Revised Common Lectionary (Complementary)

¹²¹ Sprawowałem sąd i sprawiedliwość; nie wydawaj mnie moim ciemięzcom.

¹²² Bądź poręczycielem dla twego sługi ku dobremu, aby nie uciskali mnie zuchwalcy.

¹²³ Moje oczy słabną, czekając na twoje zbawienie i na słowo twojej sprawiedliwości.

¹²⁴ Postąp ze swoim sługą według twego miłosierdzia i naucz mnie twoich praw.

¹²⁵ Jestem twoim sługą, daj mi rozum, abym poznał twoje świadectwa.

¹²⁶ Już czas, PANIE, abyś działał, bo naruszono twoje prawo.

¹²⁷ Dlatego umiłowałem twoje przykazania nad złoto, nad szczere złoto.

¹²⁸ Bo wszystkie twoje przykazania uznaję za prawdziwe, a nienawidzę wszelkiej fałszywej drogi.

1 Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;

² Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;

³ Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;

⁴ Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.

⁵ Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;

⁶ Aby rozumieć przysłowia i ich wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.

⁷ Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.

²⁰ Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.

²¹ Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:

²² Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?

²³ Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.

²⁴ Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;

²⁵ Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście przyjąć mojego upomnienia;

²⁶ Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.

²⁷ Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i gdy wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;

²⁸ Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.

²⁹ Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;

³⁰ Ani nie chcieli mojej rady, ale gardzili każdym moim upomnieniem.

³¹ Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.

³² Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.

³³ Ale kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.

³⁰ Powiedział jeszcze: Do czego przyrównamy królestwo Boże albo jaką przypowieścią je wyrazimy?

³¹ Jest jak ziarno gorczycy, które, gdy zostaje wsiane w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi.

³² Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od wszystkich jarzyn, i wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki niebieskie mogą się gnieździć w jego cieniu.

³³ I w wielu takich przypowieściach mówił im słowo, stosownie do tego, jak mogli słuchać.

³⁴ A bez przypowieści nie mówił do nich. Na osobności zaś wykładał wszystko swoim uczniom.