ang mga tumutuo nagakahiusa, ug ang kada bahin niini nga nagkadugtong nagatinabangay. Ug kon husto ang gibuhat sa kada bahin tungod sa gugma sa usag usa, ang tibuok nga lawas mag-tubo ug malig-on.
Giayo ni Jesus ang Duha ka Tawong Gigamhan sa mga Daotang Espiritu
(Mar. 5:1-20; Luc. 8:26-39)
28 Sa pag-abot nila sa tabok sa lanaw, sa dapit sa mga Gadarenhon,[a] gisugat si Jesus sa duha ka tawo nga migawas gikan sa mga langub nga lubnganan. Kining duha ka tawo gigamhan sa mga daotang espiritu. Bangis sila kaayo, busa nahadlok ang mga tawo nga moagi didto. 29 Sa pagkakita nila kang Jesus misinggit sila, “Ikaw nga Anak sa Dios, unsay imong labot kanamo? Mianhi ka ba dinhi aron silotan kami bisag dili pa panahon?” 30 Didto sa unahan may daghang baboy nga nangungad. 31 Nagpakilooy ang mga daotang espiritu nga nagaingon, “Kon abugon mo man gayod kami, tugoti na lang kami nga mosulod didto sa mga baboy.” 32 Miingon si Jesus kanila, “Sige, lakaw!” Busa nanggawas sila gikan sa duha ka tawo ug misulod sa mga baboy. Unya mihaguros ang mga baboy ug dagan sa pangpang, ngadto sa tubig ug nangalumos.
33 Nanagan ang mga nagaatiman sa mga baboy paingon sa lungsod ug nanugilon kon unsa ang nahitabo sa mga baboy ug sa duha ka tawo nga gigamhan sa mga daotang espiritu. 34 Busa ang tanang mga tawo sa lungsod nangadto kang Jesus ug nagpakilooy nga mobiya siya sa ilang dapit.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.