Revised Common Lectionary (Complementary)

Psalm Dawida.

25 Do ciebie, PANIE, wznoszę moją duszę.

² Mój Boże, tobie ufam, niech nie doznam wstydu; niech moi wrogowie nie tryumfują nade mną.

³ Zaprawdę nikt, kto ciebie oczekuje, nie dozna wstydu; zawstydzą się ci, którzy bez powodu popełniają nieprawość.

⁴ PANIE, daj mi poznać twe drogi, naucz mnie twoich ścieżek.

⁵ Prowadź mnie w twojej prawdzie i pouczaj mnie, bo ty jesteś Bogiem mego zbawienia; ciebie co dzień oczekuję.

⁶ Pamiętaj o swoim miłosierdziu, PANIE, i o twoich łaskach, które trwają od wieków.

⁷ I nie wspominaj grzechów mojej młodości i moich występków; pamiętaj o mnie według twego miłosierdzia, ze względu na twą dobroć, PANIE.

⁸ PAN jest dobry i prawy, dlatego grzeszników naucza drogi.

⁹ Poprowadzi pokornych w sprawiedliwości, pokornych nauczy swojej drogi.

²⁷ I znowu przyszli do Jerozolimy. A gdy się przechadzał po świątyni, podeszli do niego naczelni kapłani, uczeni w Piśmie i starsi;

²⁸ I zapytali: Jakim prawem to czynisz? I kto dał ci władzę, żeby to czynić?

²⁹ Wtedy Jezus im odpowiedział: Spytam was i ja o pewną rzecz. Odpowiedzcie mi, a powiem, jakim prawem to czynię.

³⁰ Czy chrzest Jana pochodził z nieba czy od ludzi? Odpowiedzcie mi.

³¹ I rozważali to między sobą, mówiąc: Jeśli powiemy, że z nieba, zapyta: Dlaczego więc mu nie uwierzyliście?

³² A jeśli powiemy, że od ludzi – boimy się ludu. Wszyscy bowiem uważali Jana za prawdziwego proroka.

³³ Odpowiedzieli więc Jezusowi: Nie wiemy. Jezus im odpowiedział: I ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.