Book of Common Prayer
Pag-ampo alang sa Kaayohan sa Nasod
85 Ginoo, gipakita mo ang imong kaayo sa imong yuta;
gibalik mo ang maayong kahimtang sa mga kaliwat ni Jacob.[a]
2 Gipasaylo mo ang kalapasan sa imong katawhan;
gikuha mo ang tanan namong mga sala.
3 Giwagtang mo ang imong labihang kasuko kanamo.
4 O Dios nga among manluluwas, ibalik kanamo ang among maayong kahimtang.
Ayaw na ug kasuko kanamo.
5 Dili na ba gayod mawala ang imong kasuko kanamo hangtod sa kahangtoran?
6 Dili mo na ba ibalik ang among maayong kahimtang aron maglipay kami diha kanimo?
7 Ginoo, ipakita kanamo ang imong gugma ug luwasa kami.
8 Pamation ko ang isulti sa Ginoong Dios,
kay nagsaad siya ug maayong kahimtang kanato nga iyang matinumanong katawhan;
kana kon dili kita mobalik sa atong mga binuang.
9 Tinuod gayod nga luwason niya ang mga nagatahod kaniya aron magpabilin ang iyang gamhanang presensya sa atong yuta.
10 Ang gugma ug ang pagkamaunongon mag-uban,
ug mao usab ang pagkamatarong ug ang pakigdait.
11 Nakita sa Dios ang pagkamatinumanon sa tawo dinhi sa yuta,
ug gikan sa langit gipadayag sa Dios ang iyang pagkamatarong.
12 Sigurado nga panalanginan kita sa Ginoo,
ug modaghan ang abot sa atong yuta.
13 Ang pagkamatarong sama sa tigbalita nga mouna sa Ginoo ug moandam sa iyang agianan.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
86 Ginoo, pamatia ug tubaga ang akong pag-ampo kay ako kabos ug timawa.
2 Tipigi ang akong kinabuhi kay ako diosnon.
Ikaw ang akong Dios;
luwasa ako nga imong alagad nga nagasalig kanimo.
3 Kaloy-i ako, Ginoo,
kay tibuok adlaw akong nagapanawag kanimo.
4 Lipaya ako nga imong alagad, Ginoo,
kay kanimo ako nagaampo.
5 Tinuod nga ikaw maayo ug mapinasayloon,
ug puno ka sa paghigugma sa tanang nagapanawag kanimo.
6 Pamatia ang akong pag-ampo, Ginoo;
pamatia ang akong pagpakilooy kanimo.
7 Nagatawag ako kanimo sa panahon sa kalisod kay tubagon mo man ako.
8 Walay dios nga sama kanimo, Ginoo;
walay bisan kinsa nga makahimo sa imong gipanghimo.
9 Ang tanang nasod nga imong gihimo mosimba kanimo,
ug dayegon ka nila.
10 Kay ikaw gamhanan, ug katingalahan ang imong mga buhat;
ikaw lang ang Dios.
11 Tudloi ako, Ginoo, sa imong pamaagi,
ug tumanon ko kini nga matinud-anon kanimo.[b]
Tabangi ako nga mahimong matinud-anon sa akong pagtahod kanimo.
12 Ginoo nga akong Dios,
dayegon ko ikaw sa tibuok kong kasingkasing.
Dayegon ko ikaw sa walay kataposan.
13 Kay dako ang imong gugma kanako;
giluwas mo ako sa kamatayon.
14 O Dios, gisulong ako sa grupo sa garboso nga mga tawo aron sa pagpatay kanako.
Mga bangis sila ug wala makaila kanimo.
15 Apan ikaw, Ginoo, may kahangawa ug maloloy-on nga Dios.
Mahigugmaon ikaw ug matinud-anon, ug dili daling masuko.
16 Tagda ako ug kaloy-i;
hatagi ako sa imong kusog ug luwasa ako nga imong alagad.
17 Hatagi ako ug timailhan sa imong kaayo aron makita kini sa akong mga kaaway ug maulawan sila.
Kay ikaw, Ginoo, ang nagatabang ug nagalipay kanako.
Ang Dios Atong Tigpanalipod
91 Si bisan kinsa nga mangayo sa pagpanalipod sa Labing Halangdong Dios nga Makagagahom, panalipdan niya.
2 Makaingon siya[a] sa Ginoo, “Ikaw ang akong tigpanalipod ug lig-ong tagoanan.
Ikaw ang akong Dios nga ginasaligan.”
3 Luwason ka gayod niya gikan sa mga lit-ag ug sa makapatay nga mga balatian.
4 Panalipdan ka niya sama sa usa ka langgam nga nagapanalipod sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako.
Sa iyang pagkamatinumanon, panalipdan ka niya ug labanan.
5-6 Dili ka angayng mahadlok sa mga makalilisang nga mga panghitabo, sa mga motakboy nga mga balatian, ug sa mga katalagman nga moabot—sa gabii man o sa adlaw.
7 Bisan linibo pa ka mga tawo ang mangamatay sa imong palibot, ikaw dili maunsa.
8 Makita mo na lang kon unsaon pagsilot ang daotang mga tawo.
9 Tungod kay gihimo mo mang dalangpanan ang Ginoo, ang Labing Halangdong Dios nga akong tigpanalipod,
10 walay kalamidad o katalagman nga moabot kanimo o sa imong panimalay.
11 Kay sugoon sa Dios ang iyang mga anghel sa pagbantay kanimo bisan asa ka moadto.
12 Sakwaton ka nila aron dili masamad ang imong tiil sa mga bato.[b]
13 Tumban mo ang mga liyon ug ang malala nga mga bitin.
14 Miingon ang Dios, “Luwason ko ug panalipdan ang nagahigugma ug nagaila kanako.
15 Kon motawag siya kanako, tubagon ko siya;
kon anaa siya sa kalisod, ubanan ko siya;
luwason ko siya ug pasidunggan.
16 Hatagan ko siyag taas nga kinabuhi,
ug ipakita ko kaniya kon unsaon ko siya pagluwas.”
Awit sa Pagdayeg
92 Ginoo nga Labing Halangdong Dios, maayo gayod ang paghatag ug mga pagpasalamat ug ang pag-awit ug mga pagdayeg kanimo.
2 Maayo gayod ang pagsugilon sa imong gugma ug pagkamatinumanon adlaw ug gabii,
3 nga dinuyogan sa mga instrumento nga may mga kuwerdas.
4 Kay gilipay mo ako, Ginoo, pinaagi sa imong katingalahang mga buhat.
Tungod sa imong gipanghimo nagaawit ako sa kalipay.
5 Pagkakatingalahan sa imong gipangbuhat, Ginoo!
Dili gayod matugkad ang imong panghunahuna.
6 Dili masabtan sa mga buang-buang o sa mga hungog,
7 nga bisan miuswag ang mga daotan sama sa labong nga mga sagbot nga nagatubo, laglagon sila sa walay kataposan.
8 Apan ikaw, Ginoo, labaw sa tanan sa walay kataposan.
9 Sigurado gayod nga ang tanan mong mga daotang mga kaaway magkatibulaag ug mangamatay.
10 Gihatagan mo akog kusog nga sama sa kusog sa torong baka,
ug gihatagan mo akog kalipay.[c]
11 Nadungog ug nakita ko mismo ang kapildihan sa akong daotang mga kaaway.
12 Ang mga matarong magmabungahon sama sa mga palma,
ug molig-on sila sama sa mga kahoyng sedro sa Lebanon.
13 Daw mga kahoy sila nga gitanom diha sa templo sa Ginoo nga atong Dios,
nga molambo
14 ug mamunga gihapon bisan ug tigulang na,
ug magpabilin sa gihapon ang iyang kalunhaw ug kalig-on.
15 Nagapakita lang kini nga matarong ang Ginoo nga akong salipdanan nga bato;
wala gayoy ikasaway diha kaniya.
Ang Pag-ampo ni Hana
2 Unya nagaampo si Hana nga nagaingon:
“Nagakalipay ug nagadayeg ako sa Ginoo
kay tungod sa iyang gihimo nawala ang akong kaulawan.
Gikataw-an ko karon ang akong mga kaaway.
Nagakalipay ako sa pagluwas mo kanako.
2 Wala gayoy balaan nga sama sa Ginoo.
Wala gayoy sama kaniya.
Wala gayoy salipdanan nga bato nga sama sa atong Dios.
3 Undangi na ninyo ang pagkamapasigarbohon ug pagkamapahitas-on kay ang Ginoo Dios nga nahibalo sa tanan, ug ginatimbang-timbang niya ang mga binuhatan sa tawo.
4 Nangapukan na ang mga gamhanan, apan ang mga maluya nangalig-on.
5 Ang mga haruhay kaniadto nagapasuhol na karon aron lang makakaon.
Apan ang mga gutom kaniadto haruhay na karon.
Ang baog kaniadto karon daghan na ug anak.
Apan ang daghan ug mga anak kaniadto nagainusara na karon.
6 Ang Ginoo ang nagakuha ug nagahatag sa kinabuhi sa tawo.
Siya ang nagabutang kanila didto sa dapit sa mga patay ug ang nagakuha kanila gikan didto.
7 Gihimo niyang kabos ang uban, ug ang uban gihimong adunahan.
Gipaubos niya ang uban, ug ang uban iyang gipasidunggan.
8 Gihaw-as niya ang mga kabos sa ilang kawalad-on
ug gipalingkod niya sila uban sa mga halangdon ug gihatagag kadungganan.
Siya ang tag-iya sa patukoranan diin gipahimutang ang kalibotan.
9 Gibantayan niya ang iyang matinumanong katawhan, apan ang mga daotan iyang laglagon.
Walay tawo nga magmadaogon pinaagi sa iyang kaugalingong katakos.
10 Laglagon niya ang nagasupak kaniya.
Ipadalogdog niya ang langit batok kanila.[a]
Ang Ginoo ang magahukom sa tibuok kalibotan.[b]
Tungod kaniya mahimong gamhanan ug magmadaogon ang iyang pinili nga hari.”
Patay Kamo Kaniadto, Apan Karon Buhi na
2 Patay kamo kaniadto sa atubangan sa Dios tungod sa inyong mga kalapasan ug kasal-anan. 2 Gisunod ninyo ang daotan nga kinaiya sa mga tawo niining kalibotana. Kaniadto, sakop kamo ni Satanas nga mao ang hari sa mga espiritu nga nagagahom dinhi sa kalibotan. Ug siya usab ang espiritu nga nagagahom sa mga tawo nga masinupakon sa Dios. 3 Kaniadto, sama usab kita kanila; nagkinabuhi kita sumala sa atong tawhanon nga kinaiya. Ang tinguha sa atong hunahuna ug sa atong lawas mao lang ang atong gisunod. Ug niadto nga kahimtang nato, malakip unta kita kanilang tanan nga angay silotan.
4 Apan maluloy-on gayod ang Dios, ug dako ang iyang paghigugma kanato. 5 Bisan patay kita sa iyang atubangan tungod sa atong mga sala, gibuhi niya kita uban kang Cristo. (Busa pinaagi sa grasya sa Dios naluwas kita.) 6 Ug tungod sa atong pagkahiusa kang Cristo Jesus gibanhaw kita uban kaniya ug maghari uban kaniya sa langitnon nga gingharian. 7 Gibuhat niya kini aron ikapakita sa tanan, sa umaabot nga mga adlaw, ang dili matupngan nga grasya ug kaayo nga iyang gihatag kanato pinaagi kang Cristo Jesus. 8-9 Kay tungod sa grasya sa Dios naluwas kamo pinaagi sa inyong pagtuo kang Jesu-Cristo. Kini gasa gikan sa Dios ug dili pinasikad sa inyong mga binuhatan, busa wala gayoy makapasigarbo. 10 Gibuhat kita sa Dios; ug sa atong pagkahiusa kang Cristo Jesus gihatagan niya kita ug bag-o nga kinabuhi, aron mahimo nato ang maayo nga mga buhat. Sukad pa kaniadto mao kini ang giplano sa Dios nga atong pagabuhaton.
22 Sa adlaw sa paghukom daghan unya ang moingon kanako, ‘Ginoo, dili ba sa imong ngalan gisugilon namo ang imong pulong, giabog ang mga daotang espiritu, ug gibuhat ang daghang mga milagro?’ 23 Unya moingon ako kanila, ‘Wala ako makaila kaninyo. Palayo kamo kanako, kamo nga nagabuhat ug daotan!’ ”
Ang Sambingay bahin sa Duha ka Tawo nga Nagpatukod ug Balay
(Luc. 6:47-49)
24 “Busa si bisan kinsa nga nagapaminaw ug nagatuman sa akong mga pagtulon-an, sama siya sa tawong maalam nga nagpatukod sa iyang balay diha sa pundasyon nga bato. 25 Bisag moulan ug kusog ug mobaha, ug kuso-kusohon sa kusog nga hangin ang iyang balay, dili kini maguba tungod kay gipatukod kini diha sa malig-on nga pundasyon. 26 Apan ang tawo nga nagapaminaw sa akong mga pagtulon-an, ug wala nagatuman niini, sama siya sa tawo nga buang-buang nga nagpatukod sa iyang balay diha sa balas. 27 Ug kon moulan ug kusog ug mobaha, ug kuso-kusohon sa kusog nga hangin ang iyang balay, matumba kini, ug mabungkag.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.