Revised Common Lectionary (Complementary)
7 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.
8 Ecce enim veritatem dilexisti; incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi.
9 Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor.
10 Auditui meo dabis gaudium et laetitiam, et exsultabunt ossa humiliata.
11 Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.
12 Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.
13 Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
14 Redde mihi laetitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.
15 Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.
40 [Nun.] Scrutemur vias nostras, et quaeramus, et revertamur ad Dominum.
41 [Nun.] Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in caelos.
42 [Nun.] Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus; idcirco tu inexorabilis es.
43 [Samech.] Operuisti in furore, et percussisti nos; occidisti, nec pepercisti.
44 [Samech.] Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
45 [Samech.] Eradicationem et abjectionem posuisti me in medio populorum.
46 [Phe.] Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
47 [Phe.] Formido et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
48 [Phe.] Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiae populi mei.
49 [Ain.] Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies.
50 [Ain.] Donec respiceret et videret Dominus de caelis.
51 [Ain.] Oculus meus depraedatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meae.
52 [Sade.] Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
53 [Sade.] Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
54 [Sade.] Inundaverunt aquae super caput meum; dixi: Perii.
55 [Coph.] Invocavi nomen tuum, Domine, de lacu novissimo.
56 [Coph.] Vocem meam audisti; ne avertas aurem tuam a singultu meo et clamoribus.
57 [Coph.] Appropinquasti in die quando invocavi te; dixisti: Ne timeas.
58 [Res.] Judicasti, Domine, causam animae meae, redemptor vitae meae.
28 Et cum evasissemus, tunc cognovimus quia Melita insula vocabatur. Barbari vero praestabant non modicam humanitatem nobis.
2 Accensa enim pyra, reficiebant nos omnes propter imbrem qui imminebat, et frigus.
3 Cum congregasset autem Paulus sarmentorum aliquantam multitudinem, et imposuisset super ignem, vipera a calore cum processisset, invasit manum ejus.
4 Ut vero viderunt barbari pendentem bestiam de manu ejus, ad invicem dicebant: Utique homicida est homo hic, qui cum evaserit de mari, ultio non sinit eum vivere.
5 Et ille quidem excutiens bestiam in ignem, nihil mali passus est.
6 At illi existimabant eum in tumorem convertendum, et subito casurum et mori. Diu autem illis exspectantibus, et videntibus nihil mali in eo fieri, convertentes se, dicebant eum esse deum.
7 In locis autem illis erant praedia principis insulae, nomine Publii, qui nos suscipiens, triduo benigne exhibuit.
8 Contigit autem patrem Publii febribus et dysenteria vexatum jacere. Ad quem Paulus intravit: et cum orasset, et imposuisset ei manus, salvavit eum.
9 Quo facto, omnes qui in insula habebant infirmitates, accedebant, et curabantur:
10 qui etiam multis honoribus nos honoraverunt, et navigantibus imposuerunt quae necessaria erant.