Revised Common Lectionary (Complementary)

Miktam Dawida.

16 Strzeż mnie, o Boże, bo tobie ufam.

² Moja dusza mówi do PANA: Ty jesteś moim Panem, a moja dobroć nie przynosi ci żadnej korzyści;

³ Lecz świętym, którzy są na ziemi, i szlachetnym, w których całe moje upodobanie.

⁴ Rozmnożą się boleści tych, którzy chodzą za obcymi bogami. Nie złożę im ofiar z krwi i nie wymówię ich imion swoimi ustami.

⁵ PAN jest udziałem mego dziedzictwa i kielicha; ty strzeżesz mojego losu.

⁶ Sznury miernicze wyznaczyły mi przyjemne miejsca i miłe jest moje dziedzictwo.

⁷ Będę błogosławił PANA, który udzielił mi rady, bo nawet w nocy pouczają mnie moje nerki.

⁸ Stawiam PANA zawsze przed oczami; skoro on jest po mojej prawicy, nie zachwieję się.

⁹ Dlatego cieszy się moje serce i raduje się moja chwała, a moje ciało będzie spoczywać bezpiecznie.

¹⁰ Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle ani nie dopuścisz swemu Świętemu doznać zniszczenia.

¹¹ Dasz mi poznać drogę życia, pełnię radości przed twoim obliczem, rozkosze po twojej prawicy na wieki.

⁵ Badajcie samych siebie, czy jesteście w wierze, samych siebie doświadczajcie. Czy nie wiecie o samych sobie, że Jezus Chrystus jest w was? Chyba że zostaliście odrzuceni.

⁶ Mam jednak nadzieję, że poznacie, iż my nie jesteśmy odrzuceni.

⁷ I modlę się do Boga, abyście nie czynili nic złego, nie po to, abyśmy my okazali się wypróbowani, ale abyście wy czynili to, co dobre, choćbyśmy byli jak odrzuceni.

⁸ Nie możemy bowiem nic uczynić przeciwko prawdzie, lecz dla prawdy.

⁹ Cieszymy się bowiem, gdy my jesteśmy słabi, a wy mocni; i tego też życzymy, abyście wy byli doskonali.

¹⁰ Dlatego piszę to, będąc nieobecny, abym będąc obecny, nie musiał postępować surowo według mocy, którą mi dał Pan ku zbudowaniu, a nie ku niszczeniu.