Book of Common Prayer

89 Oratio Moysi, hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.

² Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es, Deus.

³ Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini, filii hominum.

⁴ Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quae praeteriit: et custodia in nocte

⁵ quae pro nihilo habentur, eorum anni erunt.

⁶ Mane sicut herba transeat; mane floreat, et transeat; vespere decidat, induret, et arescat.

⁷ Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.

⁸ Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo; saeculum nostrum in illuminatione vultus tui.

⁹ Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur;

¹⁰ dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur.

¹¹ Quis novit potestatem irae tuae, et prae timore tuo iram tuam

¹² dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia.

¹³ Convertere, Domine; usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.

¹⁴ Repleti sumus mane misericordia tua; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.

¹⁵ Laetati sumus pro diebus quibus nos humiliasti; annis quibus vidimus mala.

¹⁶ Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum.

¹⁷ Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige.

2 Super custodiam meam stabo, et figam gradum super munitionem: et contemplabor ut videam quid dicatur mihi, et quid respondeam ad arguentem me.

² Et respondit mihi Dominus, et dixit: Scribe visum, et explana eum super tabulas, ut percurrat qui legerit eum.

³ Quia adhuc visus procul; et apparebit in finem, et non mentietur: si moram fecerit, exspecta illum, quia veniens veniet, et non tardabit.

⁴ Ecce qui incredulus est, non erit recta anima ejus in semetipso; justus autem in fide sua vivet.

⁹ Vae qui congregat avaritiam malam domui suae, ut sit in excelso nidus ejus, et liberari se putat de manu mali!

¹⁰ Cogitasti confusionem domui tuae; concidisti populos multos, et peccavit anima tua.

¹¹ Quia lapis de pariete clamabit, et lignum, quod inter juncturas aedificiorum est, respondebit.

¹² Vae qui aedificat civitatem in sanguinibus, et praeparat urbem in iniquitate!

¹³ Numquid non haec sunt a Domino exercituum? laborabunt enim populi in multo igne, et gentes in vacuum, et deficient.

¹⁴ Quia replebitur terra, ut cognoscant gloriam Domini, quasi aquae operientes mare.

¹⁵ Vae qui potum dat amico suo mittens fel suum, et inebrians ut aspiciat nuditatem ejus!

¹⁶ Repletus es ignominia pro gloria; bibe tu quoque, et consopire. Circumdabit te calix dexterae Domini, et vomitus ignominiae super gloriam tuam.

¹⁷ Quia iniquitas Libani operiet te, et vastitas animalium deterrebit eos de sanguinibus hominum, et iniquitate terrae, et civitatis, et omnium habitantium in ea.

¹⁸ Quid prodest sculptile, quia sculpsit illud fictor suus, conflatile, et imaginem falsam? quia speravit in figmento fictor ejus, ut faceret simulacra muta.

¹⁹ Vae qui dicit ligno: Expergiscere; Surge, lapidi tacenti! Numquid ipse docere poterit? ecce iste coopertus est auro et argento, et omnis spiritus non est in visceribus ejus.

²⁰ Dominus autem in templo sancto suo: sileat a facie ejus omnis terra!

¹⁴ Quid proderit, fratres mei, si fidem quis dicat se habere, opera autem non habeat? numquid poterit fides salvare eum?

¹⁵ Si autem frater et soror nudi sint, et indigeant victu quotidiano,

¹⁶ dicat autem aliquis ex vobis illis: Ite in pace, calefacimini et saturamini: non dederitis autem eis quae necessaria sunt corpori, quid proderit?

¹⁷ Sic et fides, si non habeat opera, mortua est in semetipsa.

¹⁸ Sed dicet quis: Tu fidem habes, et ego opera habeo: ostende mihi fidem tuam sine operibus: et ego ostendam tibi ex operibus fidem meam.

¹⁹ Tu credis quoniam unus est Deus: bene facis: et daemones credunt, et contremiscunt.

²⁰ Vis autem scire, o homo inanis, quoniam fides sine operibus mortua est?

²¹ Abraham pater noster nonne ex operibus justificatus est, offerens Isaac filium suum super altare?

²² Vides quoniam fides cooperabatur operibus illius: et ex operibus fides consummata est?

²³ Et suppleta est Scriptura, dicens: Credidit Abraham Deo, et reputatum est illi ad justitiam, et amicus Dei appellatus est.

²⁴ Videtis quoniam ex operibus justificatur homo, et non ex fide tantum?

²⁵ Similiter et Rahab meretrix, nonne ex operibus justificata est, suscipiens nuntios, et alia via ejiciens?

²⁶ Sicut enim corpus sine spiritu mortuum est, ita et fides sine operibus mortua est.

¹⁹ Homo quidam erat dives, qui induebatur purpura et bysso, et epulabatur quotidie splendide.

²⁰ Et erat quidam mendicus, nomine Lazarus, qui jacebat ad januam ejus, ulceribus plenus,

²¹ cupiens saturari de micis quae cadebant de mensa divitis, et nemo illi dabat: sed et canes veniebant, et lingebant ulcera ejus.

²² Factum est autem ut moreretur mendicus, et portaretur ab angelis in sinum Abrahae. Mortuus est autem et dives, et sepultus est in inferno.

²³ Elevans autem oculos suos, cum esset in tormentis, vidit Abraham a longe, et Lazarum in sinu ejus:

²⁴ et ipse clamans dixit: Pater Abraham, miserere mei, et mitte Lazarum ut intingat extremum digiti sui in aquam, ut refrigeret linguam meam, quia crucior in hac flamma.

²⁵ Et dixit illi Abraham: Fili, recordare quia recepisti bona in vita tua, et Lazarus similiter mala: nunc autem hic consolatur, tu vero cruciaris:

²⁶ et in his omnibus inter nos et vos chaos magnum firmatum est: ut hi qui volunt hinc transire ad vos, non possint, neque inde huc transmeare.

²⁷ Et ait: Rogo ergo te, pater, ut mittas eum in domum patris mei:

²⁸ habeo enim quinque fratres: ut testetur illis, ne et ipsi veniant in hunc locum tormentorum.

²⁹ Et ait illi Abraham: Habent Moysen et prophetas: audiant illos.

³⁰ At ille dixit: Non, pater Abraham: sed si quis ex mortuis ierit ad eos, poenitentiam agent.

³¹ Ait autem illi: Si Moysen et prophetas non audiunt, neque si quis ex mortuis resurrexerit, credent.