Book of Common Prayer

23 Prima sabbati. Psalmus David. Domini est terra, et plenitudo ejus; orbis terrarum, et universi qui habitant in eo.

² Quia ipse super maria fundavit eum, et super flumina praeparavit eum.

³ Quis ascendet in montem Domini? aut quis stabit in loco sancto ejus?

⁴ Innocens manibus et mundo corde, qui non accepit in vano animam suam, nec juravit in dolo proximo suo:

⁵ hic accipiet benedictionem a Domino, et misericordiam a Deo salutari suo.

⁶ Haec est generatio quaerentium eum, quaerentium faciem Dei Jacob.

⁷ Attollite portas, principes, vestras, et elevamini, portae aeternales, et introibit rex gloriae.

⁸ Quis est iste rex gloriae? Dominus fortis et potens, Dominus potens in praelio.

⁹ Attollite portas, principes, vestras, et elevamini, portae aeternales, et introibit rex gloriae.

¹⁰ Quis est iste rex gloriae? Dominus virtutum ipse est rex gloriae.

121 Canticum graduum. Laetatus sum in his quae dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.

² Stantes erant pedes nostri in atriis tuis, Jerusalem.

³ Jerusalem, quae aedificatur ut civitas, cujus participatio ejus in idipsum.

⁴ Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel, ad confitendum nomini Domini.

⁵ Quia illic sederunt sedes in judicio, sedes super domum David.

⁶ Rogate quae ad pacem sunt Jerusalem, et abundantia diligentibus te.

⁷ Fiat pax in virtute tua, et abundantia in turribus tuis.

⁸ Propter fratres meos et proximos meos, loquebar pacem de te.

⁹ Propter domum Domini Dei nostri, quaesivi bona tibi.

42 Respondens autem Job Domino, dixit:

² Scio quia omnia potes, et nulla te latet cogitatio.

³ Quis est iste qui celat consilium absque scientia? ideo insipienter locutus sum, et quae ultra modum excederent scientiam meam.

⁴ Audi, et ego loquar: interrogabo te, et responde mihi.

⁵ Auditu auris audivi te: nunc autem oculus meus videt te.

⁶ Idcirco ipse me reprehendo, et ago poenitentiam in favilla et cinere.

³ Benedictus Deus et Pater Domini nostri Jesu Christi, qui secundum misericordiam suam magnam regeneravit nos in spem vivam, per resurrectionem Jesu Christi ex mortuis,

⁴ in haereditatem incorruptibilem, et incontaminatam, et immarcescibilem, conservatam in caelis in vobis,

⁵ qui in virtute Dei custodimini per fidem in salutem, paratam revelari in tempore novissimo.

⁶ In quo exsultabis, modicum nunc si oportet contristari in variis tentationibus:

⁷ ut probatio vestrae fidei multo pretiosior auro (quod per ignem probatur) inveniatur in laudem, et gloriam, et honorem in revelatione Jesu Christi:

⁸ quem cum non videritis, diligitis: in quem nunc quoque non videntes creditis: credentes autem exsultabitis laetitia inenarrabili, et glorificata:

⁹ reportantes finem fidei vestrae, salutem animarum.

27 Psalmus ipsi David. Ad te, Domine, clamabo; Deus meus, ne sileas a me: nequando taceas a me, et assimilabor descendentibus in lacum.

² Exaudi, Domine, vocem deprecationis meae dum oro ad te; dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum.

³ Ne simul trahas me cum peccatoribus, et cum operantibus iniquitatem ne perdas me; qui loquuntur pacem cum proximo suo, mala autem in cordibus eorum.

⁴ Da illis secundum opera eorum, et secundum nequitiam adinventionum ipsorum. Secundum opera manuum eorum tribue illis; redde retributionem eorum ipsis.

⁵ Quoniam non intellexerunt opera Domini, et in opera manuum ejus destrues illos, et non aedificabis eos.

⁶ Benedictus Dominus, quoniam exaudivit vocem deprecationis meae.

⁷ Dominus adjutor meus et protector meus; in ipso speravit cor meum, et adjutus sum: et refloruit caro mea, et ex voluntate mea confitebor ei.

⁸ Dominus fortitudo plebis suae, et protector salvationum christi sui est.

⁹ Salvum fac populum tuum, Domine, et benedic haereditati tuae; et rege eos, et extolle illos usque in aeternum.

14 Non turbetur cor vestrum. Creditis in Deum, et in me credite.

² In domo Patris mei mansiones multae sunt; si quominus dixissem vobis: quia vado parare vobis locum.

³ Et si abiero, et praeparavero vobis locum, iterum venio, et accipiam vos ad meipsum: ut ubi sum ego, et vos sitis.

⁴ Et quo ego vado scitis, et viam scitis.

⁵ Dicit ei Thomas: Domine, nescimus quo vadis: et quomodo possumus viam scire?

⁶ Dicit ei Jesus: Ego sum via, et veritas, et vita. Nemo venit ad Patrem, nisi per me.

⁷ Si cognovissetis me, et Patrem meum utique cognovissetis: et amodo cognoscetis eum, et vidistis eum.