Revised Common Lectionary (Complementary)

Pieśń pouczająca. Asafa.

78 Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.

² Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;

³ Cośmy słyszeli i poznali i co nam opowiadali nasi ojcowie.

⁴ Nie zataimy tego przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.

⁵ Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;

⁶ Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali je swoim synom;

⁷ Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;

⁸ Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.

¹⁷ Lecz oni jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;

¹⁸ I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.

¹⁹ I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?

²⁰ Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?

²¹ Gdy PAN to usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;

²² Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;

²³ Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.

²⁴ I zesłał im jak deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.

²⁵ Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.

²⁶ Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.

²⁷ Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.

²⁸ Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.

²⁹ Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.

⁸ Najpierw dziękuję mojemu Bogu przez Jezusa Chrystusa za was wszystkich, że wasza wiara słynie na cały świat.

⁹ Bóg bowiem, któremu służę w moim duchu w ewangelii jego Syna, jest mi świadkiem, że nieustannie czynię wzmiankę o was w moich modlitwach;

¹⁰ Zawsze prosząc, żeby wreszcie kiedyś udało mi się za wolą Bożą odbyć podróż do was.

¹¹ Pragnę bowiem zobaczyć was, abym wam mógł udzielić jakiegoś daru duchowego dla waszego utwierdzenia;

¹² To znaczy, abyśmy się wzajemnie pocieszyli obopólną wiarą, waszą i moją.

¹³ A nie chcę, abyście i wy, bracia, nie wiedzieli, że często zamierzałem przybyć do was (ale byłem dotąd zatrzymywany), abym miał jakiś owoc zarówno wśród was, jak i wśród innych pogan.

¹⁴ Jestem dłużnikiem zarówno Greków, jak i barbarzyńców, zarówno mądrych, jak i niemądrych;

¹⁵ Tak że na ile mogę, jestem gotowy i wam, którzy jesteście w Rzymie, głosić ewangelię.