Book of Common Prayer
66 In finem, in hymnis. Psalmus cantici David.
2 Deus misereatur nostri, et benedicat nobis; illuminet vultum suum super nos, et misereatur nostri:
3 ut cognoscamus in terra viam tuam, in omnibus gentibus salutare tuum.
4 Confiteantur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes.
5 Laetentur et exsultent gentes, quoniam judicas populos in aequitate, et gentes in terra dirigis.
6 Confiteantur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes.
7 Terra dedit fructum suum: benedicat nos Deus, Deus noster!
8 Benedicat nos Deus, et metuant eum omnes fines terrae.
67 In finem. Psalmus cantici ipsi David.
2 Exsurgat Deus, et dissipentur inimici ejus; et fugiant qui oderunt eum a facie ejus.
3 Sicut deficit fumus, deficiant; sicut fluit cera a facie ignis, sic pereant peccatores a facie Dei.
4 Et justi epulentur, et exsultent in conspectu Dei, et delectentur in laetitia.
5 Cantate Deo; psalmum dicite nomini ejus: iter facite ei qui ascendit super occasum. Dominus nomen illi; exsultate in conspectu ejus. Turbabuntur a facie ejus,
6 patris orphanorum, et judicis viduarum; Deus in loco sancto suo.
7 Deus qui inhabitare facit unius moris in domo; qui educit vinctos in fortitudine, similiter eos qui exasperant, qui habitant in sepulchris.
8 Deus, cum egredereris in conspectu populi tui, cum pertransires in deserto,
9 terra mota est, etenim caeli distillaverunt, a facie Dei Sinai, a facie Dei Israel.
10 Pluviam voluntariam segregabis, Deus, haereditati tuae; et infirmata est, tu vero perfecisti eam.
11 Animalia tua habitabunt in ea; parasti in dulcedine tua pauperi, Deus.
12 Dominus dabit verbum evangelizantibus, virtute multa.
13 Rex virtutum dilecti, dilecti; et speciei domus dividere spolia.
14 Si dormiatis inter medios cleros, pennae columbae deargentatae, et posteriora dorsi ejus in pallore auri.
15 Dum discernit caelestis reges super eam, nive dealbabuntur in Selmon.
16 Mons Dei, mons pinguis: mons coagulatus, mons pinguis.
17 Ut quid suspicamini, montes coagulatos? mons in quo beneplacitum est Deo habitare in eo; etenim Dominus habitabit in finem.
18 Currus Dei decem millibus multiplex, millia laetantium; Dominus in eis in Sina, in sancto.
19 Ascendisti in altum, cepisti captivitatem, accepisti dona in hominibus; etenim non credentes inhabitare Dominum Deum.
20 Benedictus Dominus die quotidie: prosperum iter faciet nobis Deus salutarium nostrorum.
21 Deus noster, Deus salvos faciendi; et Domini, Domini exitus mortis.
22 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, verticem capilli perambulantium in delictis suis.
23 Dixit Dominus: Ex Basan convertam, convertam in profundum maris:
24 ut intingatur pes tuus in sanguine; lingua canum tuorum ex inimicis, ab ipso.
25 Viderunt ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei, qui est in sancto.
26 Praevenerunt principes conjuncti psallentibus, in medio juvencularum tympanistriarum.
27 In ecclesiis benedicite Deo Domino de fontibus Israel.
28 Ibi Benjamin adolescentulus, in mentis excessu; principes Juda, duces eorum; principes Zabulon, principes Nephthali.
29 Manda, Deus, virtuti tuae; confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis.
30 A templo tuo in Jerusalem, tibi offerent reges munera.
31 Increpa feras arundinis; congregatio taurorum in vaccis populorum: ut excludant eos qui probati sunt argento. Dissipa gentes quae bella volunt.
32 Venient legati ex AEgypto; AEthiopia praeveniet manus ejus Deo.
33 Regna terrae, cantate Deo; psallite Domino; psallite Deo.
34 Qui ascendit super caelum caeli, ad orientem: ecce dabit voci suae vocem virtutis.
35 Date gloriam Deo super Israel; magnificentia ejus et virtus ejus in nubibus.
36 Mirabilis Deus in sanctis suis; Deus Israel ipse dabit virtutem et fortitudinem plebi suae. Benedictus Deus!
4 Et dixit ad me: Fili hominis, vade ad domum Israel, et loqueris verba mea ad eos.
5 Non enim ad populum profundi sermonis et ignotae linguae tu mitteris ad domum Israel:
6 neque ad populos multos profundi sermonis et ignotae linguae, quorum non possis audire sermones: et si ad illos mittereris, ipsi audirent te:
7 domus autem Israel nolunt audire te, quia nolunt audire me: omnis quippe domus Israel attrita fronte est, et duro corde.
8 Ecce dedi faciem tuam valentiorem faciebus eorum, et frontem tuam duriorem frontibus eorum:
9 ut adamantem et ut silicem dedi faciem tuam: ne timeas eos, neque metuas a facie eorum, quia domus exasperans est.
10 Et dixit ad me: Fili hominis, omnes sermones meos quos ego loquor ad te, assume in corde tuo, et auribus tuis audi:
11 et vade, ingredere ad transmigrationem, ad filios populi tui, et loqueris ad eos: et dices eis: Haec dicit Dominus Deus: si forte audiant et quiescant.
34 Aperiens autem Petrus os suum, dixit: In veritate comperi quia non est personarum acceptor Deus;
35 sed in omni gente qui timet eum, et operatur justitiam, acceptus est illi.
36 Verbum misit Deus filiis Israel, annuntians pacem per Jesum Christum (hic est omnium Dominus).
37 Vos scitis quod factum est verbum per universam Judaeam: incipiens enim a Galilaea post baptismum quod praedicavit Joannes,
38 Jesum a Nazareth: quomodo unxit eum Deus Spiritu Sancto, et virtute, qui pertransiit benefaciendo, et sanando omnes oppressos a diabolo, quoniam Deus erat cum illo.
39 Et nos testes sumus omnium quae fecit in regione Judaeorum, et Jerusalem, quem occiderunt suspendentes in ligno.
40 Hunc Deus suscitavit tertia die, et dedit eum manifestum fieri,
41 non omni populo, sed testibus praeordinatis a Deo: nobis, qui manducavimus et bibimus cum illo postquam resurrexit a mortuis.
42 Et praecepit nobis praedicare populo, et testificari, quia ipse est qui constitutus est a Deo judex vivorum et mortuorum.
43 Huic omnes prophetae testimonium perhibent remissionem peccatorum accipere per nomen ejus omnes qui credunt in eum.
44 Adhuc loquente Petro verba haec, cecidit Spiritus Sanctus super omnes qui audiebant verbum.
118 Alleluja. [Aleph.] Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini.
2 Beati qui scrutantur testimonia ejus; in toto corde exquirunt eum.
3 Non enim qui operantur iniquitatem in viis ejus ambulaverunt.
4 Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.
5 Utinam dirigantur viae meae ad custodiendas justificationes tuas.
6 Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.
7 Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici judicia justitiae tuae.
8 Justificationes tuas custodiam; non me derelinquas usquequaque.
9 [Beth.] In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos.
10 In toto corde meo exquisivi te; ne repellas me a mandatis tuis.
11 In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi.
12 Benedictus es, Domine; doce me justificationes tuas.
13 In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui.
14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.
15 In mandatis tuis exercebor, et considerabo vias tuas.
16 In justificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos.
17 [Ghimel.] Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos.
18 Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua.
19 Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua.
20 Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore.
21 Increpasti superbos; maledicti qui declinant a mandatis tuis.
22 Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi.
23 Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur; servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.
24 Nam et testimonia tua meditatio mea est, et consilium meum justificationes tuae.
25 [Daleth.] Adhaesit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum.
26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me justificationes tuas.
27 Viam justificationum tuarum instrue me, et exercebor in mirabilibus tuis.
28 Dormitavit anima mea prae taedio: confirma me in verbis tuis.
29 Viam iniquitatis amove a me, et de lege tua miserere mei.
30 Viam veritatis elegi; judicia tua non sum oblitus.
31 Adhaesi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere.
32 Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.
33 [He.] Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum, et exquiram eam semper.
34 Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam, et custodiam illam in toto corde meo.
35 Deduc me in semitam mandatorum tuorum, quia ipsam volui.
36 Inclina cor meum in testimonia tua, et non in avaritiam.
37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me.
38 Statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo.
39 Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum, quia judicia tua jucunda.
40 Ecce concupivi mandata tua: in aequitate tua vivifica me.
41 [Vau.] Et veniat super me misericordia tua, Domine; salutare tuum secundum eloquium tuum.
42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis.
43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in judiciis tuis supersperavi.
44 Et custodiam legem tuam semper, in saeculum et in saeculum saeculi.
45 Et ambulabam in latitudine, quia mandata tua exquisivi.
46 Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar.
47 Et meditabar in mandatis tuis, quae dilexi.
48 Et levavi manus meas ad mandata tua, quae dilexi, et exercebar in justificationibus tuis.
49 [Zain.] Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.
50 Haec me consolata est in humilitate mea, quia eloquium tuum vivificavit me.
51 Superbi inique agebant usquequaque; a lege autem tua non declinavi.
52 Memor fui judiciorum tuorum a saeculo, Domine, et consolatus sum.
53 Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.
54 Cantabiles mihi erant justificationes tuae in loco peregrinationis meae.
55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodivi legem tuam.
56 Haec facta est mihi, quia justificationes tuas exquisivi.
57 [Heth.] Portio mea, Domine, dixi custodire legem tuam.
58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum.
59 Cogitavi vias meas, et converti pedes meos in testimonia tua.
60 Paratus sum, et non sum turbatus, ut custodiam mandata tua.
61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus.
62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super judicia justificationis tuae.
63 Particeps ego sum omnium timentium te, et custodientium mandata tua.
64 Misericordia tua, Domine, plena est terra; justificationes tuas doce me.
65 [Teth.] Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum.
66 Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me, quia mandatis tuis credidi.
67 Priusquam humiliarer ego deliqui: propterea eloquium tuum custodivi.
68 Bonus es tu, et in bonitate tua doce me justificationes tuas.
69 Multiplicata est super me iniquitas superborum; ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.
70 Coagulatum est sicut lac cor eorum; ego vero legem tuam meditatus sum.
71 Bonum mihi quia humiliasti me, ut discam justificationes tuas.
72 Bonum mihi lex oris tui, super millia auri et argenti.
73 [Jod.] Manus tuae fecerunt me, et plasmaverunt me: da mihi intellectum, et discam mandata tua.
74 Qui timent te videbunt me et laetabuntur, quia in verba tua supersperavi.
75 Cognovi, Domine, quia aequitas judicia tua, et in veritate tua humiliasti me.
76 Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.
77 Veniant mihi miserationes tuae, et vivam, quia lex tua meditatio mea est.
78 Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me; ego autem exercebor in mandatis tuis.
79 Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua.
80 Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, ut non confundar.
81 [Caph.] Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi.
82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: Quando consolaberis me?
83 Quia factus sum sicut uter in pruina; justificationes tuas non sum oblitus.
84 Quot sunt dies servi tui? quando facies de persequentibus me judicium?
85 Narraverunt mihi iniqui fabulationes, sed non ut lex tua.
86 Omnia mandata tua veritas: inique persecuti sunt me, adjuva me.
87 Paulominus consummaverunt me in terra; ego autem non dereliqui mandata tua.
88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui.
89 [Lamed.] In aeternum, Domine, verbum tuum permanet in caelo.
90 In generationem et generationem veritas tua; fundasti terram, et permanet.
91 Ordinatione tua perseverat dies, quoniam omnia serviunt tibi.
92 Nisi quod lex tua meditatio mea est, tunc forte periissem in humilitate mea.
93 In aeternum non obliviscar justificationes tuas, quia in ipsis vivificasti me.
94 Tuus sum ego; salvum me fac: quoniam justificationes tuas exquisivi.
95 Me exspectaverunt peccatores ut perderent me; testimonia tua intellexi.
96 Omnis consummationis vidi finem, latum mandatum tuum nimis.
97 [Mem.] Quomodo dilexi legem tuam, Domine! tota die meditatio mea est.
98 Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, quia in aeternum mihi est.
99 Super omnes docentes me intellexi, quia testimonia tua meditatio mea est.
100 Super senes intellexi, quia mandata tua quaesivi.
101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua.
102 A judiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi.
103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua! super mel ori meo.
104 A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam iniquitatis.
105 [Nun.] Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.
106 Juravi et statui custodire judicia justitiae tuae.
107 Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum.
108 Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine, et judicia tua doce me.
109 Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus.
110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi.
111 Haereditate acquisivi testimonia tua in aeternum, quia exsultatio cordis mei sunt.
112 Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in aeternum, propter retributionem.
113 [Samech.] Iniquos odio habui, et legem tuam dilexi.
114 Adjutor et susceptor meus es tu, et in verbum tuum supersperavi.
115 Declinate a me, maligni, et scrutabor mandata Dei mei.
116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam, et non confundas me ab exspectatione mea.
117 Adjuva me, et salvus ero, et meditabor in justificationibus tuis semper.
118 Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis, quia injusta cogitatio eorum.
119 Praevaricantes reputavi omnes peccatores terrae; ideo dilexi testimonia tua.
120 Confige timore tuo carnes meas; a judiciis enim tuis timui.
121 [Ain.] Feci judicium et justitiam: non tradas me calumniantibus me.
122 Suscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi.
123 Oculi mei defecerunt in salutare tuum, et in eloquium justitiae tuae.
124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam, et justificationes tuas doce me.
125 Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.
126 Tempus faciendi, Domine: dissipaverunt legem tuam.
127 Ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion.
128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar; omnem viam iniquam odio habui.
129 [Phe.] Mirabilia testimonia tua: ideo scrutata est ea anima mea.
130 Declaratio sermonum tuorum illuminat, et intellectum dat parvulis.
131 Os meum aperui, et attraxi spiritum: quia mandata tua desiderabam.
132 Aspice in me, et miserere mei, secundum judicium diligentium nomen tuum.
133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis injustitia.
134 Redime me a calumniis hominum ut custodiam mandata tua.
135 Faciem tuam illumina super servum tuum, et doce me justificationes tuas.
136 Exitus aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam.
137 [Sade.] Justus es, Domine, et rectum judicium tuum.
138 Mandasti justitiam testimonia tua, et veritatem tuam nimis.
139 Tabescere me fecit zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei.
140 Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud.
141 Adolescentulus sum ego et contemptus; justificationes tuas non sum oblitus.
142 Justitia tua, justitia in aeternum, et lex tua veritas.
143 Tribulatio et angustia invenerunt me; mandata tua meditatio mea est.
144 AEquitas testimonia tua in aeternum: intellectum da mihi, et vivam.
145 [Coph.] Clamavi in toto corde meo: exaudi me, Domine; justificationes tuas requiram.
146 Clamavi ad te; salvum me fac: ut custodiam mandata tua.
147 Praeveni in maturitate, et clamavi: quia in verba tua supersperavi.
148 Praevenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua.
149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, et secundum judicium tuum vivifica me.
150 Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: a lege autem tua longe facti sunt.
151 Prope es tu, Domine, et omnes viae tuae veritas.
152 Initio cognovi de testimoniis tuis, quia in aeternum fundasti ea.
153 [Res.] Vide humilitatem meam, et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus.
154 Judica judicium meum, et redime me: propter eloquium tuum vivifica me.
155 Longe a peccatoribus salus, quia justificationes tuas non exquisierunt.
156 Misericordiae tuae multae, Domine; secundum judicium tuum vivifica me.
157 Multi qui persequuntur me, et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi.
158 Vidi praevaricantes et tabescebam, quia eloquia tua non custodierunt.
159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine: in misericordia tua vivifica me.
160 Principium verborum tuorum veritas; in aeternum omnia judicia justitiae tuae.
161 [Sin.] Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum.
162 Laetabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa.
163 Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, legem autem tuam dilexi.
164 Septies in die laudem dixi tibi, super judicia justitiae tuae.
165 Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum.
166 Exspectabam salutare tuum, Domine, et mandata tua dilexi.
167 Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexit ea vehementer.
168 Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viae meae in conspectu tuo.
169 [Tau.] Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; juxta eloquium tuum da mihi intellectum.
170 Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum eripe me.
171 Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me justificationes tuas.
172 Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum, quia omnia mandata tua aequitas.
173 Fiat manus tua ut salvet me, quoniam mandata tua elegi.
174 Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua meditatio mea est.
175 Vivet anima mea, et laudabit te, et judicia tua adjuvabunt me.
176 Erravi sicut ovis quae periit: quaere servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.
15 Cum ergo prandissent, dicit Simoni Petro Jesus: Simon Joannis, diligis me plus his? Dicit ei: Etiam Domine, tu scis quia amo te. Dicit ei: Pasce agnos meos.
16 Dicit ei iterum: Simon Joannis, diligis me? Ait illi: Etiam Domine, tu scis quia amo te. Dicit ei: Pasce agnos meos.
17 Dicit ei tertio: Simon Joannis, amas me? Contristatus est Petrus, quia dixit ei tertio: Amas me? et dixit ei: Domine, tu omnia nosti, tu scis quia amo te. Dixit ei: Pasce oves meas.
18 Amen, amen dico tibi: cum esses junior, cingebas te, et ambulabas ubi volebas: cum autem senueris, extendes manus tuas, et alius te cinget, et ducet quo tu non vis.
19 Hoc autem dixit significans qua morte clarificaturus esset Deum. Et cum hoc dixisset, dicit ei: Sequere me.
20 Conversus Petrus vidit illum discipulum, quem diligebat Jesus, sequentem, qui et recubuit in coena super pectus ejus, et dixit: Domine, quis est qui tradet te?
21 Hunc ergo cum vidisset Petrus, dixit Jesu: Domine, hic autem quid?
22 Dicit ei Jesus: Sic eum volo manere donec veniam, quid ad te? tu me sequere.