Book of Common Prayer

Осветлувањето во градот

²² Во градот не видов храм. Семоќниот Господ Бог и Јагнето беа храм. ²³ На градот не му беа потребни ни Сонце ни Месечина за да го расветлуваат, зашто Божјата слава го осветлуваше и Јагнето му беше Светилка.

²⁴ Народите ќе одат по неговата светлина, а земните цареви ќе ја предадат тука својата слава. ²⁵ Портите на градот ќе бидат постојано отворени, зашто таму секогаш е ден, и ноќи нема да има. ²⁶ Сите народи ќе ги донесат славата и почестите во градот. ²⁷ Тие што се недостојни^[a], немаат пристап таму: ќе нема погани умови и лажговци. Во градот ќе живеат само оние чии имиња се запишани во Книгата на животот, составена од Јагнето.

¹⁴ А фарисеите излегоа и почнаа да подготвуваат заговор да Го убијат Исуса.

Карактерот на Божјиот Избраник

(Мк. 3:7; Евр. 4:13; Ис. 42:1-4) ¹⁵ Кога дозна за тоа, Исус си замина оттаму, следен од толпа народ. Тој ги исцелуваше сите болни меѓу нив, ¹⁶ но не им дозволуваше да шират гласови за Него. ¹⁷ Со тоа се исполнуваше она што го навести Бог преку пророкот Исаија:

¹⁸ „Еве Го Мојот избран слуга, Мојот Љубимец,

задоволството на Мојата душа!

Нему ќе Му го дадам Мојот Дух,

Тој ќе им ја објави Мојата правда на народите.

¹⁹ Нема да се расправа, ниту пак ќе вика -

гласот нема да му одекнува по улиците.

²⁰ Нема да дотолчува ранета душа, што е како скршена трска,

нема да ја угасне и најмалата надеж,

макар таа да е како фитил што тлее,

се додека правдата не победи.

²¹ А сите народи ќе ја положат својата надеж

во Неговото име^[a].“