Revised Common Lectionary (Complementary)
विश्रामको दिनको निम्ति एउटा स्तुतिगान।
92 परमप्रभुको गुण-गान गर्नु असल कुरा हो।
सर्वोच्च परमेश्वर, तपाईंको गुण-गान गर्नु असल कुरा हो।
2 बिहानको बेलामा तपाईंको प्रेम बारे गाउनु असल हो,
अनि रातमा तपाईंको विश्वास बारेमा गाउनु असल हो।
3 परमेश्वर, दश तारे बाजाहरू, वीणा र सारङ्गीहरू
तपाईंको लागि बजाउनु असल कुरा हो।
4 हे परमप्रभु, तपाईंले आफ्ना सृजनासित हामीलाई साँच्चि नै खुशी बनाउनु भयो।
हामी खुशीसाथ तपाईंले गर्नु भएका कुराहरू बारे गाउँछौं।
12 असल मानिसहरू लेबानेनमा
परमप्रभुको मन्दिरमा रोपिएको देवदारू जस्ता छन्,
13 परमप्रभुको मन्दिरमा रोप्न लगिएको धर्मी मानिसहरू
हाम्रो परमेश्वरको मन्दिरको प्राङ्गणमा फुलिरहेकाछन्।
14 तिनीहरू बृद्ध भए तापनि
तिनीहरूले नयाँ र स्वस्थ रूखले जस्तै लगातार फल उत्पादन गरिरहने छन्।
15 तिनीहरू त्यहाँ हुनु नै “परमप्रभु असल हुनुहुन्छ,” भन्नलाई नै हो।
उहाँ मेरो चट्टान हुनुहुन्छ, अनि उहाँले अनुचित काम गर्नुहुन्न।
14 तब परमप्रभु परमेश्वरले सर्पलाई भन्नुभयो,
“तैंले यस्तो काम गरेको हुनाले,
तँलाई अन्य पशुहरू गाई-वस्तु
र अरू सबै जङ्गली पशुहरूलाईभन्दा
अझै ज्यादा श्राप दिनेछु।
तैंले तेरो जीवन भरी आफ्नो पेटले घस्रनु
र माटो खाएर बस्नु परोस्।
15 म तँ र त्यस स्त्रीमाझ
शत्रुता सृष्टि गर्नेछु।
तेरो सन्तान र त्यस स्त्रीका सन्तानमाझ पनि
शत्रुता सृष्टि गर्नेछु
जसले गर्दा त्यसका सन्तानहरूले तेरो टाउको किच्याउने छन्
अनि तेरा सन्तानहरूले पनि तिनीहरूको कुर्कुच्चामा डस्ने छन्।”
16 त्यसपछि परमप्रभु परमेश्वरले त्यस स्त्रीलाई भन्नुभयो,
“जब तिमी गर्भधारण गर्नेछौ
त्यस अवस्थामा म तिमीलाई अति कष्ट दिनेछु,
र आफ्नो सन्तान जन्माउने बेलामा तिमीले
साह्रै नै प्रसव वेदना सहनु पर्नेछ।
तिमी आफ्नो पतिको चाहना गर्नेछौ।
तर उनले तिमीलाई शासन गर्नेछ।”[a]
17 त्यसपछि परमप्रभु परमेश्वरले त्यस मानिसलाई भन्नुभयो,
“जब तिमीले तिम्री पत्नीको कुरा मानेर
मैले नखानु भनी आज्ञा दिएको रुखको फल खायौ,
र म तिम्रो कारणले भूमिलाई सराप्ने छु,
जुन खाद्य पदार्थ भूमिबाट तिमीले पाउनेछौ,
त्यसको निम्ति तिमीले तिम्रो सारा जीवन भरि मेहनत गर्नु पर्नेछ।
18 त्यो भूमिले तिम्रो निम्ति जंङ्गली घाँस र काँढाहरू उमार्नेछ,
अनि तिमीले जङ्गलमा उम्रेको सागपात खानु पर्नेछ।
19 तिमीले आफ्नो आहारको निम्ति आफ्नो अनुहार पसीनाले
छ्याप्-छ्याप्ती नहुन्जेलसम्म मेहनत गर्नु पर्नेछ,
मरुन्जेलसम्म नै तिमीले मेहनत गर्नु पर्नेछ।
त्यसपछि तिमी फेरि माटोमा मिल्नेछौ।
मैले तिमीलाई बनाउँदा माटोको प्रयोग गेरको थिएँ
र जब तिमी मर्ने छौ फेरि माटोमा मिल्नेछौ।”
20 त्यस आदमले आफ्नी पत्नीको नाउँ हव्वा राख्यो किनभने सबै मानिसहरूकी तिनी आमा हुन्।
21 परमप्रभु परमेश्वरले पशुको छालाको लुगा बनाउनु भयो र त्यो मानिस र उसकी पत्नीलाई लगाउन दिनु भयो।
22 परमप्रभु परमेश्वरले भन्नुभयो, “हेर, त्यो मानिस हामी जस्तै भएको छ उनले राम्रो अनि नराम्रो विषयमा जान्दछ र अब जीवनको रुखबाट उनले फल खान सक्छ यदि उनले त्यो फल खायो भने, ऊ सधैँको निम्ति बाँच्नेछ।”
23 परमप्रभु परमेश्वरले आदमलाई बलपूर्वक जमीन जोत्नु निकाल्नु भयो जहाँबाट उसलाई सिर्जना गरिएको थियो। 24 उहाँले मानिसलाई टाढो खेद्नुभयो अनि अदनको बगैंचाको पूर्वतिर प्रवेशद्वारमा उहाँले एक जना स्वर्गदूत अनि एउटा प्रज्वलित तरवार जो जीवनको रुखतिर जाने बाटोको सुरक्षा गर्दै चारैतिर घुमिरहन्थ्यो।
मानिसहरूलाई बचाउन ख्रीष्ट मानिस जस्तै बन्नुभयो
5 आउन लागेको त्यो नयाँ संसारको शासक बन्न परमेश्वरले स्वर्गदूतहरूलाई छान्नु भएन। त्यो भविष्यको संसार हो जुन हामीले चर्चा गर्न लागेका छौं। 6 धर्मशास्त्रमा लेखिएको छ:
“तपाईं किन मानिसलाई सम्झनु हुन्छ?
किन तपाईंले मानिसको पुत्रको बारे सोंच्नु हुन्छ?
ऊ यति महत्वपूर्ण छ?
7 छोटो अवधिका निम्ति तपाईंले उसलाई स्वर्गदूतहरू भन्दा निम्न बनाउनुभयो।
तपाईंले उहाँलाई आदर र महिमाको मुकुट लगाई दिनुभयो,
8 अनि सबैकुराहरू तपाईंले उसैको अधीनमा ल्याई दिनुभयो।”(A)
परमेश्वरले “सबैकुरा उसैको अधीनमा ल्याई दिनुभयो” भन्ने भनाइले भन्दा उहाँको अधीनदेखि बाहिर केही रहेन भन्ने बुझिन्छ। तर हामी उहाँले सबैमाथि शासन गरेको देख्दैनौं। 9 केही समयको निम्ति येशू स्वर्गदूतहरू भन्दा निम्नको बनाइनुभएको थियो। तर अहिले हामी उहाँलाई आदर र महिमाको मुकुट लगाउनु भएको देख्छौ किनकि उहाँले कष्ट भोग्नु भयो र क्रूसमा मर्नुभयो। किनभने परमेश्वरको अनुग्रहले येशूले प्रत्येक व्यक्तिका निम्ति मृत्युको अनुभव गर्नुभयो।
© 2004, 2010 Bible League International