Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 147 Psalm
1 Preis däm Herr Gott; dan daut es goot Preis to sinje to onns Gott; wiels Preis es fejneajcht un aunjenäm.
2 Dee Herr Gott deit Jerusalem oppbuhe; Hee saumelt dee rutjedrengde fonn Iesrael toop.
3 Hee heelt dän dee en jebroaknet Hoat habe, en binjt äare Sorj opp.
4 Hee bestemmt daut Numma fonn dee Stearns; Hee nant dee aule bie Nome.
5 Onns Herr es Groot un foll groote Macht; doa es kjeene Jrens to sien Festentnis.
6 Dee Herr Gott deit dee Bedrekjte äare Laust leijchta moake; Hee schmitt dee Beese dol no de Ead.
7 Sinjt to däm Herr Gott met Danksagunk, sinjt Preise to Gott opp ne Jittoa,
8 Dee de Himmels bedakjt met Wolkje; dee Räajen reed moakt fa dee Ead, dee daut Grauss wausse moakt.
9 Hee jeft dee Tiare äa Äte, to dee junje Krauge dee schriehe.
10 Hee haft kjeen Fejneaje enn en Piat siene Macht; un kjeen Fejneaje enn en Maun siene Been.
11 Dee Herr Gott haft Fejneaje enn dän dee Am ferjchte; soone dee enn sien Erboarme hope.
20 Hee haft nijch soo jedone to irjent ne Nazion; un dee ha siene Jerejchte nijch jewist. Preist däm Herr Gott.
9 Aus hee fonn doa wajch deed, kjeem hee enn ne Sienagoog enenn.
10 En kjikj! doa wea en Maun met ne fedreajde Haunt, en see frauge am: "Esset erlaubt aum Saubat to heele?" omm daut see ne Uasoak haude am to beschuldje.
11 Hee saed to an: "Waut fonn Mensch es doa mank junt, dee mau een schop haft, en daut aum Saubat em Growe felt, dee daut nich wudd tohoole kjriehe en rut haewe?
12 Woo fael meeha es en Mensch dan weat aus en Schop. Aulsoo esset erlaubt aum Saubat Goodet to doone."
13 Donn saed hee to daen Maun: "Strakj diene Haunt ut!" en hee strakjt daen ut, en dee wea doajestalt, jesunt soo aus dee aundre.
14 Dee Farisaea jinje rut, en hilde Rot jaeajen am, woo see am ommbrinje kunne.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer