Revised Common Lectionary (Complementary)

¹⁹ Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.

²⁰ Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną duszę moją.

²¹ Wybaw mnie z lwiej paszczy, bo i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.

²² Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.

²³ Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.

²⁴ Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy ten do niego wołał, wysłuchał go.

²⁵ Od ciebie pochodzi moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.

²⁶ Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.

²⁷ Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.

²⁸ Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.

²⁷ A gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi i wołali: Synu Dawida, zmiłuj się nad nami!

²⁸ Gdy zaś wszedł do domu, przyszli do niego ślepi. I zapytał ich Jezus: Wierzycie, że mogę to uczynić? Odpowiedzieli mu: Tak, Panie.

²⁹ Wtedy dotknął ich oczu i powiedział: Według waszej wiary niech się wam stanie.

³⁰ I otworzyły się ich oczy, a Jezus przykazał im surowo: Uważajcie, aby nikt się o tym nie dowiedział.

³¹ Lecz oni, wyszedłszy, rozsławili go po całej tamtejszej ziemi.

³² A gdy wychodzili, przyprowadzono do niego niemowę opętanego przez demona.

³³ Kiedy demon został wypędzony, niemy przemówił. A tłumy dziwiły się i mówiły: Nigdy czegoś takiego nie widziano w Izraelu.

³⁴ Lecz faryzeusze mówili: Przez władcę demonów wypędza demony.