Book of Common Prayer
33 Gihimong disyerto sa Ginoo ang mga kasubaan,
ug gipamad-an niya ang mga tuboran.
34 Gihimo niyang walay pulos ang maayo nga yuta,
tungod sa pagkadaotan sa mga namuyo niini.
35 Gihimo niyang katubigan ang disyerto,
ug gihimo niyang mga tuboran ang mga malang yuta.
36 Gipapuyo niya didto ang gipanggutom
ug nagtukod sila ug siyudad nga ilang puy-an.
37 Nagpugas sila sa kaumahan ug nagtanom ug ubas,
ug abunda ang ilang mga abot.
38 Gipanalanginan sila sa Dios, ug midaghan sila pag-ayo.
Bisan ang ilang mga mananap misanay usab.
39 Tungod sa pagpangdaog-daog, kasakit, ug kasubo,
migamay ang ilang gidaghanon ug naulawan sila.
40 Gipakita sa Dios ang iyang kasuko sa mga nangdaog-daog kanila pinaagi sa pagpahisalaag kanila sa disyerto nga walay mga dalan.
41 Apan gihaw-as niya ang mga kabos gikan sa ilang mga pag-antos,
ug gihimo niyang sama kadaghan sa panon sa mga hayop ang ilang mga pamilya.
42 Nakita kini sa mga matarong ug nalipay sila,
apan ang tanang mga daotan wala gayoy ikasulti.
43 Hinaut nga mamalandong niining mga butanga ang mga maalamon,
ug ilhon nila ang dakong gugma sa Ginoo.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
(Salmo 57:7-11; 60:5-12)
108 O Dios, nagasalig gayod ako kanimo.
Awitan ko ikaw ug mga pagdayeg sa tibuok kong kasingkasing.
2 Momata ako samtang nagabanagbanag pa,
ug andamon ko ang akong mga instrumento nga may mga kuwerdas sa pagdayeg kanimo.
3 Ginoo, dayegon ko ikaw taliwala sa kanasoran.
Awitan ko ikaw taliwala sa mga katawhan.
4 Kay ang imong gugma ug pagkamatinumanon dili gayod masukod;
mas taas pa kini sa kalangitan.
5 Ipakita, O Dios, ang imong pagkagamhanan diha sa kalangitan ug sa tibuok kalibotan.
6 Luwasa kami pinaagi sa imong gahom.
Tubaga ang akong pag-ampo aron maluwas kami nga imong mga hinigugma.
7 O Dios, miingon ka didto sa imong templo,
“Modaog ako. Bahin-bahinon ko ang Shekem ug ang Kapatagan sa Sucot, ug ipanghatag sa akong katawhan.
8 Akoa ang Gilead ingon man ang Manase.
Ang Efraim mao ang akong tigpanalipod[a] ug ang Juda mao ang akong tigdumala.[b]
9 Ang Moab akong sulugoon[c] ug ang Edom akong gipanag-iyahan.[d]
Mosinggit ako sa kadaogan batok sa Filistia.”
10 Kinsa ang modala kanako sa Edom
ug sa siyudad niini nga nalibotan sa mga paril?
11 Dili ba ikaw, O Dios, nga nagsalikway kanamo ug wala na mouban sa among mga sundalo?
12 Tabangi kami batok sa among mga kaaway, kay walay pulos ang tabang sa tawo.
13 Modaog kami pinaagi sa imong tabang, O Dios, kay laglagon mo ang among mga kaaway.
Ang Awit sa Pagdayeg
33 Kamong mga nagkinabuhing matarong,
pagmaya kamo tungod sa gihimo sa Ginoo kaninyo!
Angay gayod ninyo siya nga dayegon!
2 Dayega ninyo ang Ginoo inubanan sa tugtog sa harpa.
Tukari ninyo ang Ginoo ginamit ang uban pang mga instrumento nga may mga kuwerdas.
3 Awiti ninyo siya ug bag-ong awit;
gamita ang inyong kahanas sa pagtukar ug panghugyaw kamo sa kalipay.
4 Kay ang pulong sa Ginoo tinuod,
ug kasaligan ang tanan niyang gihimo.
5 Gihigugma sa Ginoo ang katarong ug hustisya.[a]
Makita sa tibuok kalibotan ang iyang gugma.
6 Pinaagi sa pulong sa Ginoo, nahimo ang kalangitan:
ang adlaw, ang bulan, ug ang mga bitoon.
7 Gitigom niya ang tubig sa dagat nga daw gisulod kini sa usa ka dakong pundohanan.
8 Ang tanang mga tawo sa kalibotan angay nga motahod sa Ginoo.
9 Kay sa pagsulti niya, nabuhat ang kalibotan.
Nagmando siya ug nahimo ang tanan.
10 Babagan sa Ginoo ang mga plano sa mga nasod.
Dili niya itugot nga magmalampuson ang ilang mga katuyoan.
11 Apan ang iyang mga plano magpadayon sa walay kataposan;
ang iyang mga katuyoan magpabilin hangtod sa kahangtoran.
12 Bulahan ang nasod nga ang ilang Dios mao ang Ginoo.
Bulahan ang katawhan nga gipili sa Ginoo nga mahimong iya.
13 Gikan sa langit, nagadungaw ang Ginoo,
ug makita niya ang tanang mga tawo.
14 Gikan sa iyang gipuy-an ginatan-aw niya ang tanang nagapuyo sa kalibotan.
15 Siya ang naghatag sa hunahuna sa tanang mga tawo,
ug nahibaloan niya ang tanan nilang ginahimo.
16 Ang usa ka hari dili magmadaogon sa gira tungod lang sa kadaghan sa iyang mga sundalo.
Ang usa ka sundalo dili makalingkawas sa gira tungod lang sa iyang pagkakusgan.
17 Ang mga kabayo dili kasigurohan nga makapadaog sa gira.
Ang ilang pagkakusgan dili makaluwas.
18 Nagabantay ang Ginoo sa mga nagatahod kaniya,
ug sa mga nagasalig sa iyang gugma.
19 Siya ang nagaluwas kanila gikan sa kamatayon ug nagatipig sa ilang mga kinabuhi sa panahon sa tinggutom.
20 Nagalaom kita sa Ginoo.
Siya ang motabang ug manalipod kanato.[b]
21 Nagalipay kita tungod kaniya kay nagasalig kita kaniya nga balaang Dios.[c]
22 Ginoo, hinaut nga ang imong gugma magpabilin kanamo kay nagasalig kami kanimo.
17 “Pamati! Maghimo akog bag-ong langit ug bag-ong yuta. Ang daang langit ug yuta dili na hinumdoman pa. 18 Busa paglipay kamo ug pagsadya sa walay kataposan tungod sa akong gibuhat. Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipay sa mga tawo, ug ang iyang katawhan magahatag usab ug kalipay. 19 Malipay ako tungod sa Jerusalem ug sa iyang katawhan. Dili na madunggan ang panaghilak o ang pagpakitabang didto. 20 Wala na didtoy mamatay nga masuso pa ug walay hamtong nga mamatay nga wala makapahimulos pag-ayo sa iyang kinabuhi. Ang mamatay nga nagpanuigon ug 100 isipon pa nga batan-on, ug ang mamatay nga dili makaabot ug 100 isipon nga akong tinunglo. 21 Nianang panahona magtukod ang akong katawhan ug mga balay ug puy-an nila kini. Magtanom silag mga ubas ug kan-on nila ang mga bunga niini. 22 Dili na ang ilang mga kaaway ang magpahimulos sa ilang mga balay ug mga tanom. Kay maingon nga mabuhi sa taas nga panahon ang kahoy, mabuhi usab sa samang gidugayon ang akong katawhan, ug makapahimulos gayod sila sa ilang mga hinagoan. 23 Dili mausik ang ilang paghago ni ang ilang mga anak madaldal sa kaalaotan. Kay sila katawhan nga gipanalanginan sa Ginoo apil ang ilang mga kaliwat. 24 Sa dili pa sila makapangayo o samtang nagapangayo pa lang sila, tubagon ko na sila. 25 Magsalo sa pagpangaon ang bangis nga iro[a] ug karnero. Ang liyon mokaon ug dagami sama sa baka. Ug abog na ang kaonon sa halas.[b] Dili sila manghilabot o magpasakit didto sa akong balaan nga bukid. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
14 “Bulahan ang nagahinlo sa ilang mga bisti[a] tungod kay tugotan sila nga mosulod sa mga pultahan sa siyudad ug mokaon sa bunga sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi. 15 Apan mahibilin sa gawas ang daotang mga tawo,[b] ang mga salamangkiro, ang mga nakighilawas gawas sa kaminyoon, ang mga mamumuno, ang mga nagasimba sa mga dios-dios ug ang tanang mga bakakon.
16 “Ako, si Jesus, nagsugo sa akong anghel aron isugilon kanimo kini nga mga hitabo alang sa mga tumutuo sa Dios sa nagkalain-lain nga mga lugar. Kaliwat ako ni David ug ako ang mahayag nga kabugwason.”
17 Miingon ang Espiritu Santo ug ang babaye nga kaslonon, “Dali!” Ug ang tanan nga naminaw moingon usab nga, “Dali!” Si bisan kinsa nga giuhaw ug gustong moinom moduol ug modawat sa tubig nga nagahatag ug kinabuhi. Wala kini bayad.
Ang Kataposang mga Pulong ni Juan
18 Ako, si Juan, nagapasidaan gayod sa matag usa nga naminaw sa mga panagna nga gisulat dinhi. Si bisan kinsa nga magdugang sa mga gisulat dinhi, idugang usab sa Dios sa iyang silot ang mga katalagman nga nakasulat dinhi niining libro. 19 Ug ang magkuha sa mga panagna nga gisulat dinhi niini, kuhaon sa Dios ang iyang bahin sa bunga sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi, ug dili siya pasudlon didto sa Balaan nga Siyudad, nga gipanghisgotan dinhi niini nga libro.
20 Si Jesus mao ang nagapamatuod sa tanan nga nakasulat dinhi. Miingon siya, “Tinuod gayod nga hapit na ako mobalik.” Miingon usab ako, “Hinaut pa. Ginoong Dios, balik na.”
21 Hinaut nga tanan kamo [nga mga katawhan sa Dios] panalanginan ni Ginoong Jesus.
Ang Sambingay bahin sa Sulugoon nga Dili Mopasaylo
21 Miduol si Pedro kang Jesus ug nangutana, “Ginoo, kon ang akong igsoon[a] kanunay lang makasala kanako, kapila ko ba gayod siya pasayloon? Makapito ba?”
22 Mitubag si Jesus kaniya, “Dili lang kapito, kondili ka-77.[b] 23 Kay ang paghari sa Dios sama sa usa ka hari nga naghusay sa mga utang sa iyang mga sulugoon. 24 Samtang naghusay siya sa ilang mga utang, gidala kaniya ang sulugoon nga nakautang kaniya ug minilyon. 25 Tungod kay dili siya makabayad nagsugo ang hari nga ibaligya siya isip ulipon lakip ang iyang asawa ug ang iyang mga anak. Ug ibaligya usab ang tanan niyang kabtangan aron mabayran niya ang iyang utang. 26 Ang sulugoon miluhod atubangan sa hari ug nagpakilooy nga miingon, ‘Pasensyahi lang una ako kay bayran ko ra ikaw sa tanan!’ 27 Nalooy ang hari kaniya, busa gipasaylo siya ug wala na pabayara sa iyang utang, ug gipapauli siya.”
28 “Sa pag-uli niadtong sulugoon natagboan niya ang iyang isigka-sulugoon nga nakautang kaniya ug gamay ra kaayo. Gilabnot niya kini, gituok, ug giingnan, ‘Bayri ako sa imong utang!’ 29 Miluhod ang iyang kauban nga sulugoon ug nagpakilooy kaniya, ‘Pasensyahi lang una ako kay bayran ko ra ikaw!’ 30 Apan wala gayod siya mosugot. Gipapriso hinuon niya kadto nga sulugoon hangtod nga kini makabayad. 31 Pagkakita niadto sa uban nga mga sulugoon nasubo kaayo sila, busa miadto sila sa ilang hari ug gisulti ang nahitabo. 32 Gipatawag sa hari ang sulugoon ug giingnan, ‘Labihan ka kadaotan nga sulugoon. Gipasaylo ko ikaw sa imong utang kanako tungod kay nagpakilooy ka. 33 Ngano bang wala mo kaloy-i ang imong isigka-sulugoon ingon nga ako nalooy kanimo?’ 34 Nasuko gayod ang hari kaniya. Gipapriso niya kini aron nga masilotan hangtod mabayran ang tanan niyang utang.” 35 Unya miingon si Jesus kanila, “Mao usab kini ang buhaton kaninyo sa akong Amahan nga langitnon kon dili kamo makapasaylo sa inyong isigka-tawo sa kinasingkasing gayod.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.