Revised Common Lectionary (Complementary)

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

140 Wybaw mnie, PANIE, od złego człowieka; strzeż mnie od okrutnika;

² Od tych, którzy knują w sercu złe rzeczy, każdego dnia zbierają się na wojnę.

³ Wyostrzają swe języki jak węże, jad żmii pod ich wargami. Sela.

⁴ Zachowaj mnie, PANIE, od rąk niegodziwego, strzeż mnie od okrutnika; od tych, którzy postanowili zwalić mnie z nóg.

⁵ Pyszni zastawili na mnie sidła i przygotowali powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieżce; zastawili na mnie pułapkę. Sela.

⁶ Powiedziałem PANU: Ty jesteś moim Bogiem; wysłuchaj, PANIE, głosu moich błagań.

⁷ Panie BOŻE, mocy mego zbawienia, który osłaniasz moją głowę w dniu bitwy;

⁸ Nie spełniaj, PANIE, pragnień niegodziwego; nie wspomagaj jego złych zamysłów, aby się nie podniósł. Sela.

⁹ Niech nieprawość ich własnych warg okryje wodza tych, którzy mnie otoczyli.

¹⁰ Niech na nich spadną rozżarzone węgle; niech będą wrzuceni do ognia i do głębokich dołów, by już nie powstali.

¹¹ Niech oszczerca nie będzie utwierdzony na ziemi, a człowiek okrutny upadnie przygnieciony złem.

¹² Wiem, że PAN ujmie się za strapionym i pomści krzywdę nędzarzy.

¹³ Zaprawdę sprawiedliwi będą wysławiać twoje imię, a prawi będą mieszkać przed twoim obliczem.

⁷ Bracia, nie piszę wam nowego przykazania, ale przykazanie stare, które mieliście od początku. Tym starym przykazaniem jest słowo, które słyszeliście od początku.

⁸ Zarazem piszę wam nowe przykazanie, które jest prawdziwe w nim i w was, ponieważ ciemność przemija, a prawdziwa światłość już świeci.

⁹ Kto mówi, że jest w światłości, a nienawidzi swego brata, dotąd jeszcze jest w ciemności.

¹⁰ Kto miłuje swego brata, trwa w światłości i nie ma w nim powodu do upadku.

¹¹ Lecz kto nienawidzi swego brata, jest w ciemności i chodzi w ciemności, i nie wie, dokąd idzie, bo ciemność zaślepiła jego oczy.