Book of Common Prayer
Ang Saad sa Hari
101 Ginoo, magaawit ako mahitungod sa imong gugma ug hustisya.
Magaawit ako ug mga pagdayeg kanimo.
2 Magakinabuhi ako nga walay ikasaway.
Kanus-a ka man moanhi kanako?
Magakinabuhi ako nga walay ikasaway sa akong palasyo,
3 ug dili ko tugotan ang kadaotan.
Gikasilagan ko pag-ayo ang binuhatan sa mga tawo nga mibiya sa Dios;
dili ko gayod buhaton kanang mga butanga.
4 Molikay ako sa mga tawong daotan ug hunahuna;
dili ako moapil sa ilang kadaotan.
5 Laglagon ko si bisan kinsa nga magbutang-butang sa iyang isigka-tawo.
Tapuson ko ang kadaotan sa mga garboso ug mapahitas-on.
6 Apan pakitaan ko ug kaayo ang mga tawo dinhi sa atong dapit nga matinumanon sa Dios ug nagakinabuhi nga walay ikasaway.
Papuy-on ko sila uban kanako ug tugotan nga moalagad kanako.
7 Ang mga tawo nga limbongan ug bakakon dili makapuyo sa akong palasyo.
8 Matag adlaw laglagon ko ang tanang mga tawong daotan dinhi sa atong dapit,
aron mahanaw sila sa siyudad sa Ginoo.
Ang Mulo sa Tawong Anaa sa Kalisod
109 O Dios, nga akong ginadayeg, tubaga ang akong pagtawag kanimo.
2 Kay gibutang-butangan ako sa daotan ug limbongang mga tawo.
Nagasulti silag bakak mahitungod kanako.
3 Kanunay daotan ang ilang gipanulti batok kanako,
ug nasuko sila kanako bisan walay hinungdan.
4 Bisan nakighigala ako kanila, nakiggira sila kanako;
apan giampo ko gihapon sila.
5 Gibalosan nila akog daotan sa maayong gihimo ko kanila,
ug gibalosan nilag kasuko ang akong pagpakighigala kanila.
6 Miingon sila,[a] “Mangita kita ug daotang tawo nga mosumbong kaniya sa hukmanan.
7 Hinaut nga inighusay mogawas nga siyay sad-an.
Ug hinaut nga ang iyang pag-ampo isipon nga sala!
8 Hinaut nga dili magdugay ang iyang kinabuhi
ug ihatag na lang ngadto sa uban ang iyang katungdanan.
9 Hinaut nga mamatay na siya aron mailo ang iyang mga kabataan ug mabiyuda ang iyang asawa.
10 Hinaut nga maglatagaw na lang ang iyang mga kabataan ug magpakilimos,
ug hinaut nga abugon[b] sila gikan sa ilang gubang pinuy-anan.
11 Hinaut nga imbargohon sa iyang nautangan ang tanan niyang kabtangan,
ug hinaut nga kuhaon sa mga dumuduong ang iyang hinagoan.
12 Ug kon mamatay na siya,
hinaut nga walay malooy kaniya ug sa iyang nailo nga mga kabataan.
13 Hinaut nga mangamatay ang iyang mga kaliwat
aron malimtan na sila sa mosunod nga mga henerasyon.
14-15 Hinaut nga dili pasayloon ug dili kalimtan sa Ginoo ang sala sa iyang mga ginikanan ug mga katigulangan;
ug hinaut nga malimtan na sila sa kalibotan.
16 Kay wala gayod siyay kalooy;
gilisod-lisod hinuon niya ug gipamatay ang mga kabos, mga timawa, ug ang mga nawad-an ug paglaom.
17 Gikalipay niya ang pagtunglo sa uban—hinaut nga sa iya kini mahitabo.
Nagdumili siya sa paghatag sa iyang panalangin sa uban—hinaut nga wala usay mopanalangin kaniya.
18 Kabahin na sa iyang kinabuhi ang pagpanunglo;
daw mao na kini ang iyang kinaon,
ug midulot na kini hangtod sa iyang kabukogan.
19 Hinaut magpabilin kaniya ang tunglo. Mahisama kini sa bisti nga ginasul-ob ug bakos nga kanunay ginabakos.”
20 Ginoo, hinaut pa nga mao kana ang imong isilot sa mga nagabutang-butang ug nagasulti ug daotan mahitungod kanako.
21 Apan tabangi ako, Ginoong Dios, aron ikaw mapasidunggan.
Luwasa ako tungod sa imong kaayo ug gugma.
22 Kay kabos ako ug timawa, ug nasakit gayod ako.
23 Hinay-hinay nang nagkawala ang akong kinabuhi
sama sa landong nga mahanaw panahon sa kagabhion.
Daw sama ako sa dulon nga gipapha.
24 Wala nay kusog ang akong tuhod sa pagpinuasa.
Labihan na ako kaniwang.
25 Nahimo akong talamayon sa akong mga kaaway.
Magpanglingo sila kon ila akong makita.
26 Tabangi ako, Ginoo, nga akong Dios;
luwasa ako sumala sa imong gugma.
27 Unya mahibaloan sa akong mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas kanako.
28 Gitunglo nila ako, apan ikaw mopanalangin kanako.
Maulawan sila kon sulongon nila ako,
apan ako nga imong sulugoon maglipay.
29 Sama nga ang lawas naputos sa bisti,
hinaut nga mapuno sa kaulaw ang mga tawong nagbutang-butang kanako.
30 Pasalamatan ko gayod ang Ginoo;
dayegon ko siya atubangan sa daghang katawhan.
121 Gihimo ko ang matarong ug husto,
busa ayaw ako itugyan sa akong mga kaaway.
122 Pasaligi ako nga tabangan mo ako nga imong alagad;
ayaw itugot nga daog-daogon ako sa mga mapahitas-on.
123 Mingitngit na ang akong panan-aw ug hinulat sa imong saad nga ako imong luwason.
124 Buhata sa imong alagad ang angayan alang kaniya sumala sa imong gugma,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
125 Alagad mo ako, busa hatagi ako ug panabot
aron masabtan ko ang imong mga katudloanan.
126 Ginoo, panahon na kini nga molihok ka,
kay wala na mituman ang mga tawo sa imong kasugoan.
127 Tungod kay gihigugma ko ang imong mga sugo labaw pa sa bulawan, bisan pa sa lunsayng bulawan,
128 ug tungod kay gisunod ko ang tanan mong mga tulumanon,
gikapungtan ko ang tanang daotang buhat.
129 Pagkaanindot gayod sa imong mga katudloanan,
busa gisunod ko kini sa tibuok kong kasingkasing.
130 Ang pagpadayag sa imong mga pulong nagahatag ug kahayag sa hunahuna sa mga tawo
ug kaalam sa mga walay alamag.
131 Nangandoy gayod ako pag-ayo sa imong mga sugo.
132 Tagda ako ug kaloy-i sama sa imong ginahimo kanunay sa mga nagahigugma kanimo.
133 Giyahi ako pinaagi sa imong pulong;
ayaw itugot nga gamhan ako sa daotan.
134 Luwasa ako sa mga nagadaog-daog kanako,
aron matuman ko ang imong mga tulumanon.
135 Ipakita ang imong kaayo kanako nga imong alagad,
ug tudloi ako sa imong mga tulumanon.
136 Gahilak ako sa hilabihan tungod kay dili gatuman ang mga tawo sa imong balaod.
137 Matarong ka, Ginoo, ug husto ang imong mga sugo.
138 Matarong ug kasaligan gayod ang mga katudloanan nga imong gihatag.
139 Nasuko gayod ako sa hilabihan kay gisalikway sa akong mga kaaway ang imong mga pulong.
140 Tinuod gayod nga kasaligan ang imong saad,
ug ako nga imong alagad nahigugma niini.
141 Bisan ubos ako ug tinamay, wala ko kalimti ang imong mga tulumanon.
142 Walay kataposan ang imong pagkamatarong
ug tinuod ang imong balaod.
143 Miabot kanako ang kalisod ug kasakit,
apan ang imong mga sugo naghatag kanako ug kalipay.
144 Matarong ang imong mga katudloanan sa walay kataposan.
Hatagi ako ug panabot aron padayon akong magkinabuhi.
Ang Bag-ong Jerusalem
9 Unya, miduol kanako ang usa niadtong pito ka anghel nga nagdalag mga yahong nga gisudlan sa pito ka kataposan nga mga katalagman. Miingon siya, “Dali, ipakita ko kanimo ang babaye nga pangasaw-onon sa Karnero.” 10 Unya gigamhan ako sa Espiritu Santo ug gidala sa anghel sa kinatumyan sa taas kaayong bukid. Ug gipakita niya kanako ang Jerusalem, ang Balaan nga Siyudad, nga gipakanaog sa Dios gikan sa langit. 11 Silaw kining tan-awon tungod sa gahom sa Dios, ug migilak sama sa mahalong bato nga haspe, nga sama katin-aw sa kristal. 12 Gilibotan ang siyudad sa taas ug lig-on nga paril, nga adunay 12 ka pultahan, ug sa matag pultahan may usa ka anghel nga nagabantay. Nakasulat usab didto sa mga pultahan ang mga ngalan sa 12 ka tribo sa Israel. 13 May tulo ka pultahan sa matag kilid sa paril: tulo sa sidlakan, tulo sa amihan, tulo sa habagatan ug tulo sa kasadpan. 14 Ang paril sa siyudad gipatindog sa 12 ka patukoranan nga gisulatan sa mga ngalan sa 12 ka mga apostoles sa Karnero.
15 Ang anghel nga nagsulti kanako adunay dala nga sukdanan nga bulawan aron isukod sa siyudad lakip ang iyang mga pultahan ug ang iyang mga paril. 16 Kwadrado gayod ang siyudad, managsama ang iyang katas-on ug ang iyang gilapdon. Gisukod sa anghel ang siyudad, ug ang katas-on niini bali 2,400 ka kilometro, ug ang iyang kalapdon ug ang iyang katas-on sama usab sa iyang kahabugon. 17 Gisukod usab sa anghel ang paril, ug bali 64 ka metros ang iyang kabag-on.[a] (Ang gigamit sa anghel nga sukdanan mao usab ang ordinaryo nga sukdanan nga gigamit natong mga tawo.) 18 Ang paril bato nga haspe, ug ang siyudad mismo puro bulawan ug tin-aw sama sa kristal. 19 Ang mga bato nga patukoranan sa paril gidayandayanan sa tanang matang sa mahalong mga bato. Ang una nga patukoranan bato nga haspe, ang ikaduha sapiro, ang ikatulo kalsedonia, ang ikaupat esmeralda, 20 ang ikalima sardonika, ang ikaunom kornalina, ang ikapito krisolito, ang ikawalo berilo, ang ikasiyam topasio, ang ikanapulo krisopraso, ang ika-11 hasinto, ang ika-12 amatista. 21 Ang 12 ka pultahan perlas, kay ang matag pultahan gibuhat gikan sa usa ka dakong perlas. Ang karsada sa siyudad purong bulawan ug tin-aw sama sa kristal.
Gihisgotan Pag-usab ni Jesus ang Bahin sa Iyang Kamatayon
(Mar. 9:30-32; Luc. 9:43b-45)
22 Samtang nagtigom sila sa iyang mga tinun-an didto sa Galilea, miingon si Jesus kanila, “Ako nga Anak sa Tawo kinahanglan na[a] nga itugyan ngadto sa mga tawo 23 nga mopatay kanako. Apan sa ikatulo ka adlaw mabanhaw ako.” Naguol gayod ang iyang mga tinun-an tungod niini.
Ang Pagbayad ug Buhis alang sa Templo
24 Sa pag-abot nilang Jesus didto sa Capernaum, giduolan si Pedro sa mga maniningil ug buhis sa templo ug gipangutana, “Nagbayad ba ang inyong magtutudlo ug buhis alang sa templo?” 25 Mitubag si Pedro kaniya, “Oo, nagbayad siya.”
Pagsulod ni Pedro sa balay gipangutana dayon siya ni Jesus, “Simon, alang kanimo, kinsa man ang gipabayad sa mga hari dinhi sa kalibotan ug buhis, ang ila bang mga anak o ang uban?” 26 Mitubag si Pedro, “Siyempre ang uban.” Unya miingon si Jesus, “Kon mao kana, nagkahulogan kini nga ang mga anak dili kinahanglan nga mobayad.[b] 27 Apan kon dili kita mobayad, basig mahiubos sila kanato. Busa adto sa dagat ug pamingwit. Ablihi ang baba sa unang isda nga imong makuha ug makita mo didto ang kuwarta nga angay natong ibayad alang sa buhis natong duha. Kuhaa ang kuwarta ug unya ibayad sa mga naningil ug buhis alang sa templo.”
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.