Revised Common Lectionary (Complementary)

Pieśń pochwalna Dawida.

145 Będę cię wywyższać, Boże mój, królu mój, i będę błogosławić twe imię na wieki wieków.

² Każdego dnia będę cię błogosławić i chwalić twoje imię na wieki wieków.

³ Wielki jest PAN i godzien wielkiej chwały, a jego wielkość jest niezbadana.

⁴ Pokolenie pokoleniu będzie wychwalać twoje dzieła i opowiadać o twoich potężnych czynach.

⁵ Będę wysławiać wspaniałość chwały twojego majestatu i twoje cudowne dzieła.

⁶ I będą mówić o mocy twoich straszliwych czynów, a ja będę opowiadać twoją wielkość.

⁷ Będą wysławiać pamięć twojej wielkiej dobroci i śpiewać o twojej sprawiedliwości.

⁸ Łaskawy jest PAN i litościwy, nieskory do gniewu i bardzo miłosierny.

²³ Wtedy Jezus powiedział swoim uczniom: Zaprawdę powiadam wam, że bogaty z trudnością wejdzie do królestwa niebieskiego.

²⁴ Mówię wam też: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.

²⁵ Gdy jego uczniowie to usłyszeli, zdumieli się bardzo i pytali: Któż więc może być zbawiony?

²⁶ A Jezus, spojrzawszy na nich, powiedział im: U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe.

²⁷ Wtedy Piotr odezwał się do niego: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą. Cóż za to będziemy mieli?

²⁸ A Jezus im powiedział: Zaprawdę powiadam wam, że przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie swojej chwały, i wy, którzy poszliście za mną, zasiądziecie na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela.

²⁹ I każdy, kto opuści domy, braci lub siostry, ojca lub matkę, żonę, dzieci lub pole dla mego imienia, stokroć więcej otrzyma i odziedziczy życie wieczne.

³⁰ A wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.