Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

121 Canticum graduum. Laetatus sum in his quae dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.

² Stantes erant pedes nostri in atriis tuis, Jerusalem.

³ Jerusalem, quae aedificatur ut civitas, cujus participatio ejus in idipsum.

⁴ Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel, ad confitendum nomini Domini.

⁵ Quia illic sederunt sedes in judicio, sedes super domum David.

⁶ Rogate quae ad pacem sunt Jerusalem, et abundantia diligentibus te.

⁷ Fiat pax in virtute tua, et abundantia in turribus tuis.

⁸ Propter fratres meos et proximos meos, loquebar pacem de te.

⁹ Propter domum Domini Dei nostri, quaesivi bona tibi.

6 In anno quo mortuus est rex Ozias, vidi Dominum sedentem super solium excelsum et elevatum; et ea quae sub ipso erant replebant templum.

² Seraphim stabant super illud: sex alae uni, et sex alae alteri; duabus velabant faciem ejus, et duabus velabant pedes ejus, et duabus volabant.

³ Et clamabant alter ad alterum, et dicebant: Sanctus, sanctus, sanctus Dominus, Deus exercituum; plena est omnis terra gloria ejus.

⁴ Et commota sunt superliminaria cardinum a voce clamantis, et domus repleta est fumo.

⁵ Et dixi: Vae mihi, quia tacui, quia vir pollutus labiis ego sum, et in medio populi polluta labia habentis ego habito, et regem Dominum exercituum vidi oculis meis.

⁶ Et volavit ad me unus de seraphim, et in manu ejus calculus, quem forcipe tulerat de altari,

⁷ et tetigit os meum, et dixit: Ecce tetigit hoc labia tua, et auferetur iniquitas tua, et peccatum tuum mundabitur.

⁸ Et audivi vocem Domini dicentis: Quem mittam? et quis ibit nobis? Et dixi: Ecce ego, mitte me.

5 Factum est autem, cum turbae irruerunt in eum ut audirent verbum Dei, et ipse stabat secus stagnum Genesareth.

² Et vidit duas naves stantes secus stagnum: piscatores autem descenderant, et lavabant retia.

³ Ascendens autem in unam navim, quae erat Simonis, rogavit eum a terra reducere pusillum. Et sedens docebat de navicula turbas.

⁴ Ut cessavit autem loqui, dixit ad Simonem: Duc in altum, et laxate retia vestra in capturam.

⁵ Et respondens Simon, dixit illi: Praeceptor, per totam noctem laborantes nihil cepimus: in verbo autem tuo laxabo rete.

⁶ Et cum hoc fecissent, concluserunt piscium multitudinem copiosam: rumpebatur autem rete eorum.

⁷ Et annuerunt sociis, qui erant in alia navi, ut venirent, et adjuvarent eos. Et venerunt, et impleverunt ambas naviculas, ita ut pene mergerentur.

⁸ Quod cum videret Simon Petrus, procidit ad genua Jesu, dicens: Exi a me, quia homo peccator sum, Domine.

⁹ Stupor enim circumdederat eum, et omnes qui cum illo erant, in captura piscium, quam ceperant:

¹⁰ similiter autem Jacobum et Joannem, filios Zebedaei, qui erant socii Simonis. Et ait ad Simonem Jesus: Noli timere: ex hoc jam homines eris capiens.

¹¹ Et subductis ad terram navibus, relictis omnibus, secuti sunt eum.